Τόσο η εγκεφαλίτιδα, όσο και η μηνιγγίτιδα είναι λοιμώξεις του εγκεφάλου, αλλά επηρεάζουν διαφορετικά μέρη του.
Η μηνιγγίτιδα είναι μια λοίμωξη στις μεμβράνες που περιβάλλουν τον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό (μήνιγγες). Η εγκεφαλίτιδα είναι φλεγμονή των εγκεφαλικών ιστών.
Και οι δύο καταστάσεις μπορούν να προκληθούν από ιούς και βακτήρια. Αλλά η εγκεφαλίτιδα θα μπορούσε επίσης να προκληθεί από μια αυτοάνοση απόκριση και η μηνιγγίτιδα θα μπορούσε επίσης να προκληθεί από τραυματισμούς, καρκίνο, λύκο και ορισμένα φάρμακα.
Η εγκεφαλίτιδα και η μηνιγγίτιδα προκαλούν παρόμοια συμπτώματα, αλλά η έναρξη αυτών ποικίλλει μεταξύ διαφορετικών τύπων της κάθε νόσου. Και οι δύο καταστάσεις μπορεί να αντιμετωπιστούν με αντιβιοτικά και αντιικά φάρμακα, αλλά η εγκεφαλίτιδα μπορεί να απαιτεί διαφορετικό σύνολο θεραπειών εάν προκαλείται από αυτοάνοση απόκριση.
Εγκεφαλίτιδα ή μηνιγγίτιδα; Συμπτώματα
Και οι δύο καταστάσεις χαρακτηρίζονται από φλεγμονή και οίδημα. Μοιράζονται κάποια συμπτώματα, αλλά έχουν και κάποια διαφορετικά.
Συμπτώματα εγκεφαλίτιδας
Η λοιμώδης εγκεφαλίτιδα (προκαλείται από ιό) συχνά ξεκινά με συμπτώματα που μοιάζουν με γρίπη ή πονοκέφαλο και εξελίσσεται σε αλλοιωμένη ψυχική κατάσταση και προβλήματα με τη σκέψη, την μνήμη και την λογική.
Από την άλλη πλευρά, η αυτοάνοση εγκεφαλίτιδα (προκαλείται από μια αυτοάνοση απόκριση) τυπικά εξελίσσεται κατά τη διάρκεια εβδομάδων. Αυτός ο τύπος εγκεφαλίτιδας εμφανίζεται όταν το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται κατά λάθος στον εγκέφαλο.
Τα συμπτώματα της εγκεφαλίτιδας ποικίλλουν ανάλογα με την περιοχή του εγκεφάλου που επηρεάζεται. Στην αυτοάνοση εγκεφαλίτιδα μπορεί να διαφέρουν ανάλογα με το σχετικό αντίσωμα, μια πρωτεΐνη που παράγεται από το ανοσοποιητικό σύστημα ως απόκριση σε έναν συγκεκριμένο ιό.
Τα σωματικά συμπτώματα της εγκεφαλίτιδας μπορεί να περιλαμβάνουν τα εξής:
- Πυρετός
- Επιληπτικές κρίσεις
- Πονοκέφαλος
- Κινητικές διαταραχές
- Ευαισθησία στο φως (φωτοφοβία)
- Ευαισθησία στον ήχο
- Δυσκαμψία του αυχένα
- Απώλεια συνείδησης
- Αδυναμία ή μερική παράλυση στα χέρια και τα πόδια
- Διπλή όραση (διπλωπία)
- Βλάβη της ομιλίας ή της ακοής
- Κώμα
Τα γνωστικά συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν τα εξής:
- Υπερβολική υπνηλία
- Σύγχυση και αποπροσανατολισμός
- Ευερεθιστότητα
- Ανησυχία
- Ψύχωση
- Ψευδαισθήσεις
- Απώλεια μνήμης
- Άλλες αλλαγές συμπεριφοράς
- Γνωστική δυσλειτουργία
Συμπτώματα μηνιγγίτιδας
Υπάρχουν δύο τύποι μηνιγγίτιδας: η ιογενής και η βακτηριακή. Η ιογενής μηνιγγίτιδα είναι σοβαρή, αλλά όχι τόσο όσο η βακτηριακή.
Και στους δύο τύπους, τα συμπτώματα μπορεί να ξεκινήσουν ξαφνικά και περιλαμβάνουν πονοκέφαλο, πυρετό και δυσκαμψία του αυχένα.
Υπάρχουν συχνά και άλλα συμπτώματα, όπως:
- Ναυτία
- Εμετός
- Φωτοφοβία
- Σύγχυση
- Κρύα χέρια και πόδια
- Εμετός
- Γρήγορη αναπνοή
- Πόνος μυών και αρθρώσεων
- Χλωμό δέρμα
- Κηλίδες ή εξάνθημα
- Έντονη υπνηλία ή δυσκολία στο να ξυπνήσετε
- Επιληπτικές κρίσεις
Ένα βρέφος με εγκεφαλίτιδα ή μηνιγγίτιδα μπορεί να έχει τα ακόλουθα συμπτώματα:
- Πυρετός
- Λήθαργος
- Δεν ξυπνά για τάισμα
- Εμετός
- Δυσκαμψία στο σώμα
- Ευερεθιστότητα
- Διογκωμένο μαλακό σημείο στο κεφάλι
Τα συμπτώματα της βακτηριακής μηνιγγίτιδας μπορεί να εμφανιστούν γρήγορα ή για αρκετές ημέρες. Συνήθως αναπτύσσονται μέσα σε 3 έως 7 ημέρες μετά την έκθεση.
Θεραπεία
Τόσο η εγκεφαλίτιδα όσο και η μηνιγγίτιδα απαιτούν άμεση προσοχή και θεραπεία.
Θεραπεία εγκεφαλίτιδας
Η εγκεφαλίτιδα μπορεί να αντιμετωπιστεί με:
- Αντιικά φάρμακα για την καταπολέμηση ιογενών λοιμώξεων που επηρεάζουν τον εγκέφαλο
- Αντιβιοτικά για την αντιμετώπιση υποκείμενων βακτηριακών λοιμώξεων που προκαλούν εγκεφαλίτιδα
- Ανοσοθεραπεία, όπως στεροειδή, ενδοφλέβια αντισώματα ή ανταλλαγή πλάσματος, για την αντιμετώπιση ορισμένων τύπων αυτοάνοσης εγκεφαλίτιδας
- Φάρμακα ή άλλες θεραπείες για τον έλεγχο των επιληπτικών κρίσεων
- Χρήση αναπνευστικού σωλήνα, ουροποιητικού καθετήρα ή σωλήνα σίτισης, εάν η εγκεφαλίτιδα έχει προκαλέσει απώλεια συνείδησης
Θεραπεία μηνιγγίτιδας
Η βακτηριακή και η ιογενής μηνιγγίτιδα αντιμετωπίζονται διαφορετικά. Ενώ όλες οι περιπτώσεις βακτηριακής μηνιγγίτιδας απαιτούν νοσηλεία, μόνο ορισμένες ιογενείς μηνιγγίτιδες απαιτούν εισαγωγή στο νοσοκομείο.
Δεν υπάρχει ειδική θεραπεία για την ιογενή μηνιγγίτιδα. Τα αντιικά φάρμακα μπορεί να βοηθήσουν άτομα με ιογενή μηνιγγίτιδα (π.χ. από τον ιό του έρπητα και της γρίπης). Η ήπια μηνιγγίτιδα γενικά υποχωρεί μόνη της εντός 7 έως 10 ημερών.
Η βακτηριακή μηνιγγίτιδα πρέπει να αντιμετωπιστεί με αντιβιοτικά το συντομότερο δυνατό.