ECDC: «Μπορεί να εμφανιστούν κρούσματα αιμορραγικού πυρετού Κριμαίας-Κονγκό και στην Ελλάδα»

Στο πλαίσιο επικαιροποίησης του μοντέλου για την πιθανότητα εμφάνισης της νόσου σε διάφορες γεωγραφικές περιοχές, οι οποίες εμφανίζουν τη σχετική περιβαλλοντική καταλληλότητα για αυτόχθονο εμφάνιση αυτής, το ECDC εντοπίζει πλέον περισσότερες περιοχές, σε σχέση με το μοντέλο του 2015, κυρίως επειδή βρέθηκαν περισσότερα αρχεία ασθενείας στην Αλβανία, την Ελλάδα, την Ισπανία και τη Δυτική Ασία.

Η περιβαλλοντική καταλληλότητα για αυτόχθονη εμφάνιση της νόσου εκτείνεται σε μεγάλο μέρος της βόρειας Ευρώπης και του βόρειου Καυκάσου, επισημαίνει το ECDC.

Αυτό σημαίνει ότι ορισμένες χώρες που δεν έχουν ακόμη καταγράψει κρούσματα της συγκεκριμένης νόσου μπορεί να ωφεληθούν από την προσοχή που θα επιδείξουν απέναντι στον κίνδυνο εμφάνισής της – ειδικά εκείνες με ακτές στη Μεσόγειο.

Σε σύγκριση με το μοντέλο του 2015, ενώ μεγάλο μέρος της περιβαλλοντικής καταλληλότητας της Ευρώπης σε ό,τι αφορά την πιθανότητα εμφάνισης αιμορραγικού πυρετού Κριμαίας-Κονγκό παραμένει παρόμοια και σήμερα, αρκετές υποεθνικές περιοχές παρουσιάζουν αυξημένη καταλληλότητα, ιδίως θύλακες σε όλη τη Γαλλία, την Ιταλία, την Ισπανία, τα Βαλκάνια και τον Καύκασο, αναφέρει το ECDC.

Τι είναι ο Αιμορραγικός Πυρετός Κριμαίας-Κονγκό

Σύμφωνα με τον ΕΟΔΥ, ο αιμορραγικός πυρετός Κριμαίας-Κονγκό (Crimean – Congo Hemorrhagic Fever, CCHF) είναι μία σοβαρή ιογενής νόσος, η οποία προκαλείται από τον ομώνυμο ιό (γένους Nairovirus, οικογένειας Bunyaviridae) που μεταδίδεται κυρίως μέσω δήγματος κρότωνα (τσιμπουριού).

Ο ιός προκαλεί σοβαρή νόσο στον άνθρωπο με υψηλή θνητότητα και με κίνδυνο ενδονοσοκομειακής μετάδοσης. Προκαλεί, επίσης, επιδημίες.

Πρόκειται για ζωονόσο που προσβάλλει πολλά άγρια και οικόσιτα ζώα και τον άνθρωπο.

Η νόσος περιγράφηκε κλινικά για πρώτη φορά στην Κριμαία (Ουκρανία) το 1944, σε στρατιώτες και αγρότες και ονομάστηκε αιμορραγικός πυρετός της Κριμαίας. Αργότερα, το 1969, ο ιός αναγνωρίσθηκε ως αιτία της ασθένειας ενός παιδιού που είχε νοσήσει στο Κονγκό το 1956, οπότε και προέκυψε η σημερινή ονομασία της νόσου.

Η παρουσία της νόσου συνδέεται με τη γεωγραφική κατανομή του διαβιβαστή (κρότωνα / τσιμπουριού).

Σε περιοχές με εύκρατο κλίμα παρατηρείται εποχιακή κατανομή στην εμφάνιση των κρουσμάτων: από την άνοιξη έως το φθινόπωρο, ανάλογα με την περίοδο αυξημένης δραστηριότητας του διαβιβαστή.