Η πρώτη σκέψη που κάνουμε όλοι όταν βλέπουμε τα χέρια κάποιου ανθρώπου να τρέμουν αδιαμφισβήτητα είναι η νόσος του Πάρκινσον. Ωστόσο, το τρέμουλο στο χέρι μπορεί να έχει πολλές αιτίες.
Όπως εξηγούν ειδικοί από το βρετανικό Εθνικό Σύστημα Υγείας (NHS), είναι φυσιολογικό να έχουμε λίγο τρέμουλο στα χέρια. Αν, λ.χ., κρατήσουμε τα χέρια ή τα μπράτσα μας ίσια μπροστά μας, μπορεί να μην είναι εντελώς ακίνητα.
Μερικές φορές το τρέμουλο (ο τρόμος, όπως είναι η επιστημονική ονομασία του) μπορεί να είναι πιο εμφανές. Αυτό συμβαίνει συχνά:
- Καθώς μεγαλώνουμε
- Όταν νιώθουμε στρες ή άγχος
- Όταν είμαστε κουρασμένοι ή θυμωμένοι
- Όταν έχουμε καταναλώσει πολλή καφεΐνη (π.χ. καφέ, τσάι, αναψυκτικά τύπου κόλα)
- Όταν έχουν πιεί αλκοόλ ή καπνίσαμε
- Όταν κρυώνουμε ή ζεσταινόμαστε
Τρέμουλο μπορεί να προκαλέσουν επίσης ορισμένα φάρμακα και ορισμένες παθήσεις. Στα φάρμακα που μπορεί να έχουν ως ανεπιθύμητη ενέργεια τον τρόμο των χεριών συμπεριλαμβάνονται ορισμένα αντικαταθλιπτικά, αντιεπιληπτικά και αντιυπερτασικά.
Μπορεί επίσης να τον προκαλέσουν ορισμένα ανοσοκατασταλτικά, φάρμακα για την καρδιά, το άσθμα ή τον καρκίνο, ορισμένα αντιβιοτικά κ.λπ.
Μην διακόψετε κανένα συνταγογραφούμενο φάρμακο επειδή τρέμουν τα χέρια σας, εάν δεν μιλήσετε πρώτα με τον γιατρό σας, τονίζουν οι ειδικοί του NHS.
Ο ιδιοπαθής τρόμος
Οι παθήσεις και οι ιατρικές διαταραχές που μπορεί να προκαλέσουν τρέμουλο στα χέρια είναι πολλές. Η πιο γνωστή είναι η νόσος Πάρκινσον, αλλά η πιο συχνή είναι ο ιδιοπαθής τρόμος, τονίζουν επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον.
Ο ιδιοπαθής τρόμος είναι μία νευρολογική διαταραχή, κατά την οποία το τρέμουλο εκδηλώνεται χωρίς να υπάρχει αναγνωρίσιμη αιτία. Σε τέτοια περίπτωση, το τρέμουλο συνήθως δεν εκδηλώνεται όταν τα χέρια αναπαύονται, αλλά όταν ο ασθενής τα χρησιμοποιεί.
Στη νόσο του Πάρκινσον συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο: ο τρόμος (δηλαδή το τρέμουλο) είναι πιο εμφανής όταν τα χέρια είναι ακίνητα.
Ο χρόνιος ιδιοπαθής τρόμος μπορεί να εκδηλωθεί σε άτομα κάθε ηλικίας. Είναι όμως πιο συχνός μετά τα 65 έτη. Είναι μία σχετικά καλοήθης κατάσταση. Εκτός από τη κίνηση, επηρεάζει και την ποιότητα της φωνής. Δεν έχει όμως άλλες συνέπειες.
Με την πάροδο του χρόνου ο τρόμος μπορεί να επηρεάσει τα μπράτσα, το κεφάλι, τον λάρυγγα, τα βλέφαρα και άλλους μυς. Σπανίως όμως προσβάλλει τα πόδια.
Άλλες παθήσεις
Άλλες παθήσεις και διαταραχές που μπορεί να προκαλέσουν τρέμουλο στα χέρια είναι ο υπερθυρεοειδισμός, το φαιοχρωμοκύττωμα και η νόσος Wilson.
Το φαιοχρωμοκύττωμα είναι σπάνιος όγκος των επινεφριδίων. Η νόσος Wilson είναι διαταραχή κατά την οποία υπάρχουν αυξημένα επίπεδα χαλκού στο σώμα.
Ακόμα και η υπογλυκαιμία (χαμηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα) μπορεί να κάνει τα χέρια να τρέμουν. Το ίδιο και η στέρηση από τη διακοπή της κατανάλωσης αλκοόλ ή η έλλειψη βιταμίνης Β12.
Παθήσεις όπως η πολλαπλή σκλήρυνση (σκλήρυνση κατά πλάκας) και το εγκεφαλικό επεισόδιο επίσης προκαλούν τρέμουλο σε μερικούς ασθενείς. Το ίδιο μπορεί να συμβεί και αν υπάρξει τραυματική κάκωση σε ορισμένα σημεία του εγκεφάλου.
Πότε να πάτε στον γιατρό
Οι ειδικοί του NHS συνιστούν να συμβουλευθείτε τον γιατρό σας εάν ο τρόμος στα χέρια σας:
- Επιδεινώνεται με την πάροδο του χρόνου
- Επηρεάζει την καθημερινότητά σας
Για να καταλάβει ο ιατρός που οφείλεται ο τρόμος, θα σας εξετάσει και θα σας ρωτήσει αν έχετε άλλα συμπτώματα και οικογενειακό ιστορικό. Θα σας ρωτήσει επίσης αν και τι είδους φάρμακα παίρνετε.
Αναλόγως με την αιτία, ο ιατρός θα σας προτείνει την ενδεδειγμένη θεραπεία, ώστε να βελτιωθούν τα συμπτώματά σας.
Σε γενικές γραμμές, όταν το τρέμουλο είναι ήπιο, συνήθως δεν χρειάζεται θεραπεία. Χρειάζεται όμως παρακολούθηση, μη τυχόν επιδεινωθεί.
Όταν ο τρόμος είναι σοβαρός και επηρεάζει τη ζωή, ο ιατρός μπορεί να συστήσει φαρμακευτική αγωγή. Τα φάρμακα συνήθως δεν οδηγούν στην ίαση, αλλά μειώνουν τις ακούσιες κινήσεις των χεριών.
Η φαρμακευτική αγωγή μπορεί να είναι χρόνια ή να λαμβάνεται αναλόγως με τις ανάγκες (π.χ. όταν βρίσκεστε αντιμέτωποι με κάποιο ιδιαίτερα στρεσογόνο γεγονός).
Αν ο τρόμος, εκτός από τα χέρια προσβάλλει το κεφάλι ή το λάρυγγα, ο ιατρός μπορεί να συστήσει εγχύσεις που μπλοκάρουν τα νεύρα και χαλαρώνουν τους μυς.
Σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να απαιτηθούν επεμβατικές θεραπείες για το τρέμουλο που δεν βελτιώνεται με τη φαρμακευτική αγωγή.