Επτά ασθένειες που «κρύβει» το μούδιασμα άκρων

Το μούδιασμα των άκρων μπορεί να αποτελεί σύμπτωμα μιας σειράς ασθενειών ή διαταραχών που επηρεάζουν τη ροή του αίματος ή τραυματισμού των νεύρων.

Το προσωρινό μούδιασμα των χεριών μπορεί να οφείλεται σε οποιαδήποτε δραστηριότητα που προκαλεί η παρατεταμένη πίεση σε ένα νεύρο, όπως λεπτές κινητικές δραστηριότητες (σχέδιο), η επαναλαμβανόμενη κίνηση ή η λάθος στάση στον ύπνο.

Μούδιασμα των χεριών μπορεί επίσης να προκαλούν ορθοπεδικές ασθένειες που συμπιέζουν ένα συγκεκριμένο νεύρο, όπως το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα, η εκφυλιστική ασθένεια δίσκων στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης, και εξογκώματα.

Ο καρπιαίος σωλήνας δημιουργείται από τα οστά του καρπού και περιέχει τους τένοντες και ένα νεύρο. Οι επαναλαμβανόμενες, μονότονες κινήσεις στη διάρκεια δραστηριοτήτων, όπως η χρήση ηλεκτρονικού υπολογιστή (πληκτρολόγηση, «ποντίκι»), μπορεί να οδηγήσουν στην εμφάνισή του.

Άλλες ασθένειες που μπορεί να προκαλούν μούδιασμα των άκρων είναι:

Αρθρίτιδα:

Φλεγμονή σε μία ή και περισσότερες αρθρώσεις που εκδηλώνεται, μεταξύ άλλων, με τον πόνο και την περιορισμένη κινητικότητα στην πάσχουσα περιοχή.

Διαβήτης τύπου 1 και 2:

Οι μακροπρόθεσμες βλάβες στα νεύρα λόγω ανεπαρκούς επεξεργασίας της γλυκόζης στο αίμα εκδηλώνονται συχνά με την παραισθησία.

Σκλήρυνση κατά πλάκας:

Η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι ένα αυτοάνοσο νόσημα που οδηγεί σε απομυελίνωση των νευρικών κυττάρων του εγκεφάλου και του νωτιαίου μυελού. Αποτέλεσμα την εκφύλισης είναι να δυσλειτουργούν τα τμήματα των νευρικών κυττάρων που μεταφέρουν τα διάφορα ερεθίσματα στα υπόλοιπα κύτταρα του σώματος.

Περιφερική νευροπάθεια:

Πρόκειται για διαταραχή της λειτουργίας των νεύρων, εκτός αυτών που βρίσκονται στον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό. Το μούδιασμα στην περίπτωση αυτή είναι συνήθως «συμμετρικό», επηρεάζει δηλαδή και τα δύο χέρια ή και τα δύο πόδια.

Συμπίεση νεύρου:

Οφείλεται στην υπερβολική πίεση που ασκείται σε ένα περιφερικό νεύρο, με αποτέλεσμα τον ερεθισμό ή τη φθορά του. Περιφερικά ονομάζονται τα νεύρα που δε βρίσκονται στον εγκέφαλο ή το νωτιαίο μυελό. Η πάθηση συνδέεται με τη χρόνια οσφυαλγία και το αυχενικό σύνδρομο.

Σύνδρομο Ρεϊνό:

Χαρακτηρίζεται από τις εναλλαγές στην απόχρωση του δέρματος των άκρων (χλωμό και στη συνέχεια μελανό και κόκκινο δέρμα) συνήθως έπειτα από την έκθεση σε χαμηλές θερμοκρασίες. Το σύνδρομο είναι αποτέλεσμα των επαναλαμβανόμενων σπασμών των αιμοφόρων αγγείων.

Περιφερική αρτηριοπάθεια:

Πρόκειται για στένωση ή απόφραξη των αρτηριών λόγω συσσώρευσης αθηροσκληρωτικών πλακών. Παράγοντες κινδύνου για την περιφερική αρτηριοπάθεια είναι η αυξημένη χοληστερόλη, ο διαβήτης, η υπέρταση, η αποχή από τη σωματική άσκηση και το αυξημένο βάρος.