Ο διαβήτης τύπου 1 είναι μια αυτοάνοση πάθηση που δεν μπορεί να προληφθεί.
Οι πάσχοντες αντιμετωπίζουν υψηλό κίνδυνο επιπλοκών όπως νεφρική ανεπάρκεια, οφθαλμολογικά προβλήματα και εμφράγματα.
Νέα μικρή μελέτη διαπίστωσε ότι το περπάτημα για μόλις τρία λεπτά κάθε μισή ώρα, μπορεί να έχει σημαντικά οφέλη για τους πάσχοντες με διαβήτη που κάνουν καθιστική εργασία.
Το Diabetes UK, μια βρετανική φιλανθρωπική οργάνωση για τον διαβήτη, αποκαλεί αυτά τα τρίλεπτα «σνακ δραστηριότητας», υποστηρίζοντας ότι μπορούν να αποτελέσουν μια πρακτική που δεν έχει κόστος αλλά ωφελεί τους ασθενείς.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο οι πάσχοντες από διαβήτη τύπου 1 ανέρχονται στις 40.000.
Στη νέα μελέτη, συμμετείχαν 32 πάσχοντες από διαβήτη τύπου 1, οι οποίοι έκαναν επτάωρη καθιστική εργασία δύο διαφορετικές ημέρες. Την πρώτη έμειναν ακίνητοι στην καρέκλα καθ’ όλη τη διάρκεια του επταώρου. Την δεύτερη, σηκώνονταν και περπατούσαν για 3 λεπτά κάθε μισή ώρα.
Για 48 ώρες πριν και μετά από κάθε επτάωρο, οι εθελοντές φορούσαν συσκευές καταγραφής της γλυκόζης για τον έλεγχο του σακχάρου. Όλοι έτρωγαν το ίδιο πρωινό και μεσημεριανό γεύμα.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα συχνά διαλείμματα από την καθιστική εργασία οδήγησαν σε σημαντική μείωση του σακχάρου τις επόμενες 48 ώρες, έναντι της συνεχούς ακινησίας. Η μέση τιμή του μειώθηκε κατά 14% όταν οι εθελοντές περπατούσαν συχνά.
Η βελτίωση αυτή παρατηρήθηκε καθ’ όλη τη διάρκεια του 48ωρου, ακόμα και τη νύχτα. Το σημαντικότερο είναι ότι το συχνό περπάτημα δεν αύξησε τις υπογλυκαιμίες που είναι αρκετά συχνές σε αυτούς τους ασθενείς.
«Είναι εξαιρετικά ενθαρρυντικό να βλέπουμε ότι μία απλή, πρακτική αλλαγή, όπως το να κάνει κάποιος τα τηλεφωνήματά του όρθιος, μπορεί να έχει τόσο σημαντικό όφελος», δήλωσε η Δρ. Elizabeth Robertson, διευθύντρια Έρευνας στο Diabetes UK που χρηματοδότησε τη μελέτη.
«Η ρύθμιση του σακχάρου είναι μία αδιάκοπη διαδικασία. Οτιδήποτε τη διευκολύνει, είναι εξαιρετικά σημαντικό. Η συχνή διακοπή της ακινησίας στην καρέκλα φαίνεται ότι είναι ένας πολύ αποδοτικός τρόπος» πρόσθεσε.