30 λεπτά αρκούν για να κρατήσεις μακριά το Αλτσχάιμερ – Αυτός είναι ο τρόπος

Την εμφάνιση της Νόσου Αλτσχάιμερ θα μπορούσαν να αποτρέψουν 2,5 ώρες άσκησης μεσαίας έντασης την εβδομάδα. Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξε έρευνα που πραγματοποίησαν επιστήμονες από τη Σχολή Ιατρικής και Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου του Ουισκόνσιν και παρουσίασαν στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Ψυχολόγων.

Οι ερευνητές μελέτησαν μια ομάδα ανθρώπων των οποίων οι γονείς είχαν νόσο Αλτσχάιμερ, γεγονός που αύξανε τις πιθανότητες να νοσήσουν και οι ίδιοι.

«Η έρευνά μας δείχνει ότι τα άτομα μέσης ηλικίας που ήταν σωματικά δραστήρια παρουσίαζαν λιγότερες μεταβολές στους βιοδείκτες που σχετίζονται με τη νόσο Αλτσχάιμερ κατά τη γήρανση, καθώς επίσης και στη μνήμη και τη γνωστική λειτουργία τους».

Η ερευνητική ομάδα εξέτασε 317 συμμετέχοντες ηλικίας 45-60 ετών, όταν ξεκίνησε η μελέτη, οι οποίοι δεν είχαν γνωστικές διαταραχές όταν ξεκίνησε η μελέτη. Κατά την έναρξη της μελέτης αξιολόγησαν τους βιολογικούς παράγοντες, τους παράγοντες υγείας και τους παράγοντες τρόπου ζωής που σχετίζονταν με τη νόσο Αλτσχάιμερ και συνέχισαν να τους παρακολουθούν κάθε δύο με τέσσερα χρόνια.

Οι εθελοντές ρωτήθηκαν επίσης για το επίπεδο σωματικής δραστηριότητας ενώ υποβάλλονταν σε νευροψυχολογικές εξετάσεις και εγκεφαλογραφήματα για να μετρηθούν διάφοροι βιοδείκτες που σχετίζονταν με τη νόσο Αλτσχάιμερ.

Όταν συνέκριναν δεδομένα των ανθρώπων που ήταν κάτω των 60 ετών με τους γηραιότερους ενήλικες βρήκαν ότι η μείωση στις γνωστικές ικανότητες όπως επίσης και η αύξηση στους βιοδείκτες σχετιζόταν με τη νόσο στους γηραιότερους εθελοντές.

Ωστόσο οι επιδράσεις ήταν σημαντικά ηπιότερες σε γηραιότερους ενήλικες που ανέφεραν ότι γυμνάζονταν τουλάχιστον 30 λεπτά την ημέρα για πέντε μέρες την εβδομάδα.

«Το πιο ενδιαφέρον μέρος της έρευνάς μας είναι ότι υπάρχουν στοιχεία που σχετίζονται με τις καθημερινές μας συνήθειες. Σε αυτή την περίπτωση, η μεσαίας έντασης άσκηση μπορεί να μεταβάλει τις επιδράσεις αυτών που γενικά θεωρούνται ως αμετάβλητοι παράγοντες κινδύνου της νόσου Αλτσχάιμερ», δήλωσε ο Δρ. Ozioma Onkokwo, επικεφαλής της έρευνας.

Σε μία ξεχωριστή μελέτη 95 ατόμων, η ίδια ομάδα βρήκε πως οι επιδράσεις της νόσου ήταν ηπιότερες σε ανθρώπους που έκαναν αεροβική γυμναστική, αξιολογώντας την ηλικία, το φύλο, το Δείκτη Μάζας Σώματος, τους καρδιακούς παλμούς σε φάση ξεκούρασης και την αυτοαναφερθείσα σωματική δραστηριότητα.

Μία τρίτη μελέτη εξέτασε τα εγκεφαλογραφήματα 107 ανθρώπων από τους οποίους είχε ζητηθεί να τρέξουν σε ένα διάδρομο γυμναστικής για να αξιολογηθεί η αεροβική φυσική τους κατάσταση.

Ο Δρ. Okinonkwo δήλωσε πως «αυτές οι μελέτες δείχνουν ότι η αρνητική επίδραση της γήρανσης και του γενετικού κινδύνου στους βιοδείκτες της νόσου Αλτσχάιμερ και η γνωστική φθορά μπορεί να μειωθούν στους σωματικά δραστήριους, γηραιότερους ενήλικες συγκριτικά με τους λιγότερο δραστήριους ανθρώπους» και πιστεύει ότι η σωματική δραστηριότητα θα μπορούσε να είναι μία αποτελεσματική προσέγγιση για την πρόληψη της νόσου Αλτσχάιμερ, ειδικά σε άτομα που βρίσκονται σε ομάδες κινδύνου».