Φυσική Κατάσταση
“Αν αυτό το επίμονο σωματικό λίπος δεν λέει να υποχωρήσει, τότε είναι σώφρον να ξεκινήσετε ένα είδος άσκησης που λέγεται προπόνηση υψηλής έντασης με διαλείμματα (High-Intensity-Interval-Training) ή HIIT”, λέει ο Zeljko Pedisic, επικεφαλής καθηγητής σχετικής έρευνας.
Η άσκηση τύπου HIIT αυξάνει την καύση λίπους περισσότερο από την αερόβια άσκηση, σύμφωνα με την εν λόγω μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο British Journal of Sports Medicine.
Πώς διεξήχθη η μελέτη
Για τις ανάγκες της έρευνας οι επιστήμονες συγκέντρωσαν αποτελέσματα από 18 ελεγχόμενες δοκιμές παρέμβασης σχετικά με τις επιδράσεις της HIIT στον ρυθμό καύσης λίπους κατά τη διάρκεια της άσκησης.
Οι δοκιμές παρέμβασης περιελάμβαναν συνολικά 511 ενήλικες συμμετέχοντες, που συμμετείχαν είτε σε υπό επίβλεψη HIIT, είτε σε μέτριας έντασης αερόβια άσκηση, είτε σε ομάδα ελέγχου που δεν ασκούνταν καθόλου.
Η διάρκεια των παρεμβάσεων άσκησης κυμαινόταν από 2 έως 14 εβδομάδες. Σχεδόν σε όλες τις μελέτες, οι συμμετέχοντες συμμετείχαν σε τρεις συνεδρίες HIIT την εβδομάδα.
Ποια είναι τα βασικά ευρήματα της έρευνας
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, μερικές συνεδρίες HIIT την εβδομάδα θα μετατρέψουν το σώμα σας σε μια “μηχανή” καύσης λίπους. Οι ασκήσεις αυτές θα σας κάνει να αρχίσετε να καίτε περισσότερο λίπος όχι μόνο κατά τη διάρκεια των συνεδριών HIIT, αλλά και κατά τη διάρκεια άλλων τύπων σωματικής δραστηριότητας, όπως γρήγορο περπάτημα, κολύμπι και αθλήματα.
Ο μεταβολισμός του λίπους θα βελτιωθεί μόνο μετά από έναν μήνα με τακτικές συνεδρίες HIIT και θα συνεχίσει να βελτιώνεται με την πάροδο του χρόνου.
Μετά από 3 μήνες τακτικών ασκήσεων τέτοιου τύπου, κάθε λεπτό σωματικής δραστηριότητας αναμένεται να καίει επιπλέον 0,13 γραμμάρια λίπους. Για κάποιον που τηρεί 150 λεπτά σωματικής δραστηριότητας την εβδομάδα, αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε περίπου καύση 10 επιπλέον κιλών λίπους σε μια δεκαετία (1 κιλό καθαρού λίπους τον χρόνο).
Σύμφωνα με τα ευρήματα, τα υπέρβαρα άτομα μπορεί να αναμένουν ακόμα μεγαλύτερες αυξήσεις στην καύση λίπους, σε σύγκριση με τα άτομα εντός “φυσιολογικού” βάρους.
Αν και πολλοί θα μπορούσαν επίσης να βελτιώσουν τον μεταβολισμό του λίπους τους κάνοντας αερόβια άσκηση (π.χ. τζόγκινγκ), αυτό θα απαιτούσε πολύ μεγαλύτερο χρόνο δέσμευσης και οι βελτιώσεις θα ήταν μικρότερες.
