Αναισθησιολόγοι εναντιώνονται σε τηλεοπτική εκπομπή – Η ασφάλεια στην αναισθησία στον βωμό της τηλεθέασης

Η ΕΑΕ τοποθετήθηκε αναφορικά με την παραπομπή εγκύου από το Νοσοκομείο Μεσολογγίου και τέθηκε ενάντια σε τηλεοπτική εκπομπή.

Με οργή και απογοήτευση παρακολούθησε η αναισθησιολογική κοινότητα τηλεοπττική εκπομπή όπου καταγγέλεται παραπομπή εγκύου από αναισθησιολόγο του Νοσοκομείου Μεσολογγίου σε τριτοβάθμιο Νοσοκομείο για προγραμματισμένη καισαρική τομή λόγω παραγόντων αναισθησιολογικού κινδύνου.

Όπως αναφέρουν σε ανακοίνωσή τους «Με ασύστολο δημοσιογραφικό θράσος στήθηκαν λαϊκά δικαστήρια για ιατρικά ζητήματα ασφάλειας ασθενούς και δαιμονοποιήθηκε ένας καθόλα υπεύθυνος αναισθησιολόγος. Η παρέμβαση της Ελληνικής Αναισθησιολογικής Εταιρείας αποσιωπήθηκε, μια κρίσιμη ιατρική ειδικότητα αναιτιολόγητα και απρόκλητα συκοφαντήθηκε και η εμπιστοσύνη του κοινού στη δημόσια υγεία για μια ακόμη φορά αμφισβητήθηκε.

Αποτελεί, πλέον, είδηση ρουτίνας η σοβαρή έλλειψη αναισθησιολόγων στα Νοσοκομεία της Χώρας. Το Νοσοκομείο Μεσολογγίου δεν αποτελεί εξαίρεση. Η αναισθησιολόγος, η οποία εδώ και αρκετό καιρό είναι μια και μοναδική, αποσπασμένη από το Νοσοκομείο Αγρινίου στο Νοσοκομείο Μεσολογγίου, ενήργησε στο συγκεκριμένο περιστατικό με αποκλειστικό και μόνο γνώμονα την ασφάλεια της ασθενούς.

Η στοχοποίηση των προσώπων έχει σίγουρα μεγαλύτερη τηλεθέαση από την ανάδειξη των συστημικών προβλημάτων που ταλανίζουν τη δημόσια υγεία και που αποτελούν την αιτία των φαινομένων, αποτελεί ωστόσο ευθεία βολή σε μια δοκιμαζόμενη ειδικότητα. Οι αναισθησιολόγοι στο ΕΣΥ – όσοι τουλάχιστον δεν έχουν ακολουθήσει το μαζικό κύμα παραίτησης λόγω των εξαντλητικών συνθηκών – εργάζονται σε οριακές συνθήκες και το τελευταίο που «χρειάζονται» είναι να αποτελούν στόχο αστήρικτων κατηγοριών.

Θα περίμενε κανείς από τους υπηρετούντες τη δημοσιογραφία να αντιληφθούν τα τεράστια και κρίσιμα προβλήματα που δημιουργεί η έλλειψη στην ειδικότητα, η οποία παραλύει όλους τους χειρουργικούς τομείς και υπονομεύει την περίθαλψη του βαρέως πάσχοντα.

Θα περίμενε κανείς να αναζητήσουν τα αίτια που οδηγούν τους αναισθησιολόγους στο εξωτερικό ή το ιδιωτικό επάγγελμα και να προβάλουν τις προτάσεις και τις λύσεις που έχουν συζητηθεί. Θα περίμενε κανείς να μην κυνηγούν μάγισσες και να λαϊκίζουν και επιτέλους να κάνουν το καθήκον τους, ελέγχοντας τις “καταγγελίες” που φτάνουν στα χέρια τους και αναζητώντας την αλήθεια.

Θεωρούμε ότι οι δημοσιογράφοι που αβίαστα έδωσαν βήμα στην αστήριχτη και ανεύθυνη καταγγελία, στην παραποίηση και διαστρέβλωση της αλήθειας, οφείλουν να συμβάλουν στην αποκατάσταση της αξιοπρέπειας των αναίτια θιγομένων παρουσιάζοντας τα γεγονότα ως αληθώς έχουν. Αυτό είναι βέβαιο ότι θα συμβάλει και στην αποκατάσταση της αξιοπιστίας των ιδίων και των εκπομπών τους».