Φυσική Κατάσταση
Η άσκηση έχει τεράστια επιρροή στην πρόληψη και τη θεραπεία του διαβήτη τύπου 2 και των επιπλοκών του.
Η θετική επίδραση της σωματικής άσκησης δεν σταματά μόνο στην βελτίωση της ευαισθησίας των ιστών στην ινσουλίνη, βελτιώνοντας με αυτόν τον τρόπο την ρύθμιση του σακχάρου, αλλά φαίνεται ότι προλαμβάνει πολλές από τις επιπλοκές και κυρίως μειώνει δραστικά τον καρδιαγγειακό κίνδυνο.
Το ερωτηματικό είναι πόσος χρόνος απαιτείται και πόσος πραγματικά είναι ο χρόνος που αφιερώνει στην καθημερινότητα του ένα άτομο με Διαβήτη, όπως τονίζει ο κ. Αντώνιος Λέπουρας, παθολόγος-διαβητολόγος, διευθυντής Παθολογικής -Διαβητολογικής Κλινικής και Διαβητολογικού Ιατρείου Κλινικής METROPOLITAN GENERAL.
Δεδομένου ότι οι θετικές επιδράσεις της τελευταίας μας σωματικής δραστηριότητας, στην ευαισθησία στην ινσουλίνη μπορεί να διαρκέσουν μόνο 2 έως 72 ώρες, φαίνεται απίθανο ότι τα άτομα με διαβήτη θα αποκτήσουν τα ίδια οφέλη όταν ασκούνται μόνο 1-2 φορές την εβδομάδα πχ. το Σαββατοκύριακο. Το δε ακόμα πιο σοβαρό θέμα είναι ότι τα περισσότερα άτομα με διαβήτη χρησιμοποιούν ως δικαιολογία το πρόβλημα χρόνου για να μην έχουν καθόλου σωματική άσκηση.
Τι είναι η νέα πρόταση προπόνησης HIIT
Είναι μικρής διάρκειας, υψηλής έντασης διαλειμματική προπόνηση (HIIT) που στόχο έχει να αναδιαμορφώσει τους σκελετικούς μύες και το καρδιοαναπνευστικό σύστημα βελτιώνοντας την συνολική φυσική μας κατάσταση (fitness). Έχει το πλεονέκτημα ότι απαιτεί ελάχιστο χρόνο (30’, 3 φορές /εβδομάδα αρκούν), επιτυγχάνοντας πολύ καλά επίπεδα φυσικής κατάστασης. Κάθε άσκηση διαρκεί μάξιμουμ 3’, με 1’ διάλειμμα ανά άσκηση. Οι συνεδρίες διαρκούν συνήθως 15-25’.
Η προπόνηση HIIT γίνεται μόδα και στον Διαβήτη
Αρκετές μελέτες έχουν δείξει πως, μικρής διάρκειας, υψηλής έντασης διαλειμματική προπόνηση (HIIT) αναδιαμορφώνει τους σκελετικούς μύες και το καρδιοαναπνευστικό σύστημα σε παρόμοιο βαθμό με τη συνεχή άσκηση μέτριας έντασης, δίνοντας έτσι εναλλακτικές λύσεις άσκησης σε άτομα με περιορισμένη διαθεσιμότητα ελεύθερου χρόνου (με μειωμένη δέσμευση του χρόνου αλλά και όγκου της άσκησης).
Υπάρχουν πλέον αρκετές μελέτες που επιβεβαιώνουν ότι η προπόνηση τύπου ΗΙΤΤ, προσφέρει πρόληψη ή καλύτερη ρύθμιση ήδη υπάρχοντος Σακχαρώδη Διαβήτη. Πρόσφατη μελέτη σε μικρό δείγμα ατόμων υπέρβαρων – παχύσαρκων με προδιαβήτη, εφάρμοσε προπόνηση ΗΙΤΤ. Η ομάδα αποτελείτο από 10 άνδρες. Οι συμμετέχοντες ήταν ηλικίας μεταξύ 28 και 44 ετών με δείκτη μάζας σώματος (ΒΜΙ) μεταξύ 26 και 32 kg / m2.
Τα συμπεράσματα της μελέτης ήταν ότι η σύντομη διάρκειας άσκηση αντίστασης που γίνεται σε τακτική βάση μπορεί να έχει σημαντικές επιπτώσεις στη βελτίωση της ευαισθησίας στην ινσουλίνη, μειώνοντας έτσι τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 2.
Πρωί ή απόγευμα είναι καλύτερα για άσκηση στα άτομα με Σακχαρώδη Διαβήτη;
Δεν υπάρχουν μελέτες ως προς το ποιος είναι ο καταλληλότερος χρόνος για να ασκηθούμε δηλαδή, το πρωί η το απόγευμα. Ο σκοπός μιας μελέτης που δημοσιεύθηκε πρόσφατα ήταν να καθοριστεί αν η άσκηση σε δύο ξεχωριστές ώρες της ημέρας θα είχε διαφορετικές επιδράσεις στα επίπεδα γλυκόζης 24ωρου, σε άνδρες με διαβήτη τύπου 2.
Επιπλέον μελετήθηκαν η ανοχή στη γλυκόζη, η ευαισθησία στην ινσουλίνη και αν η οξειδωτική ικανότητα των μυών παρουσιάζει κιρκάδιες ταλαντώσεις. Γνωρίζουμε ήδη πως οι αλληλεπιδράσεις μεταξύ αυτών των παραγόντων θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε διαφορετικές φυσιολογικές προσαρμογές του σακχάρου με την άσκηση σε διαφορετικές ώρες της ημέρας.
Με τον προσδιορισμό των επιδράσεων του πρωινού και απογευματινού HIIT σε 24/ώρες καταγραφές γλυκόζης σε άνδρες με διαβήτη τύπου 2 σε συνθήκες ″ελεύθερης διαβίωσης″, οι ερευνητές εξέτασαν την υπόθεση ότι η ώρα της ημέρας θα επηρέαζε τη ″μεταβολική″ αντίδραση στην άσκηση (κιρκάδιος μεταβολή).
Τα αποτελέσματα, οδήγησαν στο συμπέρασμα ότι το απόγευμα η υψηλής έντασης διαλειμματική προπόνηση (HIIT) ήταν πιο αποτελεσματική στη βελτίωση της γλυκόζης σε άτομα με διαβήτη τύπου 2, από ότι η πρωινή HIIT. Εντυπωσιακά, η πρωινή HIIT είχε επιβλαβή επίδραση, αυξάνοντας απότομα το σάκχαρο στο αίμα.
Σε γενικές γραμμές, οι σύντομης διάρκειας και έντονης έντασης ασκήσεις πριν τα κύρια γεύματα αποτελούν μια αποτελεσματική προσέγγιση για τη βελτίωση του γλυκαιμικού ελέγχου σε ασθενείς με αντίσταση στην ινσουλίνη.
Σε όσους έχουν αντίσταση στην ινσουλίνη, τόσο ο χρόνος όσο και η ένταση της άσκησης είναι σημαντικοί παράγοντες και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τον έλεγχο της γλυκόζης στο αίμα. Οι σύντομες αλλά έντονες ασκήσεις πριν ή μετά από τα γεύματα μπορούν να μειώσουν τις μεταγευματικές αυξήσεις γλυκόζης αίματος στα γεύματα.
Τα άτομα μεγαλύτερης ηλικίας, ιδίως άνω των 70 ετών που έχουν διαβήτη είναι λιγότερο πιθανό να ασκηθούν από εκείνα που δεν έχουν διαγνωστεί με διαβήτη. Όσοι αντίθετα έχουν ενσωματώσει άσκηση στον τρόπο της ζωής τους από νεότερες ηλικίες έχουν πολλές πιθανότητες να την συνεχίσουν διατηρώντας καλή φυσική κατάσταση και σε μεγαλύτερες ηλικίες.
Χρήσιμη Συμβουλή
Για τους ενήλικες με διαβήτη δε θα πρέπει να περάσουν πάνω από δύο μέρες χωρίς να κάνουν κάποια σωματική δραστηριότητα. Πολλοί προτείνουν να γίνεται καθημερινά ή σχεδόν καθημερινά. Αν είμαστε στην 3 η ηλικία τότε, χρειάζεται καθημερινή προσπάθεια βελτίωσης της ικανότητάς μας για την ισορροπία, να κινούμαστε περισσότερο, να καθόμαστε λιγότερο, να σηκωνόμαστε πιο συχνά, και να παίρνουμε τις σκάλες αντί του ανελκυστήρα.
Απλά σηκωθείτε από τον καναπέ και βγείτε για να κάνετε κάθε είδους σωματική δραστηριότητα τακτικά και τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα σας θα σας ευχαριστήσουν.
Και μη ξεχνάτε! Η άσκηση και η καλή φυσική κατάσταση (fitness) χαρίζουν μακροζωία και ευζωία.
