Μια μελέτη του Πανεπιστημίου του Μπέρμιγχαμ διαπίστωσε αυξημένο κίνδυνο οι ασθενείς να αναπτύξουν ασθένειες που σχετίζονται με την ψυχική υγεία και τις καρδιακές παθήσεις, εάν έχουν ιατρικό ιστορικό περιοδοντικής νόσου (ούλα).
Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο ιατρικό εμπορικό περιοδικό BMJ, εξέτασε τα αρχεία 64.379 ασθενών που είχαν ιστορικό ασθένειας των ούλων, συμπεριλαμβανομένης της ουλίτιδας και της περιοδοντίτιδας, και τα συνέκρινε με τα αρχεία περισσότερων από 250.000 ασθενών χωρίς ιστορικό τέτοιων παθήσεων.
Η κακή στοματική υγιεινή συνδέεται με πρόσθετες παθήσεις
«Η κακή στοματική υγεία είναι εξαιρετικά συχνή, τόσο στο Ηνωμένο Βασίλειο όσο και παγκοσμίως, δήλωσε ο συν-συγγραφέας της μελέτης Δρ. Joht Singh Chandan του Ινστιτούτου Εφαρμοσμένης Έρευνας Υγείας του Πανεπιστημίου του Μπέρμιγχαμ. «Όταν η στοματική κακή υγεία εξελίσσεται, μπορεί να οδηγήσει σε σημαντικά μειωμένη ποιότητα ζωής. Ωστόσο, μέχρι τώρα, δεν ήταν γνωστά πολλά για τη συσχέτιση της κακής στοματικής υγείας και πολλών χρόνιων ασθενειών, ιδιαίτερα της ψυχικής ασθένειας», συνέχισε ο Chandan.
Η ομάδα ανακάλυψε ότι οι ασθενείς με ιστορικό ασθένειας των ούλων στην αρχή της μελέτης ήταν πιο πιθανό να διαγνωστούν με πρόσθετες παθήσεις κατά μέσο όρο σε βάθος τριών ετών, σε σύγκριση με εκείνους χωρίς περιοδοντική νόσο στην αρχή της έρευνας.
Οι ασθένειες που εξετάστηκαν στη μελέτη νοσούσαν από καρδιαγγειακές παθήσεις, όπως καρδιακή ανεπάρκεια, εγκεφαλικό και άνοια. Επίσης, παρουσίασαν καρδιομεταβολικές διαταραχές, όπως υψηλή αρτηριακή πίεση και διαβήτη τύπου 2, αυτοάνοσες παθήσεις, όπως αρθρίτιδα, διαβήτη τύπου 1 και ψωρίαση. Νοσούσαν επίσης από ψυχικές ασθένειες, όπως η κατάθλιψη και το άγχος.
Μεταξύ των ασθενών με καταγεγραμμένο ιστορικό ουλίτιδας στην αρχή της μελέτης, ο αυξημένος κίνδυνος εμφάνισης ψυχικής ασθένειας ήταν 37%, ενώ ο κίνδυνος ανάπτυξης αυτοάνοσων νοσημάτων αυξήθηκε κατά 33%. Ο κίνδυνος εμφάνισης καρδιαγγειακών παθήσεων αυξήθηκε κατά 18% και ο κίνδυνος εμφάνισης καρδιομεταβολικής διαταραχής αυξήθηκε κατά 7%, αν και διαπιστώθηκε αύξηση κατά 26% για ασθενείς που προσβλήθηκαν από διαβήτη τύπου 2.
«Βρήκαμε στοιχεία ότι η περιοδοντική νόσος φαίνεται να σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης αυτών των σχετιζόμενων χρόνιων ασθενειών. Καθώς οι περιοδοντικές παθήσεις είναι πολύ συχνές, ο αυξημένος κίνδυνος άλλων χρόνιων ασθενειών μπορεί να αποτελεί σημαντική επιβάρυνση για τη δημόσια υγεία», δήλωσε ο Chandan.