Διατροφή
Ένα χάπι “κατά της πείνας” ίσως είναι προ των πυλών, σύμφωνα με μια νέα μελέτη. Ερευνητές από το Stanford Medicine και το πανεπιστήμιο Baylor εντόπισαν ένα μόριο που εμποδίζει τους ανθρώπους να πεινάσουν μετά την άσκηση.
Σε πειράματα η ένωση, που ανακάλυψαν οι ερευνητές, μείωσε δραματικά την πρόσληψη τροφής και την παχυσαρκία στα ποντίκια. Οι συγγραφείς της μελέτης ελπίζουν να την μετατρέψουν σε φάρμακο, που θα μπορεί ακόμη και να αντικαταστήσει την ανάγκη να πηγαίνουμε στο γυμναστήριο!
“Η τακτική άσκηση έχει αποδειχθεί ότι βοηθά στην απώλεια βάρους, ρυθμίζει την όρεξη και βελτιώνει το μεταβολικό προφίλ, ειδικά για άτομα που είναι υπέρβαρα και παχύσαρκα”, λέει ο επικεφαλής συγγραφέας, καθηγητής Yong Xu από το Baylor College of Medicine. “Εάν κατανοήσουμε τον μηχανισμό με τον οποίο η άσκηση προκαλεί αυτά τα οφέλη, τότε θα είμαστε πιο κοντά στο να βοηθήσουμε πολλούς ανθρώπους να βελτιώσουν την υγεία τους”.
Η έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature, ρίχνει νέο φως στη σχέση μεταξύ σωματικής άσκησης και πείνας. Η σωματική δραστηριότητα προστατεύει από την παχυσαρκία και μια σειρά από ασθένειες.
“Όλοι γνωρίζουμε γενικά ότι η άσκηση είναι ευεργετική. Κάνει καλό στον έλεγχο του σωματικού βάρους και της γλυκόζης”, λέει ο δρ. Jonathan Long, επίκουρος καθηγητής παθολογίας στο Standford Medicine. “Αλλά θέλαμε να βρούμε περισσότερες λεπτομέρειες. Θέλαμε να δούμε αν μπορούσαμε να αναλύσουμε την άσκηση σε μοριακό επίπεδο επίδρασης στο σώμα”.
Ένα υποπροϊόν από τη σωματική άσκηση μειώνει το σωματικό λίπος και βελτιώνει την ανοχή στη γλυκόζη
Οι ερευνητές διεξήγαγαν εκτενείς αναλύσεις του πλάσματος του αίματος από ποντίκια μετά από έντονο τρέξιμο σε διάδρομο. Αναγνώρισαν ένα τροποποιημένο αμινοξύ, που ονομάζεται Lac-Phe, ως το πιο σημαντικό μόριο που παράγεται μετά την άσκηση.
Συντίθεται από το γαλακτικό (ένα υποπροϊόν της έντονης άσκησης που ευθύνεται για την αίσθηση καψίματος στους μύες) και από φαινυλαλανίνη (ένα δομικό στοιχείο πρωτεϊνών). Σε πειραματόζωα τρωκτικά που τρέφονταν με δίαιτα υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά, μια υψηλή δόση Lac-Phe μείωσε στο μισό την πρόσληψη τροφής σε διάστημα 12 ωρών. Επίσης, δεν επηρέασε την κίνηση, ή την ενεργειακή τους δαπάνη. Όταν χορηγήθηκε στα ποντίκια για 10 ημέρες, το Lac-Phe μείωσε την κατανάλωση και το σωματικό λίπος και βελτίωσε την ανοχή στη γλυκόζη.
Οι ερευνητές εντόπισαν επίσης ένα ένζυμο, που ονομάζεται CNDP2, το οποίο εμπλέκεται στην παραγωγή του Lac-Phe. Έδειξαν ότι τα ποντίκια που δεν είχαν το ένζυμο δεν έχασαν τόσο βάρος σε ένα πρόγραμμα άσκησης, όσο μια ομάδα ελέγχου στο ίδιο πλάνο.
Οι ερευνητές βρήκαν επίσης ισχυρές αυξήσεις στα επίπεδα Lac-Phe στο πλάσμα αίματος μετά από σωματική δραστηριότητα σε άλογα κούρσας και ανθρώπους. Δεδομένα από μια ομάδα ανθρώπινης άσκησης έδειξαν ότι η άσκηση σπριντ προκάλεσε την πιο δραματική αύξηση στο Lac-Phe στο πλάσμα, ακολουθούμενη από προπόνηση αντίστασης και αντοχής.
“Αυτό υποδηλώνει ότι το Lac-Phe είναι ένα αρχαίο και διατηρημένο σύστημα που ρυθμίζει τη διατροφή και σχετίζεται με τη σωματική δραστηριότητα σε πολλά είδη ζώων”, λέει ο δρ. Long.
Οι μεταβολικές επιδράσεις του Lac-Phe δεν διερευνήθηκαν σε ανθρώπους. Περαιτέρω μελέτες θα είναι απαραίτητες για την παροχή περισσότερων γνώσεων σχετικά με τις νέες θεραπευτικές ευκαιρίες του για την ανθρώπινη υγεία.
“Τα επόμενα βήματά μας περιλαμβάνουν την εύρεση περισσότερων λεπτομερειών σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο το Lac-Phe μεσολαβεί στις επιπτώσεις του στο σώμα, συμπεριλαμβανομένου του εγκεφάλου”, καταλήγει ο καθηγητής Xu.
