Η έλλειψη αυτής βιταμίνης συνδέεται με χρόνια φλεγμονή σύμφωνα με νέα έρευνα

Η φλεγμονή είναι επί της ουσίας ένα ουσιαστικό μέρος της διαδικασίας επούλωσης του σώματος. Ωστόσο, όταν επιμένει, μπορεί να συμβάλει σε ένα ευρύ φάσμα πολύπλοκων ασθενειών, όπως ο διαβήτης τύπου 2, οι καρδιακές παθήσεις και τα αυτοάνοσα νοσήματα.

Τώρα, μια πρωτότυπη παγκόσμια γενετική έρευνα δείχνει μια άμεση σχέση μεταξύ χαμηλών επιπέδων βιταμίνης D και υψηλών επιπέδων φλεγμονής. Αυτό το εύρημα παρέχει έναν σημαντικό βιοδείκτη για τον εντοπισμό ατόμων με υψηλότερο κίνδυνο, ή σοβαρότητα χρόνιων ασθενειών, οι οποίες χαρακτηρίζονται από φλεγμονή.

Η μελέτη, από το Πανεπιστήμιο της Νότιας Αυστραλίας (UniSA), εξέτασε τα γενετικά δεδομένα 294.970 συμμετεχόντων στη Biobank του Ηνωμένου Βασιλείου.

Ο δρ. Ang Zhou του UniSA, επικεφαλής ερευνητής, υποστηρίζει ότι τα ευρήματα υποδηλώνουν πως η ενίσχυση της βιταμίνης D σε άτομα με ανεπάρκεια μπορεί να μειώσει τη χρόνια φλεγμονή.

“Η φλεγμονή είναι ο τρόπος του σώματος να προστατεύει τους ιστούς, εάν υπάρχει κάποιος τραυματισμός, ή κάποια μόλυνση”, λέει ο δρ. Zhou.

“Τα υψηλά επίπεδα C-αντιδρώσας πρωτεΐνης παράγονται από το ήπαρ ως απόκριση στη φλεγμονή. Επομένως όταν το σώμα αντιμετωπίζει χρόνια φλεγμονή, εμφανίζει επίσης υψηλότερα επίπεδα C-αντιδρώσας πρωτεΐνης.

Αυτή η μελέτη εξέτασε τις πρωτεΐνες που αντιδρούν στις βιταμίνες D και C και βρήκε μια μονόδρομη σχέση μεταξύ των χαμηλών επιπέδων βιταμίνης D και των υψηλών επιπέδων της αντιδραστικής πρωτεΐνης C, που εκφράζεται ως φλεγμονή.

Η ενίσχυση της βιταμίνης D σε άτομα με ανεπάρκεια μπορεί να μειώσει τη χρόνια φλεγμονή, βοηθώντας τα να αποφύγουν μια σειρά σχετικών ασθενειών”, διευκρίνισε.

Η μελέτη εγείρει επίσης την πιθανότητα ότι η επαρκής συγκέντρωση βιταμίνης D μπορεί να μετριάσει τις επιπλοκές που προκύπτουν από την παχυσαρκία και να μειώσει τον κίνδυνο, ή τη σοβαρότητα χρόνιων ασθενειών με φλεγμονώδη συστατικά, όπως καρδιαγγειακές παθήσεις, διαβήτης και αυτοάνοσα νοσήματα.

Η καθηγήτρια Elina Hyppönen, ανώτερη ερευνήτρια και διευθύντρια του Κέντρου Υγείας του UniSA, λέει ότι αυτά τα αποτελέσματα είναι σημαντικά και παρέχουν μια εξήγηση για ορισμένα από τα αμφιλεγόμενα αποτελέσματα στις συσχετίσεις με τη βιταμίνη D.

“Έχουμε επανειλημμένως δει στοιχεία για οφέλη για την υγεία από την αύξηση των συγκεντρώσεων βιταμίνης D σε άτομα με πολύ χαμηλά επίπεδα, ενώ για άλλα, φαίνεται να υπάρχει ελάχιστο έως καθόλου όφελος”, λέει η καθηγήτρια Hyppönen.

“Αυτά τα ευρήματα υπογραμμίζουν τη σημασία της αποφυγής της κλινικής ανεπάρκειας βιταμίνης D και παρέχουν περαιτέρω στοιχεία για τις ευρείες επιδράσεις της ορμονικής βιταμίνης D”, κατέληξε.