Μετά τα εμβόλια φέρνουν τα νανοσωματίδια: Ερευνούν αν είναι αποτελεσματικά απέναντι στις μεταλλάξεις του κορωνοϊού!

Έρευνες για να δουν αν τα τεχνητά νανοσωματίδια μπορούν να είναι η σωτηρία απέναντι στις μεταλλάξεις του κορωνοϊού πραγματοποίησαν επιστήμονες, καθώς τα εμβόλια δείχνουν να μην έχουν ιδιαιτέρως υψηλή αποτελεσματικότητα απέναντι στην μετάλλαξη Δέλτα.

Συγκεκριμένα, ερευνητές στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Οχάιο διερεύνησαν αν τα νανοσωματίδια είναι επίσης αποτελεσματικά ενάντια στον SARS-CoV-2 και ειδικά στις μεταλλάξεις-παραλλαγές του.

«Οι εταιρίες έχουν ήδη ξεκινήσει να εισάγουν τις ανησυχητικές παραλλαγές στην κατασκευή αναμνηστικών δόσεων των υπαρχόντων εμβολίων», είπε ο Kai Xu, συν-επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης.

Ο Xu ισχυρίστηκε πως ο κορωνοϊός συνεχίζει να μεταλλάσσεται, ωστόσο η ταχύτητά του να μεταλλάσσεται ίσως να είναι ταχύτερη απ’ αυτή που μπορούμε να συλλάβουμε.

Συνεπώς, σύμφωνα με τον ίδιο, η χρήση πολλαπλών μηχανισμών είναι μια υποχρέωση ώστε να σταματήσουμε ουσιαστικά αυτή την πανδημία.

Αυτή τη στιγμή, οι κορυφαίες ανησυχητικές παραλλαγές, για τις οποίες προειδοποιούν οι ειδικοί» είναι η Άλφα, η Βήτα, η Γάμα και η Δέλτα.

Τα νανοσωματίδια και τα αντισώματα είναι παρόμοια με πολλούς τρόπους, ωστόσο, τα πρώτα προέρχονται από καμηλίδες όπως τα αλπάκα και οι καμήλες.

Αναφέρεται συγκεκριμένα:

«Τα νανοσωματίδια έχουν αρκετά πλεονεκτήματα συμπεριλαμβανομένης της μαζικής παραγωγής και της προσαρμοστικότητας.

Μπορούν να επανασχεδιαστούν σε πολύ μικρά μόρια που να μιμούνται τις δομές και τις λειτουργίες των ανθρώπινων αντισωμάτων.

Οι ερευνητές του πανεπιστημίου του Οχάιο ανοσοποίησαν λάμα για να παράξουν αντισώματα μονής έλικας ενάντια στον ιό COVID-19.

Μετά, ανοσοποίησαν διαγονιδιακά ποντίκια που έχουν κατασκευαστεί με γονίδια καμηλίδων, τα οποία αποκάλεσαν “νανοποντίκια.”

Τα νανοποντίκια μπορούσαν να παράξουν παρόμοια νανοσωματίδια με αυτά που παράγονταν από καμηλίδες.

Αλλά πριν δώσουν νανοσωματίδια, τα ζώα πρώτα ανοσοποιήθηκαν με το τμήμα πρόσδεσης της πρωτεΐνης-ακίδας στον υποδοχέα.

Κατόπιν, ακολούθησαν αναμνηστικές δόσεις που περιείχαν ολόκληρη την πρωτεΐνη-ακίδα.

Ο Xu εξήγησε πως η αλληλουχία που εφάρμοσαν επέτρεψε στα νανοσωματίδια που παρήχθησαν απ’ τα ζωικά μοντέλα να συλλάβουν τον ιό.

Οι μικροσκοπικές πρωτεΐνες μπορούσαν να αναγνωρίσουν το τμήμα σύνδεσης στον υποδοχέα με πολύ υψηλή συγγένεια.

Αρκετά τεστ διεξήχθησαν για να καθορίσουν την εξουδετέρωση και να χαρτογραφήσουν το που μπορούσαν να προσδεθούν τα νανοσωματίδια για να εμποδίσουν τον κορωνοϊό απ’ το να προσκολληθεί στον υποδοχέα του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτενσίνης 2 (ACE2).

Ο Xu αποκάλυψε πως ορισμένα νανοσωματίδια αναγνώρισαν μια διατηρημένη περιοχή στο τμήμα σύνδεσης στον υποδοχέα, που είναι κρυφή και πολύ στενή για να τη φτάσουν τα ανθρώπινα αντισώματα.

Τα νανοσωματίδια που προσκολλήθηκαν σ’ αυτό το στενό τμήμα βοήθησαν να εμποδιστεί ο κορωνοϊός απ’ το να μολύνει ένα κύτταρο του ξενιστή.

Άλλα νανοσωματίδια που μπορούσαν επίσης να αναγνωρίσουν την επιφάνεια επαφής του τμήματος σύνδεσης στον υποδοχέα και του υποδοχέα του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτενσίνης 2 απέτυχαν να εξουδετερώσουν μερικές παραλλαγές».