Φυσική Κατάσταση
Τα άτομα που φτιάχνουν ένα σταθερό πλάνο στη ζωή τους προκειμένου να πετύχουν τους στόχους τους φαίνεται πως πραγματοποιούν με μεγαλύτερη προσήλωση κάποια φυσική δραστηριότητα, όπως το γυμναστήριο, σε σύγκριση με εκείνους που δεν κάνουν κάποιο μακροπρόθεσμο πρόγραμμα, δείχνει νέα έρευνα.
Τα σχετικά ευρήματα που δημοσιεύθηκαν στο Psychological Science υποδεικνύουν ότι τα επίπεδα ενός χαρακτηριστικού που ονομάζεται «αυτο-οργάνωση» μπορεί να μεταφράζονται σε πραγματικές διαφορές στη συμπεριφορά.
«Για κάποιους ανθρώπους φαίνεται να είναι πιο εύκολο να κυνηγούν με συνέπεια τους στόχους τους, χωρίς όμως να είναι σαφές αν τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας που θεωρητικά προωθούν την επίτευξη στόχων σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο ενθαρρύνουν εξίσου τα άτομα να επιτύχουν μακροπρόθεσμους στόχους μέσα από τις πράξεις της καθημερινότητάς τους», αναφέρει η επικεφαλής ερευνήτρια Rita M. Ludwig από το Πανεπιστήμιο του Oregon.
Η ευσυνειδησία, ένα μέτρο αξιολόγησης της οργάνωσης και της αξιοπιστίας των ατόμων, έχει συνδεθεί επί μακρόν με υγιείς συμπεριφορές. Επικεντρώνοντας την προσοχή τους σε μία μόνο πτυχή αυτού του χαρακτηριστικού, την αυτο-οργάνωση, οι ερευνητές μπόρεσαν να καταλήξουν στις ψυχολογικές διαδικασίες, όπως η ψυχική ευελιξία και η ικανότητα ενός ατόμου να κάνει βραχυπρόθεσμες θυσίες για την επιδίωξη της μελλοντικής επιτυχίας, που συνεισφέρουν άμεσα στην επίτευξη μακροπρόθεσμων στόχων.
«Πράγματι, φαίνεται ότι υπάρχει ένας συγκεκριμένος τρόπος σκέψης για τους στόχους που σχετίζονται με μακρόχρονη εξέλιξη. Το καινούργιο στοιχείο της μελέτης αυτής είναι ότι χρησιμοποιήσαμε ένα αντικειμενικό μέτρο αξιολόγησης της προόδου των στόχων, που μπορούσε να καταγραφεί καθώς οι συμμετέχοντες συνέχιζαν κανονικά τη ζωή τους: τις επισκέψεις τους στο γυμναστήριο», σημειώνει η Δρ. Ludwig.
Η ίδια και οι συνεργάτες της εξέτασαν αυτή τη σχέση, αναλύοντας τις επισκέψεις των 282 συμμετεχόντων στο γυμναστήριο για μια περίοδο 20 εβδομάδων. Οι ερευνητές παρακολούθησαν τις φορές που καθένας από αυτούς επισκεπτόταν το γυμναστήριο του πανεπιστημίου μετά την εγγραφή τους στη μελέτη στην αρχή του ακαδημαϊκού χρόνου, ενώ συγκέντρωσαν αναδρομικά στοιχεία και από το φθινόπωρο του 2017.
Οι συμμετέχοντες φοιτητές περιέγραψαν γραπτά το πρόγραμμα άσκησής τους και συμπλήρωσαν τα κριτήρια αξιολόγησης αυτοελέγχου και τριβής, δεδομένα τα οποία προστέθηκαν στην Απογραφή Προσωπικότητας (Big Five Inventory of personality) και την Κλίμακα Αυτο-Οργάνωσης της επιστημονικής ομάδας.
Παρόλο που όλοι συμμετέχοντες βίωσαν παρόμοια πτώση στην προσήλωσή τους στο γυμναστήριο με την πάροδο του χρόνου, τα άτομα που αξιολόγησαν τους εαυτούς τους ψηλά στην κλίμακα της αυτο-οργάνωσης, αυτοί δηλαδή που έφτιαχναν ένα «σαφές πλάνο όταν υπάρχει ένας σημαντικός για τους ίδιους στόχος», πήγαιναν γυμναστήριο συχνότερα καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου σε σχέση με εκείνους που αξιολόγησαν τους εαυτούς τους χαμηλότερα στην κλίμακα. Οι ερευνητές βρήκαν ότι μία μονάδα αύξησης στην κλίμακα των πέντε βαθμών αντιστοιχούσε σε 8,5 επιπλέον επισκέψεις στο γυμναστήριο κατά τη διάρκεια χειμερινού εξαμήνου και σε 5,9 επιπλέον επισκέψεις κατά το εαρινό εξάμηνο.
«Η εργασία αυτή είναι ιδιαίτερα ενημερωτική για αυτούς που αναρωτιούνται πώς οι άνθρωποι κυνηγούν τους ιατρικούς τους στόχους. Επίσης, μπορεί να βοηθήσει τους γιατρούς να καταλάβουν τι τείνουν να πιστεύουν οι ασθενείς για τους στόχους τους και αν οι διαφορές που εμφανίζονται από άτομο σε άτομο όσον αφορά στον τρόπο σκέψης σχετίζονται με τα τελικά αποτελέσματα», καταλήγει η Δρ. Ludwig.
