Εκατομμύρια είναι οι άνθρωποι που έχουν χάσει από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα, τη ζωή τους εξαιτίας θανατηφόρων επιδημιών.
Ποιες είναι αυτές που τρόμαξαν περισσότερο την ανθρωπότητα, ή αποτελούν ακόμη μάστιγα για ολόκληρες χώρες;
Η πανώλη, γνωστή και ως πανούκλα, είναι οξεία λοιμώδης νόσος, η οποία προκαλείται από το βακτήριο Yersinia pestis. Μεταδίδεται στον άνθρωπο από το τσίμπημα μολυσμένων ζώων ή ψύλλων που παρασιτούν σε μολυσμένα ζώα, κυρίως τον μαύρο αρουραίο. Είναι ταχέως μεταδιδόμενη νόσος μέσω άμεσης ή έμμεσης επαφής με το άτομο που νοσεί, η οποία προκαλεί υψηλό πυρετό και τοξική κατάσταση.
Δύναται να εμφανιστεί με τρεις διαφορετικές μορφές: βουβωνική (έντονη αιμορραγική λεμφαδενίτιδα), πνευμονική (βαριά πνευμονία), σηψαιμική. Η σηψαιμική και η πνευμονική μορφή είναι πάντα θανατηφόρες, εάν η θεραπευτική αγωγή δεν είναι ταχύτατα αποτελεσματική.
Η πανώλη είναι γνωστή από την αρχαιότητα και ανήκει στις 5 σοβαρότερες μεταδιδόμενες ασθένειες. Μετά τον 14ο αιώνα, η νόσος έγινε ενδημική με επιδημικές εξάρσεις να καταγράφονται επί 300 χρόνια, ενώ στα τέλη του 19ου αιώνα σημειώθηκε πανδημία.
Μαύρη πανώλη ή µαύρος θάνατος ονομάστηκε η πανδημία που εκδηλώθηκε κατά τα έτη 1348 – 1353, η οποία ήταν από τις πλέον καταστροφικές στην παγκόσμια ιστορία. Συνολικά υπολογίζεται ότι στοίχισε τη ζωή σε 75 έως 100 εκατομμύρια ανθρώπους στην Ευρώπη και στην Ασία. Εκτιμάται, μάλιστα, ότι μείωσε τον τότε παγκόσμιο πληθυσμό από 450 σε 350 εκατομμύρια.
Η ασθένεια είχε δύο μορφές: τη βουβωνική (ή σηψαιμική) και την πνευμονική.
Μεταδιδόταν ακαριαία, βοηθούμενη από κακές συνθήκες υγιεινής και έλλειψη ιατρικών γνώσεων. Στις αρχές του 1348 είχε ήδη διαδοθεί από την Ιταλία, σε όλη την κεντρική Γαλλία, ενώ μέχρι τον χειμώνα του ίδιου έτους εξαπλώθηκε στη νότια Αγγλία και στη συνέχεια στις Κάτω Χώρες. Συνέπεια της επιδημίας ήταν να χαθεί σχεδόν το 1/3 του πληθυσμού της Ευρώπης.
Η ελονοσία είναι λοιμώδης ασθένεια που προκαλείται από πρωτόζωα που παρασιτούν στα ερυθροκύτταρα των οργανισμών. Είχε παρατηρηθεί ότι η νόσος ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένη γύρω από ελώδεις περιοχές, εξ ου και το όνομά της. Διεθνώς αποκαλείται μαλάρια. Κατά κύριο λόγο, η ασθένεια μεταδίδεται στον άνθρωπο από το τσίμπημα ενός θηλυκού κουνουπιού του γένους Ανωφελές.
Το τσίμπημα εισάγει τα παράσιτα από το σάλιο του κουνουπιού μέσα στο ανθρώπινο αίμα. Τα παράσιτα προσβάλλουν το ήπαρ, όπου ωριμάζουν και αναπαράγονται.
Η ελονοσία προκαλεί συμπτώματα που συνήθως περιλαμβάνουν πυρετό, κούραση, εμετούς και πονοκεφάλους. Τα συμπτώματα αυτά εμφανίζονται 10 με 15 ημέρες μετά το τσίμπημα. Η ελονοσία δύναται να προκαλέσει ίκτερο, επιληπτικές κρίσεις, κώμα ή και θάνατο. Σε άτομα που δεν έχουν θεραπευτεί κατάλληλα, η ασθένεια μπορεί να επανεμφανισθεί και μήνες αργότερα, ενώ η επαναμόλυνση συνήθως προκαλεί ηπιότερα συμπτώματα.
Η ελονοσία είναι ενδημική στις τροπικές και υποτροπικές ζώνες της Γης, π.χ. στην Κεντρική και Νότια Αμερική, Ωκεανία, Νοτιοανατολική Ασία και Μέση Ανατολή. Η δε υπο-Σαχάριος Αφρική κυριολεκτικά μαστίζεται από τη νόσο. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας υπολογίζει ότι το 50% περίπου του πληθυσμού της Γης απειλείται από τη νόσο, που αποτελεί αιτία θανάτου για περίπου 1 εκατομμύριο ανθρώπους τον χρόνο.
Η νόσος του ιού Ebola, η οποία αρχικά έγινε γνωστή ως αιμορραγικός πυρετός Έμπολα, είναι μια από τις σοβαρότερες, συχνά θανατηφόρες ασθένειες που προσβάλλει τους ανθρώπους και άλλα πρωτεύοντα. Ο ιός μεταδίδεται σε ανθρώπους μέσω της άμεσης επαφής με αίμα και άλλα σωματικά υγρά από μολυσμένα άγρια ζώα, νεκρά ή ζωντανά, όπως π.χ. πιθήκους, γορίλες, αντιλόπες και νυχτερίδες.
Στη συνέχεια εξαπλώνεται στον ανθρώπινο πληθυσμό μέσω άμεσης επαφής με αίμα, εκκρίσεις, όργανα ή άλλα σωματικά υγρά μολυσμένων ανθρώπων και με επιφάνειες ή αντικείμενα, όπως π.χ. κλινοσκεπάσματα, ρούχα, μολυσμένα από αυτά τα υγρά.
Ο ιός εμφανίστηκε το 1976 σε απομακρυσμένα χωριά μέσα σε τροπικά δάση, κοντά στον ποταμό Έμπολα στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό και συγχρόνως στο Σουδάν. Η επιδημία κατά τα έτη 2014-2016 στη Δυτική Αφρική ήταν η μεγαλύτερη και πιο σύνθετη επιδημία Έμπολα από τότε που ανακαλύφθηκε ο ιός, με πάρα πολλούς θανάτους.
Επίσης, εξαπλώθηκε μεταξύ των χωρών, αρχίζοντας από τη Γουινέα και ξεπερνώντας τα σύνορα μέχρι τη Σιέρρα Λεόνε και τη Λιβερία. Το μέσο ποσοστό θνησιμότητας από τη νόσο είναι περίπου 50%. Η θνησιμότητα μπορεί να φτάσει το 90% των περιπτώσεων, ενώ τα άτομα που επιζούν μπορεί να είναι μολυσματικά επί δύο μήνες μετά την ανάρρωσή τους.
Η χολέρα είναι οξεία λοίμωξη που προκαλείται από φαγητό ή νερό που είναι μολυσμένο με το βακτήριο Vibrio cholerae. Μέχρι και σήμερα παραμένει μια παγκόσμια απειλή για τη δημόσια υγεία και αποτελεί δείκτη της ανισότητας και της έλλειψης κοινωνικής ανάπτυξης. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι κάθε χρόνο υπάρχουν 1,3 έως 4 εκατομμύρια κρούσματα χολέρας και από 21.000 έως 143.000 θανάτους παγκοσμίως λόγω της μόλυνσης.
Η χολέρα είναι μια εξαιρετικά σοβαρή ασθένεια που μπορεί να προκαλέσει οξεία διάρροια με έντονη αφυδάτωση, κοιλιακούς μυϊκούς σπασμούς, ναυτία, εμετό και κλονισμό. Μετά από σοβαρή απώλεια υγρών και ηλεκτρολυτών, επέρχεται ο θάνατος.
Τα συμπτώματα χρειάζονται από 12 ώρες έως και 5 ημέρες για να εκδηλωθούν μετά την κατανάλωση μολυσμένων τροφίμων ή νερού. Η χολέρα επηρεάζει τόσο τα παιδιά όσο και τους ενήλικες και μπορεί να σκοτώσει μέσα σε ώρες αν δεν αντιμετωπιστεί.
Οι περισσότεροι άνθρωποι που έχουν μολυνθεί με Vibrio cholerae δεν εμφανίζουν συμπτώματα, αν και τα βακτήρια είναι παρόντα στα κόπρανα τους για 1 έως 10 ημέρες μετά τη μόλυνση. Αυτό σημαίνει ότι τα βακτηρίδια δύνανται να μολύνουν και άλλους ανθρώπους εφόσον επιστρέφουν στο περιβάλλον. Η χολέρα είναι συχνά προβλέψιμη και μπορεί να αποφευχθεί. Μπορεί τελικά να εξαλειφθεί, όπου εξασφαλίζεται και διατηρείται η πρόσβαση σε καθαρό νερό και εγκαταστάσεις υγιεινής, καθώς και σε καλές πρακτικές υγιεινής για ολόκληρο τον πληθυσμό.
Η φυματίωση ΤΒ ή ΜTB είναι μεταδοτική και αερομεταφερόμενη νόσος, η οποία ήταν μία από τις 10 κορυφαίες αιτίες θανάτου παγκοσμίως το 2018. Προσβάλλει συνήθως τον πνεύμονα, αλλά μπορεί να επηρεάσει και άλλα μέρη του σώματος. Η φυματίωση μεταδίδεται μέσω των σταγονιδίων από βήχα ή φτέρνισμα. Οι άνθρωποι με φυματίωση έχουν διακριτά συμπτώματα, όπως έντονο βήχα διάρκειας τριών ή και περισσότερων εβδομάδων, πόνο στο στήθος, βήχα με αίμα. Αναφέρεται και ως η «ασθένεια των φτωχών ή των περιθωριοποιημένων» γιατί εκδηλώνεται συνήθως στις αναπτυσσόμενες χώρες. Η επιδημία της φυματίωσης είναι ιδιαίτερα έντονη σε Αφρική, Κεντρική Ασία και Ανατολική Ευρώπη.
Περίπου το 1/4 του παγκόσμιου πληθυσμού είναι μολυσμένο με βακτήριο φυματίωσης. Μόνο ένα μικρό ποσοστό αυτών που έχουν μολυνθεί, θα αρρωστήσουν τελικά. Τα άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα έχουν πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο να αρρωστήσουν από την φυματίωση. Ένα άτομο που ζει με HIV είναι περίπου 20 φορές πιο πιθανό να αναπτύξει ενεργό φυματίωση.
Το 2018, υπολογίστηκαν 10 εκατομμύρια νέα περιστατικά φυματίωσης παγκοσμίως, εκ των οποίων 5,7 εκατομμύρια ήταν άνδρες, 3,2 εκατομμύρια ήταν γυναίκες και 1,1 εκατομμύρια ήταν παιδιά. Το 9% του συνόλου ήταν άνθρωποι που πάσχουν από τον ιό HIV. Το ποσοστό θνησιμότητας της φυματίωσης μειώθηκε κατά 42% μεταξύ των ετών 2000 και 2018.
Η γρίπη παραμένει μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις για τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, διότι ο ιός της γρίπης μεταλλάσσεται διαρκώς, γεγονός που επιβάλλει συνεχή επαγρύπνηση για την επόμενη πανδημία γρίπης. Δυστυχώς, με βάση τα στοιχεία του ΠΟΥ, μόλις 1 στις 3 ευρωπαϊκές χώρες έχει επικαιροποιήσει τα σχέδια πανδημίας από το 2009, οπότε και ξέσπασε η τελευταία πανδημία γρίπης που στοίχισε τη ζωή σε δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους.
Ο ιός της γρίπης Α ανήκει στην οικογένεια των ορθοβλεννοϊών. Τον Απρίλιο του 2009, ένα νέο στέλεχος ιού γρίπης Α (Η1Ν1) εμφανίστηκε στο Μεξικό και εξαπλώθηκε ραγδαία σε όλον τον κόσμο. Ο ιός αυτός έχει γενετικά στοιχεία από γνωστούς ιούς γρίπης που προσβάλλουν χοίρους. Συγκεκριμένα, το πρώτο κρούσμα πανδημικής γρίπης στη Βόρεια Ελλάδα ανιχνεύτηκε στις 27 Μαΐου 2009, σε έναν Έλληνα φοιτητή που επέστρεψε από το Ηνωμένο Βασίλειο. Συνολικά, από τον Απρίλιο του 2009 έως τον Μάρτιο του 2010 ελέγχθηκαν 4.949 δείγματα, από τα οποία ο πανδημικός ιός γρίπης (Η1Ν1) ανιχνεύτηκε στα 1.632 (32,9%).
Ο πανδημικός ιός της γρίπης Η1Ν1 μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο, μέσω σταγονιδίων που εκπέμπει στο περιβάλλον του ο ασθενής που βήχει ή φτερνίζεται. Ο ιός μπορεί να μεταδοθεί και έμμεσα μέσω της επαφής των χεριών με αντικείμενα και επιφάνειες όπου έχουν εναποτεθεί σταγονίδια με τον ιό. Τα συμπτώματα της γρίπης Η1Ν1 περιλαμβάνουν: αιφνίδια έναρξη υψηλού πυρετού, βήχα, πόνο στους μύες και στις αρθρώσεις.
Επίσης, μπορεί να εμφανιστεί καταρροή, πονόλαιμος, πονοκέφαλος, ρίγη, αίσθημα κόπωσης, διάρροια και έμετοι. Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για την πρόληψη της εποχικής γρίπης είναι o ετήσιος εμβολιασμός.
Tο pronews.gr δημοσιεύει κάθε σχόλιο το οποίο είναι σχετικό με το θέμα στο οποίο αναφέρεται το άρθρο. Ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε. Σε κάθε περίπτωση ο καθένας φέρει την ευθύνη των όσων γράφει και το pronews.gr ουδεμία νομική ή άλλα ευθύνη φέρει.
Δικαίωμα συμμετοχής στη συζήτηση έχουν μόνο όσοι έχουν επιβεβαιώσει το email τους στην υπηρεσία disqus. Εάν δεν έχετε ήδη επιβεβαιώσει το email σας, μπορείτε να ζητήσετε να σας αποσταλεί νέο email επιβεβαίωσης από το disqus.com
Όποιος χρήστης της πλατφόρμας του disqus.com ενδιαφέρεται να αναλάβει διαχείριση (moderating) των σχολίων στα άρθρα του pronews.gr σε εθελοντική βάση, μπορεί να στείλει τα στοιχεία του και στοιχεία επικοινωνίας στο [email protected] και θα εξεταστεί άμεσα η υποψηφιότητά του.