Όσοι έχουν πόνους στους αρθρώσεις, είναι γνωστό πως αποφεύγουν τη σωματική δραστηριότητα, ωστόσο, σύμφωνα με τις συμβουλές των ειδικών, πρέπει να κάνουν το ακριβώς αντίθετο.
Εάν πονάτε όταν σηκώνεστε από την καρέκλα ή όταν ανεβαίνετε τις σκάλες, είναι πιθανό να πάσχετε από οστεοαρθρίτιδα. Σε αυτή την περίπτωση, πρέπει να συνεχίσετε να κινείστε.
«Παρότι ο πόνος της οστεοαρθρίτιδας επιδεινώνεται με τη δραστηριότητα και βελτιώνεται με την ανάπαυση, η άσκηση εξακολουθεί να είναι η πιο οικονομική θεραπεία γι’ αυτήν», δήλωσε η Δρ. Kathryn Dao, αναπληρώτρια καθηγήτρια εσωτερικής ιατρικής στο Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου του Τέξας, στο Ντάλας.
«Μελέτες έχουν δείξει ότι η άσκηση μπορεί να χτίσει χόνδρους, να δυναμώσει τους μύες και να βελτιώσει τη λειτουργία των αρθρώσεων και την οστική μάζα. Οι ασθενείς που ασκούνται έχουν επίσης καλύτερη ισορροπία και χαμηλότερο κίνδυνο πτώσης», δήλωσε η Dao, ειδικός ρευματολογίας.
Αυτός ο τύπος αρθρίτιδας προκαλείται από τον εκφυλισμό του χόνδρου που συνδέει τις αρθρώσεις και αποδυναμώνει τις άκρες των οστών.
Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν πόνο, δυσκαμψία και μείωση της κινητικότητας. Ο πάσχων αναπτύσσει ευαισθησία στις αρθρώσεις και πρήξιμο.
Η πάθηση επηρεάζει περίπου 1 στους 7 Αμερικανούς ενήλικες και επηρεάζει συχνότερα τα χέρια, τα γόνατα, τους γοφούς και τη σπονδυλική στήλη.
Η αρθρίτιδα είναι κοινό σύμπτωμα της αύξησης της ηλικίας, μπορεί όμως να αναπτυχθεί και λόγω τραυματισμού ή χειρουργικής επέμβασης.
Είναι πιο πιθανό να εμφανιστεί όταν μια άρθρωση υφίσταται επαναλαμβανόμενο στρες, όπως συμβαίνει με συγκεκριμένα αθλήματα ή επαγγέλματα. Η παχυσαρκία είναι ένας ακόμη παράγοντας κινδύνου.
Τα άτομα με φλεγμονώδη αρθρίτιδα, όπως είναι η ουρική αρθρίτιδα, η ρευματοειδής αρθρίτιδα ή η ψωριασική αρθρίτιδα, είναι επίσης πιο επιρρεπή στην ανάπτυξη οστεοαρθρίτιδας.
Το Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου του Τέξας και τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ, συνιστούν την τακτική άσκηση και τη διατήρηση φυσιολογικού βάρους για την πρόληψη ή τον έλεγχο των συμπτωμάτων της αρθρίτιδας.
Ένας καλός στόχος είναι να κάνετε 150 λεπτά αερόβιας άσκησης μέτριας έντασης κάθε εβδομάδα. Ξεκινήστε με μικρότερη ένταση και σύντομες συνεδρίες και αυξήστε τα σταδιακά.
Μπορείτε επίσης να μοιράσετε το καθημερινό μισάωρο άσκησης σε δύο συνεδρίες των 15 λεπτών.
Ασκήσεις υψηλής πρόσκρουσης όπως είναι το άλμα, το τρέξιμο μεγάλων αποστάσεων, το ανέβασμα σκαλοπατιών ή η άρση βαρών βαρών, μπορεί να προκαλέσουν περισσότερο πόνο.
«Ασκήσεις χαμηλής πρόσκρουσης όπως είναι το κολύμπι, η ποδηλασία, το Pilates, η γιόγκα και το περπάτημα σε επίπεδο έδαφος, είναι καλύτερα ανεκτές και αποτελεσματικές σε ασθενείς με μέτρια έως σοβαρή οστεοαρθρίτιδα», είπε η Dao.
«Οι διατάσεις πριν και μετά την προπόνηση βοηθούν στη χαλάρωση των μυών και λιπαίνουν τις αρθρώσεις για την πρόληψη τραυματισμών».
Εάν αντιμετωπίζετε σημαντικό πόνο ή αδυναμία, η Dao συνιστά να επισκεφτείτε ένα γιατρό, ο οποίος θα σας παραπέμψει σε φυσιοθεραπευτή ή προπονητή για να σας βοηθήσει να δημιουργήσετε ένα πρόγραμμα άσκησης.