Λόγω του lockdown πάνω από 3.000.000 παιδιά στη Γερμανία παρουσιάζουν προβλήματα ψυχικής υγείας

Σοκ προκαλούν τα στοιχεία που φέρνει στην επιφάνεια το Der Spiegel που επικαλείται τη λεγόμενη μελέτη Copsy (Corona and Psyche), που αναφέρει ότι το ένα τρίτο των παιδιών στη Γερμανία εμφανίζει ψυχολογικές διαταραχές λόγω των μέτρων προστασίας κατά του κορωνοϊού.

Το Spiegel περιγράφει όλα αυτά λεπτομερώς στο άρθρο του, αλλά δεν λέει στον αναγνώστη τι σημαίνει αυτό. 13,7 εκατομμύρια ανήλικοι ζουν στη Γερμανία, 10,7 εκατομμύρια από αυτούς είναι παιδιά κάτω των 14 ετών. Ανεξάρτητα από το ποιους από αυτούς τους δύο αριθμούς παίρνουμε, σε κάθε περίπτωση επηρεάζονται πάνω από 3.000.000 παιδιά στη Γερμανία, ίσως και πάνω από τέσσερα εκατομμύρια.

Όλες οι άλλες παράπλευρες απώλειες που προκλήθηκαν από τα μέτρα του covid19 (πτώχευση των εταιρειών, αύξηση της ανεργίας, επιχειρήσεις σ΄αναστολή λειτουργίας και, πάνω απ ‘όλα, αναβαλλόμενες θεραπείες για τον καρκίνο) δεν έχουν ακόμη εξισορροπιστεί. Στην άλλη πλευρά της κλίμακας, επί του παρόντος υπάρχουν πάνω από 60.000 νεκροί που πέθαναν από ή με Covid19. Όποιος θυμάται τώρα τις αλχημείες με τις οποίες προκύπτει αυτός ο αριθμός, υποψιάζεται ότι υπάρχουν πολύ λιγότεροι θάνατοι από τον Coronavirus από τους 60.000 που αναφέρονται στα επίσημα στατιστικά στοιχεία.

Το επιχείρημα των Covidiot (δηλαδή εκείνων που θεωρούν την Corona εξαιρετικά επικίνδυνη) είναι ότι εμείς στη Γερμανία έχουμε μόνο λίγα θύματα από Corona, επειδή τα μέτρα έως και το lockdown εμποδίζουν επιδείνωση. Αυτό όμως δεν είναι αποδεκτό, διότι υπάρχουν χώρες που δεν έχουν lockdown και υπάρχουν ακόμη χώρες που δεν το έχουν καθόλου αποφασίσει. Εάν το Covid19 ήταν τόσο επικίνδυνo όσο διαδίδεται, οι άνθρωποι στις πληγείσες χώρες θα έπρεπε να πεθάνουν σαν μύγες.

Αλλά αυτό δεν συμβαίνει πουθενά. Ούτε στη Λευκορωσία, όπου δεν υπάρχουν μέτρα covid19, ούτε στην Τανζανία, όπου δεν υπάρχουν περιορισμοί. Δεν υπήρξαν επίσης μαζικές απώλειες στη Σουηδία. Και στη Ρωσία, όπου ζω, υπήρχε υπερβολική θνησιμότητα πέρυσι, αλλά αυτό μπορεί να εξηγηθεί σε πολύ περιορισμένο βαθμό μόνο από τo ίδιο τo covid19 και πιθανότατα προέρχεται από το lockdown της άνοιξης του 2020. Τα δεδομένα αναλύονται επί του παρόντος από τις ρωσικές αρχές. Αλλά η Ρωσία έχει πλέον καταργήσει σε μεγάλο βαθμό τα μέτρα Corona, στην Aγ. Πετρούπολη, όπου μένω, απαιτείται μόνο μάσκα στις δημόσιες συγκοινωνίες, τα δημόσια κτίρια και τα σούπερ μάρκετ, και εξακολουθούν να απαγορεύονται τα πολυπληθή event. Αλλά εξακολουθoύν να λείπουνοι μαζικές απώλειες από την Corona.

Το επιχείρημα ότι ο «χαμηλός» αριθμός θυμάτων covid19 στη Γερμανία οφείλεται στο lockdown δεν είναι αξιόπιστος, επειδή υπάρχουν χώρες χωρίςlockdown με τις οποίες μπορούν να συγκριθούν οι αριθμοί. Και δεν δείχνουν καταστροφικές εξελίξεις.

Από την άλλη πλευρά, υπάρχει ο αριθμός των παράπλευρων απωλειών, για παράδειγμα αυξημένο ποσοστό αυτοκτονιών, αποτυχία διεξαγωγής εξετάσεων καρκίνου, καθυστερημένων χειρουργικών επεμβάσεων και ούτω καθεξής, τα θύματα των οποίων κανείς δεν μετράει. Υπάρχουν οι οικονομικές συνέπειες.Το Der Spiegel αναφέρει επίσης σήμερα ότι το lockdown κοστίζει τουλάχιστον 1,5 δισεκατομμύριο στη Γερμανία κάθε εβδομάδα. Και τώρα υπάρχουν περισσότερα από τρία εκατομμύρια παιδιά με προβλήματα ψυχικής υγείας.

Κάποιος πρέπει να αναρωτηθεί έστω και εκπρόθεσμα για το τσίρκο με lockdown κ.α Τα μέσα ενημέρωσης, όπως το Der Spiegel, τώρα αναφέρουν τέτοια στοιχεία, αλλά δεν τα βάζουν σε gros plan και δεν κάνουν τις κρίσιμες ερωτήσεις: αξίζει τον κόπο; Αυτό δικαιολογείται;

Για να μην αναφέρουμε την πολιτική, η οποία – όπως αναφέρει και το Spiegel σήμερα – πιθανότατα θα παρατείνει το lockdown κατά ένα ακόμη μήνα έως τα μέσα Μαρτίου.

Εάν τα βλέπω όλα αυτά ως μια μεγάλη εικόνα, τότε έχω την εντύπωση ότι η κυβέρνηση θέλει σκόπιμα να οδηγήσει την οικονομία (δηλ. Ιδιαίτερα τη μεσαία τάξη) στον τοίχο και να δημιουργήσει περαιτέρω περιττά προβλήματα με τα οποία οι άνθρωποι τότε ανησυχούν, ενώ στην πραγματικότητα. .. ναι, τι πραγματικά συμβαίνει;

Έχουμε δει συχνά ότι η πολιτική θέλει να ψηφίζει μη δημοφιλείς νόμους στη σκιά των μεγάλων περισπασμών, για παράδειγμα κατά τη διάρκεια των παγκόσμιων πρωταθλημάτων ποδοσφαίρου, όταν κανείς δεν ενδιαφέρεται για την πολιτική για τέσσερις εβδομάδες.

Αλλά όποιος θέτει τέτοια ερωτήματα είναι φυσικά συνωμοσιολόγος. Οι πραγματικοί δημοσιογράφοι χαρακτηρίζονται από το γεγονός ότι δεν κάνουν ερωτήσεις και δεν κάνουν τη συσχέτιση. Όπως κάνει και ο καθρέφτης σήμερα. Αναφέρει τις μεμονωμένες πτυχές σε πολλά άρθρα, αλλά δεν τις συνδυάζει σε μία εικόνα όπως κάνει και το Spiegel σήμερα.