Μελέτη: Πώς οι μεταλλάξεις του κορωνοϊού εξελίχθηκαν αντιστεκόμενες στο ανοσοποιητικό σύστημα

Οι ιντερφερόνες ουσιαστικά μάχονται στην πρώτη γραμμή του ανοσοποιητικού συστήματος του οργανισμού ενάντια στα εισβάλλοντα παθογόνα, αλλά μεταγενέστερες παραλλαγές του ιού όπως η Όμικρον αντιστέκονται σθεναρά.

Οι παραλλαγές του SARS-CoV-2, του νέου κορωνοϊού πίσω από την COVID-19, ενδέχεται να έχουν αναπτύξει μια μέθοδο για την παράκαμψη των ιντερφερονών, σύμφωνα με μια νέα μελέτη.

Αυτή η ικανότητα φαίνεται να βοήθησε τις παραλλαγές να μετατραπούν σε πιο μολυσματικές και σοβαρές καθώς συνεχίζουν να μολύνουν ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.

Τα εν λόγω ευρήματα της μελέτης δημοσιεύτηκαν στο ακαδημαϊκό περιοδικό Proceedings of the National Academy of Sciences USA (PNAS).

Τι είναι οι ιντερφερόνες;

Οι ιντερφερόνες αποτελούν ζωτικό μέρος του ανοσοποιητικού συστήματος και ως εκ τούτου, βοηθούν στην καταπολέμηση των ιών από μολύνσεις του σώματος.

Οι ιντερφερόνες είναι ένας τύπος πρωτεΐνης που απελευθερώνεται από τα κύτταρα μετά την ανίχνευση ιών. Συγκεκριμένα, επιτρέπουν την επικοινωνία μεταξύ των κυττάρων προκειμένου να δραστηριοποιούνται οι προστατευτικές άμυνες του ανοσοποιητικού συστήματος με στόχο να εξαλείψουν τα παθογόνα ή τα καρκινικά κύτταρα.

Λόγω αυτής της ικανότητάς τους να παρεμβαίνουν στην αντιγραφή ενός ιού, οι εν λόγω πρωτεΐνες έλαβαν το όνομα ιντερφερόνες.

Για να κατανοήσουμε καλύτερα τι κάνουν οι ιντερφερόνες και τα πορίσματα της μελέτης, είναι επίσης σημαντικό να κατανοήσουμε πώς λειτουργεί το ανοσοποιητικό σύστημα.

Το ίδιο το ανοσοποιητικό σύστημα αποτελείται από δύο μέρη: Το εγγενές έμφυτο ανοσοποιητικό σύστημα και το προσαρμοστικό ανοσοποιητικό σύστημα.

Το πρώτο αναφέρεται στο γενικό ανοσοποιητικό σύστημα που ασχολείται με τα παθογόνα που εισέρχονται στο σώμα. Τείνει να αποτελείται από πρωτεΐνες όπως οι ιντερφερόνες και άλλα αμυντικά κύτταρα μαζί με τη μεμβράνη του δέρματος και της βλέννας.

Αυτό το μέρος του ανοσοποιητικού συστήματος είναι πολύ σημαντικό επειδή προκαλεί μια σειρά αντιδράσεων αντιδρώντας στις φλεγμονές.

Συγκεκριμένα, είναι το προσαρμοστικό ανοσοποιητικό σύστημα που ξεκινά σε περίπτωση που το έμφυτο ανοσοποιητικό σύστημα δεν είναι σε θέση να κάνει τη σχεδιασμένη από τη φύση δουλειά του. Τα αντισώματα και τα κύτταρα όπως τα Τ κύτταρα «μπαίνουν στο παιχνίδι», εντοπίζοντας ό,τι προκαλεί την ασθένεια, «στοχεύοντάς την» καθώς και απομνημονεύοντάς την για το μέλλον. Με αυτόν τον τρόπο, το σώμα μπορεί να αποκτήσει φυσική ανοσία ακόμη και μετά την εξασθένιση των αντισωμάτων.

Δεδομένης της ευρέως διαδεδομένης φύσης της πανδημίας της COVID-19, ο ρόλος που διαδραματίζει συνολικά το ανοσοποιητικό σύστημα βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος.

Η μελέτη

Έτσι, με την COVID-19 και τις πολλές παραλλαγές της που έχουν μολύνει εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως, έγινε σαφές στους επιστήμονες ότι ο ιός ανέπτυξε μηχανισμούς για την αντιμετώπιση και την αποφυγή των αντισωμάτων και των Τ κυττάρων του προσαρμοστικού ανοσοποιητικού συστήματος.

Τι συμβαίνει με το έμφυτο ανοσοποιητικό σύστημα;

Υπάρχουν διάφοροι τύποι ιντερφερονών στο σώμα, 17 από τις οποίες εξετάστηκαν από τους ερευνητές για να δουν πώς αλληλοεπιδρούν με τις πολλές μεταλλάξεις του ιού.

Ορισμένοι από τους τύπους ιντερφερονών αποδείχθηκαν αποτελεσματικοί αναστέλλοντας επιτυχώς την εξάπλωση του SARS-CoV-2. Αλλά, δυστυχώς, με τις μεταγενέστερες παραλλαγές αυτό δεν συνέβη.

Συγκεκριμένα, με την μετάλλαξη Όμικρον ο κορωνοϊός αντιστέκεται στις ιντερφερόνες.

Για να τεθεί πιο απλά για όσους δεν έχουν από τους αναγνώστες εξειδικευμένες ιατρικές γνώσεις, χρειάζονται περισσότερες ιντερφερόνες για να βοηθήσουν στην παρεμπόδιση της εξάπλωσης της Όμικρον σε σύγκριση με άλλες παραλλαγές και στελέχη από την έναρξη της πανδημίας του κορονοϊού.

Συνεπώς πίσω από αυτό το εύρημα υπογραμμίζεται η ανάγκη της περαιτέρω έρευνας σχετικά με τις παραλλαγές του κορωνοϊού και τον τρόπο με τον οποίο καταπολέμησαν το προσαρμοστικό ανοσοποιητικό σύστημα, ειδικά εστιάζοντας σε μεταλλάξεις στην πρωτεΐνη Spike του ιού (σ.σ. η πρωτεΐνη αιχμής -spike protein- στον SARS- CoV-2 είναι αρκετά παρόμοια με αυτή του στενού συγγενή του, του ιού SARS).

Ωστόσο, αυτή η μελέτη υπογραμμίζει τον σημαντικό ρόλο που διαδραματίζει το έμφυτο ανοσοποιητικό σύστημα και πώς οι ιντερφερόνες μπορούν ουσιαστικά να βοηθήσουν στη διαμόρφωση της καταπολέμησης αυτών των ιών.

Αυτό το πόρισμα μπορεί επίσης να δίνει μια πιθανή λύση με τη μορφή θεραπειών που βασίζονται στην ιντερφερόνη.

Δείχνει επίσης πόσο πολύ έχει εξελιχθεί και προσαρμοστεί ο SARS-CoV-2 από την έναρξη της πανδημίας, δείχνοντας πόσο σημαντικό είναι να συνεχίσουμε να μελετάμε και να αξιολογούμε τον ιό και τις αναδυόμενες παραλλαγές του καθώς η πανδημία συνεχίζεται.