Φυσική Κατάσταση
Τις ασκήσεις με βάρη και το τρέξιμο θα πρέπει να προτιμούν οι άνδρες για να προστατεύουν τα οστά τους από την οστεοπόρωση, επιλέγοντας σε δεύτερο χρόνο ασκήσεις όπως η ποδηλασία. Αυτό προτείνει επιστημονική μελέτη ερευνητών του Πανεπιστημίου του Μισισιπή η οποία τονίζει ότι οι παθήσεις που καθιστούν πιο εύθραυστα τα οστά είναι πιο κοινές απ’ ότι θεωρούνταν.
Οι επιστήμονες μέτρησαν την οστική πυκνότητα ανδρών και γυναικών 35-50 ετών και βρήκαν ότι το 28% των ανδρών έδειξε πρώιμα σημάδια οστεοπόρωσης συγκριτικά με το 26% των γυναικών.
Σύμφωνα με τους ερευνητές πολλοί άνδρες που συμμετείχαν στη μελέτη ασκούνταν κάνοντας ποδήλατο, αλλά αυτή η μορφή άσκησης, που δεν περιλαμβάνει βάρη, δεν φάνηκε να βοηθά στην αύξηση της οστικής πυκνότητας.
Οι 173 συμμετέχοντες είχαν εξεταστεί στο μηριαίο οστό και στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης, ενώ είχαν εκτεθεί και σε μία ελαφριά δόση ακτινοβολίας για να καθοριστεί η οστική τους πυκνότητα. Η οστική πυκνότητα φτάνει στο ζενίθ της περίπου στην ηλικία των 30 ετών κάτι που σημαίνει ότι οι νέοι ενήλικες οι οποίοι δεν διαμορφώνουν ισχυρά οστά έχουν αυξημένο κίνδυνο οστεοπόρωσης αργότερα στη ζωή τους.
«Συνήθως η απώλεια της οστικής πυκνότητας εμφανίζεται σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες, αλλά τα ευρήματα μας έδειξαν αυξημένο κίνδυνο και για τους νεότερους άνδρες», δήλωσε η Δρ. Martha Bass, η οποία ηγήθηκε της έρευνας.
«Σχεδόν όλοι οι συμμετέχοντες στους οποίους είχε διαγνωσθεί οστεοπενία είχαν εκπλαγεί και πιστεύω πως αυτό είναι πιο σημαντικό πρόβλημα από ό,τι θα μπορούσε κανείς να περιμένει».
Η Δρ. Bass δήλωσε πως ο καλύτερος τρόπος να διατηρηθεί η οστική πυκνότητα είναι μέσω ασκήσεων όπως το περπάτημα, το τρέξιμο και τα άλματα, ενώ ωφέλιμες μπορούν να είναι επίσης οι ασκήσεις μεσαίας έντασης με βάρη.
Η ερευνήτρια πρόσθεσε επίσης πως ενώ μία ισορροπημένη διατροφή είναι πάντα σημαντική, οι ασθενείς ενδέχεται να υπερεκτιμούν την αξία του ασβεστίου στη διατήρηση της υγείας των οστών.
Πριν από λίγους μήνες, Βρετανοί επιστήμονες είχαν ανακοινώσει ότι ερευνούσαν μία νέα τεχνική – την ‘nanokicking’ -που στόχευε στην αντιμετώπιση της οστεοπόρωσης μέσω της χρήσης βλαστοκυττάρων εκθέτοντάς τα σε δονήσεις χαμηλής συχνότητας. Το Πανεπιστήμιο του Strathclyde σχεδιάζει να δοκιμάσει την τεχνική σε ασθενείς που υπέφεραν από τραυματισμούς στη σπονδυλική στήλη, η κατάσταση των οστών της οποίας έχει επιδεινωθεί λόγω της περιορισμένης χρήσης.
