Αυτή είναι η χώρα της Ευρώπης που ζουν τα πιο δυστυχισμένα παιδιά – Σε ποια θέση είναι η Ελλάδα

Σύμφωνα με την έκθεση της φιλανθρωπικής οργάνωσης Children’s Society, με τίτλο «Good Childhood Report 2024», 1 στους 6 Ευρωπαίους νέους δηλώνει δυσαρέσκεια για τη ζωή του, με την Βρετανία να κατέχει τα «σκήπτρα» της απογοήτευσης στην κατηγορία των παιδιών και των εφήβων.

Όπως σημειώνει η έκθεση, η εξέλιξη αυτή επιβεβαιώνει ότι οι κοινωνικοοικονομικές προκλήσεις έχουν σοβαρό αντίκτυπο στην ευημερία της νέας γενιάς.

Ανάλογα ποσοστά εμφανίζονται σε Πολωνία (24,4%) και Μάλτα (23,6%), ενώ από την άλλη πλευρά οι πιο ευτυχισμένοι νέοι ζουν στην Ολλανδία, όπου μόλις το 6,7% των νέων 15 ετών δηλώνει χαμηλή ικανοποίηση από τη ζωή.

Ομοίως, η Φινλανδία και η Δανία φαίνεται να τα πηγαίνουν αρκετά καλά, καθώς τα ποσοστά δυσαρέσκειας των νέων αγγίζουν μόλις το 10,8% και 11,3% αντίστοιχα.

Στην Ελλάδα, χαμηλή ικανοποίηση από τη ζωή δηλώνει το 19% των ατόμων 15 ετών, ποσοστό υψηλότερο από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο του 16,6%.

Αν και η χώρα μας δεν βρίσκεται ανάμεσα στις χειρότερες, το ποσοστό αυτό είναι αρκετό για να αναδείξει τη σοβαρότητα του ζητήματος και την ανάγκη άμεσης δράσης.

Σύμφωνα με τα πρόσφατα σχόλια της UNICEF, oι ανισότητες, η φτώχεια και η μη προσιτή φύση των υπηρεσιών υποστήριξης της ψυχικής υγείας, αποτελούν τις κύριες αιτίες αυτής της εικόνας.

Η φτώχεια, συγκεκριμένα, είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το αίσθημα ικανοποίησης από τη ζωή. Μάλιστα, η UNICEF «κρούει» τον «κώδωνα» του κινδύνου, καθώς περίπου 20 εκατομμύρια παιδιά στην ΕΕ ζουν υπό τον κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού.

«Η φτώχεια έχει μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στα παιδιά. Δεν είναι απλώς ότι ένα παιδί που ζει στη φτώχεια θα μεγαλώσει, θα βρει δουλειά και θα βγει από αυτήν.

Επηρεάζει το σώμα, το μυαλό και τις προοπτικές τους για το μέλλον», δήλωσε η δρ. Ally Dunhill, διευθύντρια πολιτικής και επικοινωνίας της Eurochild.

«Αυτά τα παιδιά δεν συμμετέχουν πραγματικά στην εκπαίδευση. Ακόμη και να πηγαίνουν στο σχολείο, δεν είναι σε θέση να μάθουν, να ακούσουν και να συμμετέχουν», τόνισε η Dunhill.

Αυτή η έλλειψη εκπαιδευτικής δέσμευσης κρατά τα παιδιά πίσω και μειώνει τις πιθανότητές τους να ξεφύγουν από τη φτώχεια στο μέλλον, δημιουργώντας έναν φαύλο κύκλο.

Επιπλέον, η άνοδος του κόστους ζωής περιορίζει την πρόσβαση των οικογενειών σε βασικά αγαθά και δραστηριότητες, επηρεάζοντας βαθιά την καθημερινότητά τους.

Ο αντίκτυπος του διαδικτύου στην ευημερία των παιδιών δε θα μπορούσε να απουσιάζει από τα συμπεράσματα της έκθεσης, σύμφωνα με την οποία παράγοντες όπως ο διαδικτυακός εκφοβισμός, η έκθεση σε ακατάλληλο περιεχόμενο, η παραπληροφόρηση και η σεξουαλική εκμετάλλευση λειτουργούν εξαιρετικά επιβαρυντικά για την ψυχική υγεία των νέων.

Με βάση τα τελευταία στοιχεία, οι ειδικοί επαναλαμβάνουν ότι είναι απαραίτητο να ληφθούν στοχευμένες κυβερνητικές παρεμβάσεις, όπως:

1. Προληπτική υποστήριξη της ψυχικής υγείας, μέσω έγκαιρης και προσιτής πρόσβασης σε υπηρεσίες για νέους,
2. Μείωση του κοινωνικού αποκλεισμού, με την επένδυση σε πρωτοβουλίες όπως η Ευρωπαϊκή Εγγύηση για το Παιδί.
3. Καταπολέμηση της παιδικής φτώχειας, με τη θέσπιση νομοθεσιών που διασφαλίζουν τα βασικά αγαθά για όλες τις οικογένειες.

Σημειώνεται ότι η κ.Dunhill, τονίζει πως υπάρχουν ήδη σημαντικές πρωτοβουλίες, οι οποίες όμως βρίσκουν εμπόδια στην εφαρμογή τους, κυρίως λόγω του ότι πολλές πολλές κυβερνήσεις δεν συνεργάζονται με τις αντίστοιχες οργανώσεις ή τα ίδια τα παιδιά.