Υγεία
Σύμφωνα με νέα ανακοίνωση της Αμερικανικής Ένωσης Καρδιολογίας, η χρόνια έκθεση σε βαρέα μέταλλα, ακόμα και σε χαμηλές ποσότητες, μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου.
Στα μέταλλα αυτά περιλαμβάνονται ο μόλυβδος, το κάδμιο και το αρσενικό, και βρίσκονται στον αέρα, στο νερό, στο έδαφος, στα τρόφιμα, καθώς και σε αρκετά αντικείμενα που χρησιμοποιούμε καθημερινά στο σπίτι μας.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση της AHA, ακόμα και η χαμηλή έκθεση σε αυτά τα μέταλλα, μπορεί να αυξήσει μακροπρόθεσμα τον κίνδυνο εμφράγματος του μυοκαρδίου, στεφανιαίας νόσου, εγκεφαλικού επεισοδίου, περιφερικής αρτηριακής νόσου και πρόωρου θανάτου από καρδιαγγειακά αίτια.
Ο λόγος σύμφωνα με τους συγγραφείς, είναι ότι παρεμβαίνουν σε αρκετές φυσιολογικές λειτουργίες του οργανισμού.
Οι παραδοσιακοί παράγοντες κινδύνου για καρδιαγγειακή νόσο δεν περιλαμβάνουν προς το παρόν περιβαλλοντικές τοξικές ουσίες.
Ο τομέας της περιβαλλοντικής καρδιολογίας προσδιορίζει την έκθεση σε ρύπους, συμπεριλαμβανομένων των μολυσματικών μετάλλων, ως τροποποιήσιμους κινδύνους για καρδιαγγειακές παθήσεις.
Δεν είναι η πρώτη φορά που οι επιστήμονες κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για τις επιπτώσεις αυτών των μετάλλων στην ανθρώπινη υγεία.
Για παράδειγμα, πρόσφατη μελέτη από τις ΗΠΑ έδειξε ότι πάνω από 450.000 θάνατοι ετησίως συνδέονται με την έκθεση σε μόλυβδο.
Ο μόλυβδος βρίσκεται γενικά σε πολλά προϊόντα, όπως οι μπογιές, το τσιγάρο, οι σωλήνες του νερού, τα μπαχαρικά και τα καλλυντικά, καθώς και οι βιομηχανικοί ρύποι.
Το κάδμιο βρίσκεται σε ορισμένες μπαταρίες, σε χρωστικές, σε πλαστικά προϊόντα, στα κεραμικά είδη, στα γυαλικά, καθώς και σε ορισμένα οικοδομικά υλικά.
Τέλος, το αρσενικό βρίσκεται στο νερό και στο έδαφος ενώ μπορεί να ανιχνεύεται επίσης σε λαχανικά που προέρχονται από καλλιέργειες σε μολυσμένο έδαφος. Γενικά, το αρσενικό συσσωρεύεται ταχύτερα στο ρύζι σε σχέση με άλλες καλλιέργειες.
Στο παρελθόν είχε διαπιστωθεί ξανά ότι η έκθεση στα παραπάνω μέταλλα μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο θανάτου, ωστόσο αυτή είναι η πρώτη φορά που φαίνεται ότι ο κίνδυνος αυτός συνδέεται με τις επιπτώσεις των παραπάνω μετάλλων στο καρδιαγγειακό.
Η Αμερικανική Ένωση Καρδιολογίας προτείνει τρόπους περιορισμού της έκθεσης στα παραπάνω μέταλλα. Αυτές περιλαμβάνουν τον περιορισμό των μετάλλων στα τσιγάρα, την εφαρμογή αυστηρών μέτρων ελέγχου για το πόσιμο νερό, καθώς και την ελαχιστοποίηση της μόλυνσης του αέρα, των τροφίμων και του εδάφους με τα παραπάνω επιβλαβή μέταλλα.
Αν και αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει θεραπεία για τον περιορισμό των αγγειακών επιπτώσεων των παραπάνω μετάλλων, έχουν ξεκινήσει ήδη έρευνες που εξετάζουν νέες προσεγγίσεις.
Η ανακοίνωση της Αμερικανικής Καρδιολογικής Ένωσης καταλήγει με την επισήμανση, ότι αν καταφέρουμε να μειώσουμε την έκθεση του πληθυσμού στον μόλυβδο, το κάδμιο και το αρσενικό, θα περιοριστούν σημαντικά τα ποσοστά καρδιαγγειακής νόσου.
