Φάρμακα
Οι ασθενείς που υποβάλλονται σε θεραπεία για τις ψυχώσεις χρειάζονται τακτική καρδιολογική παρακολούθηση, διότι ορισμένα φάρμακα μπορεί να προκαλέσουν σοβαρά καρδιολογικά προβλήματα, αναφέρουν επιστήμονες από την Ταϊβάν.
Αναλύοντας δεδομένα από περισσότερους από 11.000 ασθενείς που λάμβαναν κουετιαπίνη ή αλοπεριδόλη οι ερευνητές διαπίστωσαν πως περισσότεροι από ένας στους 10 παρουσίασαν διαταραχή του καρδιακού ρυθμού.
Η διαταραχή αυτή μπορούσε να οδηγήσει στην καρδιακή αρρυθμία, ενώ αύξανε και τον κίνδυνο αιφνιδίου καρδιακού θανάτου.
Η κουετιαπίνη και η αλοπεριδόλη έχουν πολλές ενδείξεις. Ενδεικτικά, η κουετιαπίνη χορηγείται σε επιλεγμένους ενήλικες ασθενείς με μείζονα καταθλιπτικά επεισόδια, διπολική διαταραχή ή σχιζοφρένεια. Αντίστοιχα, η αλοπεριδόλη χορηγείται σε ασθενείς με άνοια που έχουν ψυχωσικά επεισόδια, στη διπολική διαταραχή, στη σχιζοφρένεια, σε ασθενείς με τικ κ.λπ.
Οι ερευνητές τονίζουν πως όλοι αυτοί οι ασθενείς χρειάζονται συχνή καρδιολογική παρακολούθηση για να γίνει εγκαίρως αντιληπτό τυχόν πρόβλημα.
Οι δυνητικοί καρδιαγγειακοί κίνδυνοι από τη χρήση φαρμάκων για τις ψυχώσεις απασχολεί τους γιατρούς εδώ και τουλάχιστον 30 χρόνια. Υπήρξαν φάρμακα που αποσύρθηκαν από το εμπόριο ή περιορίσθηκε η χρήση τους, λόγω του μη-αποδεκτού υψηλού κινδύνου καρδιακής αρρυθμίας.
Εν τούτοις, ορισμένα παραμένουν στην αγορά διότι εξυπηρετούν ουσιώδεις κλινικές ανάγκες για τις οποίες δεν υπάρχουν ασφαλέστερες επιλογές.
Η νέα μελέτη
Τα νέα ευρήματα δημοσιεύονται στην ιατρική επιθεώρηση Heart Rhythm. Οι ερευνητές εξέτασαν τις εκβάσεις 8.832 ασθενών που λάμβαναν κουετιαπίνη και 2.341 που λάμβαναν αλοπεριδόλη.
Όπως διαπίστωσα, οι 1.149 από τους λήπτες κουετιαπίνης (το 13%) παρουσίασαν σοβαρή διαταραχή του καρδιακού ρυθμού. Το ίδιο και οι 333 (ή 14,2%) απ’ όσους λάμβαναν αλοπεριδόλη.
«Από τα 41 φάρμακα που κυκλοφορούν στις ΗΠΑ και φέρουν γνωστό κίνδυνο διαταραχής του καρδιακού ρυθμού, τα 5 είναι αντιψυχωσικά. Σε αυτά συμπεριλαμβάνονται οι κύριες θεραπείες για τη σχιζοφρένεια και τις ψυχώσεις», λέει καθηγητής Κλινικής Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Νέας Νότιας Ουαλίας, στο Σύδνεϋ, ο οποίος έγραψε ένα σχόλιο που συνοδεύει τη νέα μελέτη.
Τα εν λόγω φάρμακα σχεδόν διπλασιάζουν τον κίνδυνο αιφνιδίου καρδιακού θανάτου, προσθέτει. «Εάν δεν μπορούμε να εξαλείψουμε αυτόν τον κίνδυνο, πρέπει έστω να τον περιορίσουμε στο ελάχιστο, παρακολουθώντας στενά τους ασθενείς», τονίζει.
Πώς μπορεί να γίνει αυτό; «Καλό θα ήταν να γίνεται ένα υπερηχογράφημ,α καρδιά πριν και μετά την έναρξη μιας αντιψυχωσικής αγωγής», συνιστά. «Εάν είναι εφικτό, οι ασθενείς που θα παρουσιάσουν διαταραχή του καρδιακού ρυθμού, καλό είναι να αλλάξουν φαρμακευτική αγωγή. Αν όμως αυτό είναι ανέφικτο, πρέπει να μειώσουν άλλους παράγοντες κινδύνου που συμβάλλουν στην διαταραχή του καρδιακού ρυθμού. Τέτοιοι παράγοντες είναι η λήψη άλλων φαρμάκων με την ίδια ανεπιθύμητη ενέργεια και η υποκαλιαιμία (χαμηλά επίπεδα καλίου στο αίμα)».
