Φάρμακα για τον διαβήτη συνδέονται με την πολλαπλή σκλήρυνση σύμφωνα με νέα μελέτη

Το Κέντρο Καινοτομίας στην Επιστήμη του Εγκεφάλου του πανεπιστημίου της Αριζόνα διεξήγαγε μια μελέτη για να διερευνήσει εάν η λήψη φαρμάκων για τον διαβήτη τύπου 2 αυξάνει την πιθανότητα εμφάνισης σκλήρυνσης κατά πλάκας (πολλαπλή).

Η πολλαπλή σκλήρυνση (ΠΣ) είναι μια απρόβλεπτη αυτοάνοση νευρολογική διαταραχή που επηρεάζει το κεντρικό νευρικό σύστημα και οδηγεί σε σοβαρή σωματική και γνωστική αναπηρία.

Τα αντιυπεργλυκαιμικά φάρμακα χρησιμοποιούνται για την μείωση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα σε άτομα με υψηλό σάκχαρο αίματος. Αυτά τα φάρμακα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη θεραπεία καταστάσεων όπως ο διαβήτης, ο προδιαβήτης και ο διαβήτης κύησης. Λειτουργούν μειώνοντας την ποσότητα σακχάρων που παράγονται από το ήπαρ, αυξάνοντας την ευαισθησία των μυϊκών και λιπωδών κυττάρων στην ινσουλίνη ή βοηθώντας το σώμα να χρησιμοποιεί τα σάκχαρα πιο αποτελεσματικά.

Πολλαπλή σκλήρυνση: Τι σύνδεση βρέθηκε με τα φάρμακα για το σάκχαρο

Σύμφωνα με τη νέα μελέτη, άτομα ηλικίας άνω των 45 ετών (ιδιαίτερα γυναίκες) με διαβήτη τύπου 2, που έλαβαν θεραπεία με αντιυπεργλυκαιμικά φάρμακα, είχαν υψηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν πολλαπλή σκλήρυνση.

Από την άλλη, η ίδια μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι σε άτομα ηλικίας κάτω των 45 ετών, τα ίδια φάρμακα μείωσαν τον κίνδυνο πολλαπλής σκλήρυνσης.

Τα ευρήματά ενισχύουν την ανάγκη για μια ιατρική προσέγγιση ακριβείας στην πρόληψη της πολλαπλής σκλήρυνσης σε αυτούς τους ευάλωτους πληθυσμούς.

Για τα άτομα με διαβήτη τύπου 2, υπάρχουν αυξανόμενα στοιχεία που συνδέουν τις μεταβολικές διαταραχές και την πολλαπλή σκλήρυνση μέσω ενός κοινού παράγοντα αυξημένης αυτοανοσίας. Αυτό θέτει υπό αμφισβήτηση τον αντίκτυπο των αντι-υπεργλυκαιμικών θεραπειών που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία του διαβήτη τύπου 2, συμπεριλαμβανομένης της ινσουλίνης, στη συχνότητα εμφάνισης της ΠΣ.

Προηγούμενη έρευνα έχει δείξει μια νευροπροστατευτική δράση των αντι-υπεργλυκαιμικών φαρμάκων στη νόσο του Αλτσχάιμερ και σε άλλες συναφείς άνοιες.

Πιο σοβαρός ο κίνδυνος για τις γυναίκες άνω των 45 ετών

• Διαπίστωσαν ότι οι άνδρες ηλικίας άνω των 45 ετών είχαν ελαφρά αύξηση του κινδύνου ΠΣ και οι γυναίκες άνω των 45 ετών εμφάνισαν σημαντική αύξηση στη συχνότητα εμφάνισης ΠΣ μετά από έκθεση σε αντι-υπεργλυκαιμικά φάρμακα.
• Εκτός από τις διαφορές ηλικίας, η ανάλυση κινδύνου ανά κατηγορία φαρμάκων έδειξε ότι η έκθεση στην ινσουλίνη σε ασθενείς ηλικίας άνω των 45 ετών συσχετίστηκε με μεγαλύτερο αυξημένο κίνδυνο σε σύγκριση με άλλες θεραπείες.
• Αντιθέτως, σε ασθενείς κάτω των 45 ετών, η αντιυπεργλυκαιμική έκθεση ήταν προστατευτική έναντι της ανάπτυξης ΠΣ.

Πώς έγινε η έρευνα

Η μελέτη χρησιμοποίησε μια βάση δεδομένων από αιτήσεις ασφαλιστικής κάλυψης στις ΗΠΑ με 151 εκατομμύρια συμμετέχοντες. Εντοπίστηκαν πάνω από 5 εκατομμύρια ασθενείς με διάγνωση διαβήτη τύπου 2 και πολλαπλή σκλήρυνση πρώιμης ή όψιμης έναρξης. Οι ερευνητές τμηματοποίησαν τα δεδομένα ανά ηλικία (ασθενείς που είχαν διαγνωστεί με διαβήτη τύπου 2 πριν ή μετά την ηλικία των 45 ετών) και φύλο για να αποκωδικοποιήσουν τους παράγοντες που οδηγούν στον κίνδυνο ΠΣ και στους δύο πληθυσμούς, ειδικά σε γυναίκες άνω των 45 ετών.