Γιατί ο καρκίνος ουροδόχου κύστης είναι συχνότερος και πιο θανατηφόρος στους άνδρες;

Σύμφωνα με νέα μελέτη του Κέντρου Αντιμετώπισης του Καρκίνου Cedars-Sinai στο Λος Άντζελες, οι ανδρικές σεξουαλικές ορμόνες παρεμβαίνουν στην ικανότητα του σώματος να καταπολεμά τον καρκίνο της ουροδόχου κύστης, κάτι που πιθανώς εξηγεί γιατί οι άνδρες εμφανίζουν υψηλότερα ποσοστά καρκίνου και σε πιο θανατηφόρα μορφή.

Τα ευρήματα που δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό Science Immunology, θα μπορούσαν να εξηγήσουν γιατί υπάρχουν διαφορές στη συχνότητα εμφάνισης του καρκίνου, την πρόγνωση και την ανταπόκριση στη θεραπεία μεταξύ ανδρών και γυναικών.
Οι άνδρες έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες από τις γυναίκες να αναπτύξουν τους περισσότερους τύπους καρκίνου.

Αυτό είναι πιο εμφανές στα ποσοστά καρκίνου της ουροδόχου κύστης. Μελέτες δείχνουν ότι οι άνδρες έχουν τρεις έως πέντε φορές περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν τη συγκεκριμένη μορφή καρκίνου συγκριτικά με τις γυναίκες.

Τα ανδρογόνα, οι ορμόνες του φύλου που παράγονται σε υψηλότερες ποσότητες στους άνδρες, προάγουν την ανάπτυξη του αναπαραγωγικού συστήματος.

Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι τα ανδρογόνα παρεμβαίνουν στο προσαρμοστικό ανοσοποιητικό σύστημα, το οποίο περιλαμβάνει κύτταρα που θυμούνται πώς να ανταποκρίνονται στα παθογόνα με τα οποία το σώμα έχει προηγουμένως έρθει σε επαφή.

Τα ανδρογόνα φαίνεται να μπλοκάρουν τη δραστηριότητα των κυττάρων που σκοτώνουν όγκους που ονομάζονται CD8+ T κύτταρα.

Οι ερευνητές μελέτησαν ένα μοντέλο καρκίνου της ουροδόχου κύστης σε ποντίκια, στα οποία εμφανίζονται πιο επιθετικοί όγκοι στα αρσενικά, μιμούμενοι τη συχνότητα που παρατηρείται στους ανθρώπους. Με αυτό το μοντέλο, πειραματίστηκαν με την αφαίρεση διαφόρων κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος σε ποντίκια και των δύο φύλων.

Όταν αφαίρεσαν τα CD8+ Τ κύτταρα, οι διαφορές αρσενικών και θηλυκών στη σοβαρότητα του καρκίνου εξαφανίστηκαν. Αυτό υποδηλώνει ότι ο τρόπος με τον οποίο τα ανδρογόνα αλληλεπιδρούν με τα CD8+ Τ κύτταρα, συμβάλλει στις διαφορές φύλου στον καρκίνο της ουροδόχου κύστης. Διαπίστωσαν ακόμη ότι οι όγκοι ήταν πιο επιθετικοί σε ποντίκια με υψηλότερα επίπεδα ανδρογόνων.

Το πιο εκπληκτικό εύρημα, ωστόσο, παρατηρήθηκε όταν η ομάδα πραγματοποίησε γενετική αλληλουχία των CD8+ Τ κυττάρων από τους όγκους. Τα CD8+ Τ κύτταρα στους άνδρες έδειξαν περισσότερα σημάδια εξάντλησης και δυσλειτουργίας λόγω της δραστηριότητας των ανδρογόνων.

Η θεραπεία στέρησης ανδρογόνων, μια κοινή κλινική θεραπεία για τον καρκίνο του προστάτη, ήταν αποτελεσματική στη μείωση του μεγέθους του όγκου της ουροδόχου κύστης σε αρσενικά ποντίκια και βελτίωσε την αποτελεσματικότητα της ανοσοθεραπείας.

Τα ευρήματα μπορεί να εξηγήσουν εν μέρει γιατί οι άνδρες και οι γυναίκες ασθενείς ανταποκρίνονται διαφορετικά σε έναν τύπο θεραπείας καρκίνου που ονομάζεται ανοσοθεραπεία, η οποία βοηθά τα CD8+ Τ κύτταρα του σώματος να επιτεθούν στα καρκινικά κύτταρα.

«Τα Τ κύτταρα είναι σαν στρατιώτες στους οποίους έχει ανατεθεί να σκοτώσουν τα καρκινικά κύτταρα. Μπορεί όμως να εξαντληθούν, οπότε η ανοσοθεραπεία χρησιμοποιείται για την αναζωογόνησή τους. Δυστυχώς, πολλοί ασθενείς με καρκίνο δεν ανταποκρίνονται στην ανοσοθεραπεία. Αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι οι άνδρες ασθενείς μπορεί να ωφεληθούν περισσότερο από την ανοσοθεραπεία όταν συνδυάζονται με θεραπεία στέρησης ανδρογόνων».

Οι ερευνητές θα συνεχίσουν να μελετούν πώς και πότε η θεραπεία στέρησης ανδρογόνων μπορεί να βοηθήσει στη θεραπεία του καρκίνου της ουροδόχου κύστης.

Όπως συμβαίνει και με άλλες μορφές καρκίνου που επηρεάζονται από τις σεξουαλικές ορμόνες, όπως του μαστού και του προστάτη, η ορμονοθεραπεία για τον καρκίνο της ουροδόχου κύστης μπορεί να έχει καλύτερα αποτελέσματα όταν χορηγείται στα πρώτα στάδια της νόσου.