Γ.Γεροτζιάφας: «Πολιτική αποτυχία η επιβολή lockdown έναν χρόνο μετά την έναρξη της πανδημίας»

Συνέντευξη έδωσε ο Καθηγητής Αιματολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Σορβόνης, Γρηγόρης Γεροτζιάφας, όπου και αναφέρθηκε στην εξέλιξη της πανδημίας.

Ο κ. Γεροτζιάφας χαρακτήρισε ως «πολιτική αποτυχία» την επιβολή lockdown ένα χρόνο μετά την έναρξη της πανδημίας.

«Είναι σημαντικό πριν περιγράψουμε τις σημερινές στρατηγικές αντιμετώπισης της πανδημίας στην Ευρώπη να κάνουμε μια αποσαφήνιση. Το πλαίσιο εφαρμογής του σκληρού γενικού lockdown που εφαρμόστηκε τον Μάρτιο του 2020 δεν έχει καμία σχέση με το αυτό που ζούμε από τον Οκτώβριο και εντεύθεν. Κατά την έναρξη της πανδημίας δεν γνωρίζαμε απολύτως τίποτα για τον ιό SARS-CoV-2 και το νόσημα COVID-19,. Αντίστοιχα οι διαγνωστικές μέθοδοι ήταν πολύ περιορισμένες με πολλά προβλήματα ως προς την ακρίβειά τους ενώ θεραπευτικές στρατηγικές για τους ασθενείς με COVID-19 (προσοχή δεν αναφέρομαι στο «φάρμακο » δεν υπήρχαν», είπε μιλώντας στα Νέα.

Ενώ πρόσθεσε πως «Από τον Ιούνιο και μετά, η κατάσταση έχει αλλάξει θεαματικά. Ωστόσο, η γενική στρατηγική αντιμετώπισης της πανδημίας, δεν έχει τροποποιηθεί σημαντικά.

Συνεχίζει να βασίζεται τόσο στην Γαλλία όσο και στην Ελλάδας, στο μοτίβο του «ακορντεόν » περιμένοντας το εμβόλιο με ρυθμιστικό παράγοντα τον καιρό και το κλίμα. Η στρατηγική αυτή έχει ώς καθοριστικό παράγοντα το επίπεδο κορεσμού των τριτοβάθμιων νοσκομείων και κυρίως των μονάδων εντατικής θεραπείας (ΜΕΘ) χρησιμοποιώντας ως πρώιμο δείκτη της έντασης του ιικού φορτίου την εκτίμησή του στα λήμματα και τα αποτελέσματα μιας αρκετά συστηματικής επιδημιολογικής επιτήρησης σε εθνικό επίπεδο. Δυστυχώς η ιχνηλάτηση των επαφών των ασθενών με COVID-19 είναι ελλιπής. Επίσης είναι πολύ περιορισμένη οργανωμένη συμμετοχή των γιατρών της πρωτοβάθμιας περίθαλψης στην αντιμετώπιση των ασθενών με COVId-19. Στο επίπεδο γενικών περιοριστικών μέτρων βρισκόμαστε σε μία ενδιάμεση κατάσταση καθώς από τις 16 Ιανουαρίου εφαρμόζεται το λεγόμενο couvre feu δηλαδή η αυστηρή απαγόρευση της κυκλοφορίας μετά τις 6 το απόγευμα μέχρι τις 6 το πρωί, η αποτελεσματικότητα της οποίας είναισυζητησιμη. Εδώ είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι η επίκληση στην λεγόμενη « ατομική ευθύνη » είναι πολύ περιορισμένη.

Η εκπαιδευτική διαδικασία στην πρωτοβάθμια και δευτροβάθμια εκπαίδευση, η φυσική παρουσία στον τόπο εργασίας των εργαζόμενων στην βιομηχανία, στις κατασκευές (δημόσιες και ιδιωτικές), στις κοινωφελείς και δημόσιες υπηρεσίες δεν έχει περιοριστεί. Κατά συνέπεια συνεχίζουμε να ζούμε συνθήκες συνωστισμού στα μέσα μαζική μεταφοράς. Αντιθέτως για τα στελέχη και τα ανώτερα κοινωνικά στρώματα η τηλε-εργασία διευκολύνεται.

Τα εμπορικά καταστήματα είναι ανοιχτά (αλλά δεν έχουν δουλειά) ενώ τα εστιατόρια, τα μπαρ, τα θέατρα και οι κινηματογράφοι είναι κλειστά. Ως προς τον εμβολιασμό, αντιμετωπίζουμε το μεγάλο πρόβλημα της έλλειψης εμβολίων και ο ρυθμός εμβολιασμού του πληθυσμού είναι χαμηλός. Ένα ενδιαφέρον στοιχείο που προέκυψε πριν από δύο εβδομάδες είναι η δήλωση του Προέδρου Μακρόν σχετικά με την ενεργοποίηση της Γαλλίας στην χρηματοδότηση της έρευνας για την θεραπεία του COVID-19. Επίσης έχει ανοίξει ο δημόσιος διάλογος σχετικά με την άρση της πατέντας των εμβολίων. Από την άλλη πλευρά συνεχίζεται η πολιτική αποδιοργάνωσης τους εθνικού συστήματος υγείας – εν μέσω πανδημίας η κυβέρνηση κλείνει 3 600 κρεβάτια».

Σε ερώτηση για τ’ ότι μέχρι σήμερα βρισκόμαστε σε μακρύ lockdown δήλωσε: «Το γεγονός ότι εφαρμόζονται πολιτικές lockdown ένα χρόνο μετά την έναρξη της πανδημίας και ενώ έχουν συντελεστεί οι πρόοδοι που σας περίγραψα είναι απόδειξη της πολιτικής αποτυχίας στην διαχείριση της πανδημίας. Καταρχήν δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι για το lockdown του Οκτώβρίου – Νοεμβρίου o ορίζοντας ήταν ο μαζικός και ταχύς εμβολιασμός που θα έβαζε σύντομα τέλος στην πανδημία.

Τα εμβόλια υπάρχουν μεν αλλά ο εμβολιασμός θα χρειαστεί περισσότερο χρόνο για να ολοκληρωθεί από την αρχική πρόλεψη, ενώ είναι υπό επιστημονική διερεύνηση τα ερωτήματα ως προς την διάρκεια της ανοσίας, την αποτελεσματικότητα τους απέναντι σε μεταλλαγμένα στελέχη του ιού κλπ. Αρα, ο όρος «πολιτική αποτυχία » έχει διπλή σημασία. Πρώτον η πολιτική ηγεσία εδώ και 9 μήνες δεν μπόρεσε να εκπονήσει ένα εναλλακτικό σχέδιο προστασίας της δημόσιας υγείας συνολικά, ενσωματώνοντας τις επιστημονικές κατακτήσεις που συντελέστηκαν.

Η πολιτική ηγεσία έκανε μια μονοδιάστατη πολιτική επιλογή « ποντάροντας » μόνο στο εμβόλιο. Το αποτέλεσμα είναι ότι θυσίασε την ομαλή κοινωνική και οικονομική λειτουργία της χώρας και οδηγεί σε χρεωκοπία τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Επιπλέον, εκτοπίζονται από το σύστημα υγείας οι ασθενείς με άλλα νοσήματα. Τέλος έχουν καταρρεύσει τα συστήματα προληπτικής ιατρικής (πχ τα προγράμματα πρώιμης διάγνωσης του καρκίνου του μαστού, του παχέως εντέρου κλπ) ή δε ψυχολογική κατάσταση του πληθυσμού – ιδίως των μεγάλων αστικών κέντρων – επιδεινώνεται σταθερά. Δεύτερον, εφαρμόζεται η στρατηγική «ακορντεόν » χωρίς να έχει παρουσιαστεί κανένα σχέδιο για την επόμενη φάση εκτός του ότι η προσμονή ότι με το lockdown θα κοπάσει το επιδημικό κύμα και ο καλός καιρός θα βοηθήσει ώστε να περάσουμε ένα χαρούμενο τουριστικό καλοκαίρι. Δηλαδή εφαρμόζεται ο κλασικός κανόνας « βλέποντας και κάνοντας « ενώ γνωρίζουν ότι οι ίδιες συνθήκες θα παράγουν τα ίδια αποτελέσματα».