Η υψηλότερη πρόσληψη ελεύθερων σακχάρων (προστιθέμενων σακχάρων και εκείνων που υπάρχουν φυσικά στο μέλι και τους χυμούς φρούτων) σχετίζεται με υψηλότερο κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων, αναφέρει μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο BMC Medicine.
Τα ευρήματα ενισχύουν τα στοιχεία για την παγκόσμια διατροφική σύσταση προς μείωση της κατανάλωσης πρόσθετης ζάχαρης σε επίπεδο κάτω από το 5% της συνολικής ημερήσιας πρόσληψης ενέργειας (θερμίδες).
Η επικεφαλής ερευνήτρια Rebecca Kelly και οι συνεργάτες της ανέλυσαν δεδομένα από 110.497 άτομα από τη UK Biobank, τα οποία είχαν ολοκληρώσει τουλάχιστον δύο διατροφικές αξιολογήσεις. Οι ερευνητές παρακολούθησαν τους συμμετέχοντες για περίπου 9,4 χρόνια και κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, εμφανίστηκαν:
- 4.188 περιπτώσεις ολικής καρδιαγγειακής νόσου (καρδιοπάθεια και εγκεφαλικό σε συνδυασμό)
- 3.138 περιπτώσεις καρδιακών παθήσεων
- 1.124 περιπτώσεις εγκεφαλικών επεισοδίων
Ποια ελεύθερα σάκχαρα συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο για καρδικά
Οι συγγραφείς διαπίστωσαν ότι η συνολική πρόσληψη υδατανθράκων δεν συσχετίστηκε με τα αποτελέσματα των καρδιαγγειακών παθήσεων.
Ωστόσο, όταν εξέτασαν τα είδη και τις πηγές των υδατανθράκων που καταναλώθηκαν, διαπίστωσαν ότι η υψηλότερη πρόσληψη ελεύθερης ζάχαρης από τρόφιμα όπως τα ζαχαρούχα ποτά, οι χυμοί φρούτων και τα γλυκά, συσχετίστηκε με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης όλων των τύπων καρδιαγγειακής πάθησης.
Συγκεκριμένα:
- Για κάθε 5% υψηλότερη συνολική ενέργεια (θερμίδες) από ελεύθερα σάκχαρα, ο σχετικός κίνδυνος συνολικής καρδιαγγειακής νόσου ήταν 7% υψηλότερος.
- Ο κίνδυνος καρδιακής νόσου ήταν 6% υψηλότερος, ενώ ο κίνδυνος εγκεφαλικού ήταν 10% υψηλότερος.
- Η κατανάλωση πέντε γραμμαρίων υψηλότερων φυτικών ινών την ημέρα συσχετίστηκε με 4% χαμηλότερο κίνδυνο συνολικής καρδιαγγειακής νόσου, αλλά αυτή η συσχέτιση δεν παρέμεινε σημαντική μετά τον συνυπολογισμό του δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ).
Οι συγγραφείς προτείνουν ότι η αντικατάσταση των ελεύθερων σακχάρων με μη ελεύθερα σάκχαρα (κυρίως αυτά που απαντώνται φυσικά σε ολόκληρα φρούτα και λαχανικά) και υψηλότερη πρόσληψη φυτικών ινών, μπορεί να βοηθήσει στην προστασία από καρδιαγγειακές παθήσεις.
Οι συγγραφείς καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι δεν συνδέονται όλοι οι υδατάνθρακες με αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου και ότι είναι σημαντικό να λαμβάνεται υπόψη ο τύπος και η πηγή των υδατανθράκων που καταναλώνονται, όσον αφορά την καρδιαγγειακή υγεία.