Tι επιδράσεις έχει η φθορίωση δοντιών στο σμάλτο

Αβέβαιες και περιορισμένες χαρακτηρίζει τις επιδράσεις της προστατευτικής επίστρωσης φθορίου στα δόντια νέα μελέτη από ερευνητές του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον εξετάζοντας τη σχέση κόστους αποτελέσματος της θεραπείας και τις αντιτερηδογόνες επιδράσεις της.

Η Δρ. Joana Cunha-Cruz και ο Δρ. Philippe Hujoel από την Οδοντιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον κατέληξαν στα συμπεράσματά τους αφού μελέτησαν 20 κλινικές δοκιμές φθορίωσης δοντιών σε 13 χώρες. Εξέτασαν δοκιμές στις οποίες η υπό μελέτη προληπτική θεραπεία χρησιμοποιήθηκε στα προγράμματα στοματικής υγείας. Επίσης εξέτασαν τα αποτελέσματα της χρήσης προστατευτικής επίστρωσης φθορίου συγκριτικά με μία θεραπεία με ψευδοφάρμακο, συνηθισμένη φροντίδα ή καμία θεραπεία.

«Όσο και να θέλαμε να είναι αποτελεσματική η φθορίωση δοντιού, τα υπάρχοντα στοιχεία δεν δείχνουν μεγάλη επίδραση για τη χρήση του στα παιδιά», δήλωσε η Δρ. Cunha-Cruz.

Στη νέα μελέτη τους η οποία δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο Caries Research οι ερευνητές και οι συνεργάτες τους σημείωσαν ότι οι εφαρμογές της υπό μελέτη θεραπείας έχουν στο στόχαστρο κυρίως τα παιδιά με υψηλό κίνδυνο για τερηδόνα. Δεν θεωρείται κύρια μορφή θεραπείας αλλά περισσότερο ένα συμπλήρωμα σε άλλες φθοριούχες θεραπείες όπως η οδοντόκρεμα ή το φθοριωμένο νερό.

Παρόλα αυτά, οι ερευνητές ανέφεραν ότι πιο πρόσφατες κλινικές δοκιμές σε ομάδες παιδιών χαμηλού και υψηλού κινδύνου «απέτυχαν να δείξουν προστατευτική επίδραση της προστατευτικής επίστρωση φθορίου στα δόντια».

«Οι αναλύσεις κόστους – αποτελέσματος είναι απαραίτητες για να αξιολογηθεί αν η φθορίωση δοντιών θα πρέπει να υιοθετείται ή να απορρίπτεται από τις οδοντιατρικές υπηρεσίες», αναφέρουν οι ερευνητές.

Οι ερευνητές δεν υποστηρίζουν πως η φθορίωση των δοντιών δεν έχει αποτέλεσμα. Η ανάλυση έδειξε ότι ο κίνδυνος ανάπτυξης νέων προβλημάτων μειώθηκε κατά 12% ανάμεσα στα παιδιά που έλαβαν τη φθορίωση δοντιών, συγκριτικά με εκείνους που δεν και πρόσθεσαν ότι η φθορίωση των δοντιών θα μπορούσε ακόμα να είναι μία οικονομική εναλλακτική σε ορισμένες περιπτώσεις. Δήλωσαν επίσης όμως πως αυτό ήταν ένα σχετικά μικρό όφελος καθώς ένας μεγάλος αριθμός παιδιών ανέπτυξε τερηδόνα ανεξάρτητα από τη χρήση της υπό μελέτη προληπτικής θεραπείας.

«Οι συγκεντρώσεις φθορίου ενδέχεται να ποικίλλουν ανάμεσα σε διαφορετικές επιστρώσεις», εξήγησε η Δρ. Cunha-Cruz.

Αυτό δεν σημαίνει πως δεν υπάρχουν εναλλακτικές αποτελεσματικές θεραπείες. Τα υλικά επίστρωσης κάνουν καλή δουλειά για την προστασία των δοντιών, ειδικά εκείνα με γυάλινο ιονομερές καθώς απελευθερώνουν φθόριο.

«Τα στοιχεία εξακολουθούν να υποστηρίζουν τη χρήση οδοντόκρεμας με φθόριο. Ένα φθοριούχο στοματικό διάλυμα είναι επίσης αποτελεσματικό», εξηγεί η Δρ. Cunha-Cruz.

Προς το παρόν η ερευνητική ομάδα αναμένεται να προχωρήσει σε περισσότερες εξετάσεις για τη σχέση τιμής-αποτελέσματος της φθορίωσης δοντιού ανάμεσα σε διαφορετικούς πληθυσμούς αλλά και με διαφορετικές μεθόδους εφαρμογής. Καταλήγει όμως λέγοντας πως πέρα από τη χρήση φθοριούχων σκευασμάτων κάθε μέρα, μία επιπλέον πολύτιμη βοήθεια θα ήταν και η μείωση της πρόσληψης ζάχαρης».