Ερευνητές πιστεύουν ότι το απλό στοματικό ξέβγαλμα θα μπορούσε να προσδιορίσει τον κίνδυνο πρώιμης καρδιακής νόσου

Μέσα από ένα απλό στοματικό ξέβγαλμα, οι ερευνητές διερεύνησαν εάν τα επίπεδα των λευκών αιμοσφαιρίων -δείκτες φλεγμονής των ούλων- στο σάλιο υγιών ενηλίκων θα μπορούσαν να αποκαλύψουν προειδοποιητικά σημάδια για καρδιαγγειακή νόσο.

Ανακάλυψαν ότι τα υψηλά επίπεδα αυτών των κυττάρων συσχετίστηκαν με έναν αρχικό δείκτη κακής αρτηριακής υγείας.

Ένας εκ των συγγραφέων της μελέτης που δημοσιεύτηκε στο Frontiers in Oral Health εξήγησε: “Ακόμη και σε νεαρούς, υγιείς ενήλικες, τα χαμηλά επίπεδα φλεγμονής του στόματος μπορεί να επηρεάσουν την καρδιαγγειακή υγεία”

Ο ρόλος της στοματικής υγείας στην ευεξία της καρδιάς

Η περιοδοντίτιδα, μια κοινή μόλυνση των ούλων, έχει συνδεθεί στο παρελθόν με την ανάπτυξη καρδιαγγειακών παθήσεων. Οι επιστήμονες υποψιάζονται ότι φλεγμονώδεις παράγοντες θα μπορούσαν να εισέλθουν στην κυκλοφορία του αίματος μέσω των ούλων και να βλάψουν το αγγειακό σύστημα. Ο ερευνητής  και η ομάδα του προσπάθησαν να εξετάσουν νεαρά, υγιή άτομα χωρίς διαγνωσμένα προβλήματα στα ούλα, για να προσδιορίσουν εάν τα χαμηλότερα επίπεδα φλεγμονής του στόματος θα μπορούσαν πράγματι να σχετίζονται με την καρδιαγγειακή υγεία.

Ο πρώτος συγγραφέας της μελέτης και φοιτητής οδοντιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Δυτικού Οντάριο σημείωσε: “Παρατηρούμε περισσότερες συνδέσεις μεταξύ της στοματικής υγείας και του κινδύνου καρδιαγγειακής νόσου. Εάν ακόμη και νεαρά, υγιή άτομα δείχνουν μια πιθανή σχέση μεταξύ της στοματικής υγείας και του κινδύνου καρδιαγγειακής νόσου, αυτή η ολοκληρωμένη προσέγγιση θα μπορούσε να εφαρμοστεί νωρίτερα”.

Πώς έγινε η έρευνα

Οι ερευνητές μέτρησαν την ακαμψία της αρτηρίας και τη διαστολή που προκαλείται από τη ροή ως δείκτες καρδιαγγειακού κινδύνου. Αυτές οι μετρήσεις υπολογίζουν ως έναν βαθμό άμεσα την αρτηριακή υγεία: οι δύσκαμπτες και ανεπαρκώς λειτουργικές αρτηρίες αυξάνουν τον κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου.

Στην μελέτη συμμετείχαν 28 μη καπνιστές ηλικίας 18 έως 30 ετών, χωρίς συννοσηρότητες, χωρίς ιστορικό ουλίτιδας και που δεν έπαιρναν φάρμακα τα οποία επηρεάζουν τον καρδιαγγειακό κίνδυνο. Οι συμμετέχοντες έπρεπε να νηστεύουν για έξι ώρες (εκτός από το νερό) πριν από την επίσκεψή τους στο εργαστήριο.

Κατά τη διάρκεια της εργαστηριακής συνεδρίας, οι συμμετέχοντες ξέπλυναν το στόμα τους με νερό και στη συνέχεια με φυσιολογικό ορό, ο οποίος και συλλέχθηκε για ανάλυση. Στη συνέχεια, ξάπλωσαν για 10 λεπτά για ένα ηλεκτροκαρδιογράφημα και έμειναν ξαπλωμένοι για άλλα 10 λεπτά για να επιτραπεί η μέτρηση της αρτηριακής πίεσης, της διαστολής των αγγείων και της ταχύτητας παλμικών κυμάτων.

Ο συν-συγγραφέας της έρευνας από το Πανεπιστήμιο του Τορόντο, εξήγησε: «Το τεστ στοματικής έκπλυσης θα μπορούσε να ενσωματωθεί σε ετήσιες εξετάσεις με οικογενειακούς γιατρούς ή οδοντιάτρους. Είναι ένα απλό εργαλείο για τη μέτρηση της στοματικής φλεγμονής σε οποιαδήποτε κλινική».

Επιπτώσεις στην καρδιά

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα αυξημένα επίπεδα λευκών αιμοσφαιρίων στο σάλιο συσχετίζονται σημαντικά με την κακή διαστολή των αγγείων, υποδεικνύοντας δυνητικά αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου. Ωστόσο, δεν υπήρχε εμφανής σχέση μεταξύ των λευκών αιμοσφαιρίων και της ταχύτητας των παλμικών κυμάτων, υποδηλώνοντας ότι δεν είχαν ακόμη εμφανιστεί μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στην υγεία των αρτηριών.

Οι επιστήμονες θεώρησαν ότι η φλεγμονή που από το στόμα εισέρχεται στο αγγειακό σύστημα θα μπορούσε να βλάψει την παραγωγή νιτρικού οξειδίου από τις αρτηρίες. Αυτό είναι απαραίτητο για την απόκριση στις αλλαγές στη ροή του αίματος. Τα υψηλότερα επίπεδα λευκών αιμοσφαιρίων θα μπορούσαν να επιδεινώσουν την αγγειακή δυσλειτουργία.

Ο ερευνητής συμβουλεύει: «Η διατήρηση της βέλτιστης στοματικής υγιεινής, παράλληλα με τις τακτικές επισκέψεις στον οδοντίατρο, συνιστάται πάντα, ιδιαίτερα υπό το φως αυτών των στοιχείων. Ωστόσο, αυτή η μελέτη ήταν πιλοτική. Στοχεύουμε να επεκτείνουμε τη δεξαμενή συμμετεχόντων και να εμβαθύνουμε περαιτέρω στα αποτελέσματα. Σχεδιάζουμε επίσης να συμπεριλάβουμε περισσότερα άτομα με ουλίτιδα και προχωρημένη περιοδοντίτιδα για να κατανοήσουμε καλύτερα πώς τα διαφορετικά επίπεδα φλεγμονής των ούλων επηρεάζουν τις καρδιαγγειακές μετρήσεις”.