Διατροφή
Η αύξηση βάρους είναι μια κοινή ανησυχία μεταξύ των ατόμων με υποθυρεοειδισμό και η δίαιτα του γκρέιπφρουτ (ένα σχέδιο απώλειας βάρους που ξεκίνησε τη δεκαετία του 1930 ως η λεγόμενη «Δίαιτα του Χόλιγουντ») είναι μια προσέγγιση που υιοθετούν πολλοί.
Ωστόσο, το γκρέιπφρουτ μπορεί να αλληλεπιδράσει με διάφορα φάρμακα για τον θυρεοειδή, καθιστώντας δύσκολη την προσαρμογή της σωστής δόσης.
Σχετικά με τη δίαιτα του γκρέιπφρουτ
Η δίαιτα του γκρέιπφρουτ έχει περάσει από διάφορες φάσεις ανά χρονικές περιόδους, πάντα την γενική ταμπέλα της “γρήγορης λύσης” για απώλεια βάρους.
Υπάρχουν πολλές παραλλαγές αυτής της δίαιτας, όλες βασισμένες τελικά στην πεποίθηση ότι το γκρέιπφρουτ περιέχει “ένζυμα καύσης λίπους” ή “επιταχύνει τον φυσικό μεταβολισμό” του σώματος. Αυτοί οι ισχυρισμοί δεν έχουν αποδειχθεί, αλλά η κατανάλωση υψηλών ποσοτήτων γκρέιπφρουτ ή χυμού γκρέιπφρουτ έχει πράγματι συνδεθεί με την απώλεια βάρους.
Στη δεκαετία του 1970 και στις αρχές της δεκαετίας του 1980, το γκρέιπφρουτ υιοθετήθηκε εκ νέου σε επικίνδυνες δίαιτες τύπου “μείον 5 κιλά σε 10 μέρες” για τις οποίες το φρούτο έπρεπε να καταναλώνεται με κάθε γεύμα. Αυτή η δίαιτα συνήθως προωθούνταν χωρίς ιδιαίτερη ενθάρρυνση για σωματική άσκηση ή οποιαδήποτε άλλη διατροφική παρέμβαση.
Παρά τους ισχυρισμούς ότι το γκρέιπφρουτ είναι “ένας φυσικός τρόπος καύσης λίπους”, η απώλεια βάρους συμβαίνει σχεδόν εξ ολοκλήρου από την πρόσληψη λιγότερων θερμίδων παρά απ’ οποιαδήποτε συγκεκριμένη ιδιότητα που σχετίζεται με το γκρέιπφρουτ.
Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, επανήλθε ως μόδα η εν λόγω δίαιτα, αυτήν τη φορά ως βοηθητική στον έλεγχο του σακχάρου σε άτομα με αντίσταση στην ινσουλίνη. Όλο αυτό οδήγησε σε μια εκ νέου διάδοση του φρούτου για την απώλεια βάρους.
Το 2006, ο ενδοκρινολόγος Ken Fujioka και οι συνεργάτες του στην κλινική Scripps δημοσίευσαν μια μελέτη στην οποία παχύσαρκοι που έπιναν ένα ποτήρι χυμό γκρέιπφρουτ τρεις φορές την ημέρα για 3 μήνες έχασαν κατά μέσο όρο 1,6 κιλά, ενώ εκείνοι που έπιναν 200 ml χυμού μήλου έχασαν μόνο 0,3 κιλά. Μερικοί από τους συμμετέχοντες αναφέρθηκε ότι έχασαν έως και 10 κιλά!
Παρά το γεγονός ότι η μελέτη ήταν μικρή (μόλις 91 συμμετέχοντες) και οι ερευνητές δεν μπορούσαν να προσφέρουν καμία επιστημονική εξήγηση για την απώλεια βάρους, τα αποτελέσματα ήταν αρκετά για να επαναφέρουν στοιχεία από τη δίαιτα του γκρέιπφρουτ σε πολλά προγράμματα διατροφής.
Το πρόβλημα είναι ότι αυτά τα προγράμματα δεν είναι ποτέ τόσο απλά όσο ισχυρίζονται οι υποστηρικτές τους. Και αν λαμβάνετε θεραπεία υποκατάστασης θυρεοειδικών ορμονών, το γκρέιπφρουτ μπορεί να σας κάνει περισσότερο κακό παρά καλό.
Αλληλεπιδράσεις με φάρμακα του θυρεοειδούς
Το γκρέιπφρουτ έχει γλυκαιμικό δείκτη 6, που σημαίνει ότι είναι λιγότερο πιθανό να επηρεάσει τα επίπεδα ινσουλίνης. Επιπλέον, είναι πλούσιο σε βιταμίνη C, βιταμίνη Α, φολικό οξύ, κάλιο, φυτικές ίνες και φλαβονοειδή.
Αλλά ενέχει πιθανό κίνδυνο για άτομα που λαμβάνουν θεραπεία υποκατάστασης ορμονών θυρεοειδούς.
Παρεμβαίνει σε ένα ένζυμο γνωστό ως CYP3A4, το οποίο τα έντερα χρησιμοποιούν για να διασπάσουν ορισμένες ενώσεις έτσι ώστε να μπορούν αυτές να απορροφηθούν. Οι επαναλαμβανόμενες δόσεις χυμού γκρέιπφρουτ μπορεί επίσης να αναστείλουν τη δραστηριότητα του CYP3A4 και στο ήπαρ. Πολλά φάρμακα για τον θυρεοειδή βασίζονται στο CYP3A4 για μεταβολισμό και απορρόφηση.
Με την κατανάλωση γκρέιπφρουτ, η βιοδιαθεσιμότητα των φαρμάκων για τον θυρεοειδή (η ποσότητα που εισέρχεται στην κυκλοφορία του αίματος) μπορεί να μειωθεί σημαντικά, μειώνοντας εν τέλει και τα οφέλη της θεραπείας.
Το να καταναλώνετε περιστασιακά ένα φρούτο ή ένα ποτήρι χυμό γκρέιπφρουτ πιθανότατα δεν θα σας κάνει κακό. Αλλά αν το κάνετε συχνά ή σε υπερβολική ποσότητα, μάλλον θα προκληθεί κάποιο πρόβλημα. Μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο British Journal of Clinical Pharmacology ανέδειξε περίπτωση όπου η μεγάλη κατανάλωση γκρέιπφρουτ σε μια 36χρονη γυναίκα που λάμβανε λεβοθυροξίνη (φάρμακο για τον θυρεοειδή) μείωσε τα επίπεδα θυρεοειδικών ορμονών της κάτω από τις θεραπευτικές τιμές. Όταν απλά μείωσε την κατανάλωση γκρέιπφρουτ, ομαλοποιήθηκαν οι τιμές της.
