Υγεία
Την αυταρχική και αντιδημοκρατική νομοθεσία που προβλέπει διοικητικές κυρώσεις στους ανεμβολίαστους υγειονομικούς λόγω κορωνοϊού και τις σχετικές αποφάσεις των ανωτάτων δικαστηρίων της χώρας, κατάφερε να «νικήσει» γιατρός που εργάζεται στο νοσοκομείο της Κεφαλονιάς.
Η απόφαση που εκδόθηκε από το ακυρωτικό συμβούλιο του Τριμελούς Διοικητικού Εφετείου Πατρών, διατάσσει την διοίκηση του νοσοκομείου Κεφαλονιάς να πληρώσει άμεσα στην ανεμβολίαστη γιατρό, τον μισό μισθό της, ενώ θα παραμένει σε κατάσταση αναστολής εργασίας, για λόγους βιοπορισμού της ίδιας και του ανάπηρου παιδιού της.
Το δικαστικό συμβούλιο στην απόφαση που εξέδωσε, έκανε δεκτή την αίτηση αναστολής της απόφασης του νοσοκομείου, για λόγους βιοπορισμού της γιατρού και του ανήλικου παιδιού της, που αντιμετωπίζει πρόβλημα αναπηρίας.
Συγκεκριμένα, δέχεται ότι η αναστολή εργασίας και η μη πληρωμή της, θα της προκαλέσει ανεπανόρθωτη οικονομική βλάβη, αφού η εργασία της είναι η μοναδική πηγή εισοδήματος της ίδιας και της οικογένειας της.
Ως εκ τούτου, οι εφέτες έκριναν ότι συντρέχει εξαιρετική περίπτωση που δικαιολογεί τη χορήγηση μερικής αναστολής της προσβαλλόμενης πράξεως, ως προς τη μη καταβολή των αποδοχών της αιτούσας και διατάσσει την καταβολή σε αυτήν, του μισού των καθαρών μηνιαίων αποδοχών της, για όσο χρόνο τελεί σε αναστολή καθηκόντων, από την έκδοση της παρούσας απόφασης και έως την έκδοση της οριστικής απόφασης επί της αίτησης ακύρωσης του διοικητικού μέτρου του νοσοκομείου.
Να σημειωθεί ότι πρόκειται για την πρώτη του είδους δικαστική απόφαση που προκαλεί ρήγμα στο τείχος της κυβέρνησης απέναντι στους ανεμβολίαστους υγειονομικούς και είναι βέβαιο ότι θα αξιοποιηθεί ως νομολογιακό δεδομένο και από άλλους εργαζόμενους νοσοκομείων και υγειονομικών μονάδων που τελούν σε ίδια ή παρόμοια κατάσταση.
Η αίτηση αναστολής της γιατρού, είχε κατατεθεί φέτος στις 11 Μαρτίου στο Τριμελές Διοικητικό Εφετείο Πατρών. Παράλληλα, έχει καταθέσει και αίτηση ακύρωσης της απόφασης με την οποία τέθηκε σε αναστολή, που όμως, δεν έχει εξεταστεί ακόμα.
Η γιατρός ζητούσε αναστολή της διοικητικής πράξης με την οποία της επιβλήθηκε το ειδικό διοικητικό μέτρο της αναστολής καθηκόντων, γιατί όπως επικαλείται, έρχεται σε αντίθεση προς τις διατάξεις περί ανθρώπινης αξιοπρέπειας, με το δικαίωμα στην ακεραιότητα του προσώπου στο πεδίο της ιατρικής, με το δικαίωμα στην εργασία του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με τις διατάξεις του Κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της Ευρώπης για τη βιοηθική και τα ανθρώπινα δικαιώματα, καθώς και με το Σύνταγμα.
Ακόμα, η γιατρός επικαλείται έλλειψη τεκμηριωμένων επιστημονικών δεδομένων που θα καθιστούσαν τον υποχρεωτικό εμβολιασμό αναγκαίο και πρόσφορο για την προστασία της δημόσιας υγείας και ισχυρίζεται πως το μέτρο αυτό, κρίνεται δυσανάλογο για την επίτευξη του εν λόγω δημοσίου σκοπού, ενόψει μάλιστα και των βαρύτατων κυρώσεων που η μη τήρηση του επιφέρει και συνεπώς, είναι μη ανεκτό.
Αναφέρει ότι η αναστολή εργασίας με πλήρη στέρηση των αποδοχών, κείται εκτός των επιτρεπόμενων από την αρχή της αναλογικότητας ορίων, διότι αποτελεί βαρύτατο και δυσμενέστερο μέτρο, το οποίο θα έπρεπε να αποτελεί το έσχατο μέσο στα χέρια του νομοθέτη.
Η γιατρός προβάλλει και το επιχείρημα ότι «και οι εμβολιασμένοι νοσούν και μεταδίδουν τη νόσο εξίσου με τους μη εμβολιασμένους», οπότε, ουδείς λόγος προστασίας της δημόσιας υγείας υφίσταται με τα ισχύοντα επιστημονικά δεδομένα που να δικαιολογεί τη διαφορετική μεταχείριση μεταξύ των εμβολιασμένων και των ανεμβολίαστων υγειονομικών και τη συνεπακόλουθη θέση σε αναστολή εργασίας των τελευταίων.
