Ινσουλίνη: Πώς συνδέεται με τον καρκίνο του παγκρέατος

Επιστήμονες της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου British Columbia (UBC) διεξήγαγαν μελέτη που αποκάλυψε μια άμεση σχέση μεταξύ των αυξημένων επιπέδων ινσουλίνης, που παρατηρούνται συχνά σε άτομα με παχυσαρκία και διαβήτη τύπου 2, και του καρκίνου στο πάγκρεας.

Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο Cell Metabolism, παρέχει την πρώτη λεπτομερή εξήγηση γι’ αυτό το φαινόμενο.

Δείχνει ότι τα υπερβολικά επίπεδα ινσουλίνης υπερδιεγείρουν τα κύτταρα του παγκρέατος, τα οποία παράγουν πεπτικούς χυμούς. Αυτή η υπερδιέγερση οδηγεί σε φλεγμονή που μετατρέπει αυτά τα κύτταρα σε προκαρκινικά κύτταρα.

«Παράλληλα με την ταχεία αύξηση τόσο της παχυσαρκίας όσο και του διαβήτη τύπου 2, βλέπουμε μια ανησυχητική αύξηση στα ποσοστά καρκίνου του παγκρέατος.

Αυτά τα ευρήματα μας βοηθούν να κατανοήσουμε πώς συμβαίνει αυτό και υπογραμμίζουν τη σημασία της διατήρησης των επιπέδων ινσουλίνης σε ένα υγιές εύρος, το οποίο μπορεί να επιτευχθεί με δίαιτα, άσκηση και σε ορισμένες περιπτώσεις φάρμακα», δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας της έρευνας, δρ. James Johnson, καθηγητής στο τμήμα κυτταρικών και φυσιολογικών επιστημών και προσωρινός διευθυντής στο Ινστιτούτο Επιστημών Ζωής του UBC.

Η μελέτη επικεντρώθηκε στο αδενοκαρκίνωμα του παγκρεατικού πόρου (PDAC), τον πιο διαδεδομένο καρκίνο του παγκρέατος και έναν εξαιρετικά επιθετικό καρκίνο με ποσοστό πενταετούς επιβίωσης μικρότερο από 10%.

Η συχνότητα του καρκίνου του παγκρέατος αυξάνεται. Μέχρι το 2030, το PDAC αναμένεται να γίνει η δεύτερη κύρια αιτία θανάτων που σχετίζονται με καρκίνο.

Ο ρόλος της ινσουλίνης στον καρκίνο του παγκρέατος

Αν και η παχυσαρκία και ο διαβήτης τύπου 2 είναι ήδη γνωστοί παράγοντες κινδύνου για καρκίνο του παγκρέατος, οι ακριβείς μηχανισμοί με τους οποίους συμβαίνει αυτό παρέμεναν ασαφείς.

Αυτή η νέα μελέτη ρίχνει φως στον ρόλο της ινσουλίνης και των υποδοχέων της σε αυτήν τη διαδικασία.

«Διαπιστώσαμε ότι η υπερινσουλιναιμία συμβάλλει άμεσα στην έναρξη του καρκίνου του παγκρέατος μέσω των υποδοχέων ινσουλίνης στα κυψελιδικά κύτταρα.

Ο μηχανισμός περιλαμβάνει αυξημένη παραγωγή πεπτικών ενζύμων, που οδηγεί σε αυξημένη παγκρεατική φλεγμονή», δήλωσε η δρ. Anni Zhang, εκ των συγγραφέων της μελέτης.

Επιπτώσεις για την πρόληψη και τη θεραπεία του καρκίνου

Αν και η ινσουλίνη είναι ευρέως αναγνωρισμένη για το ρόλο της στη ρύθμιση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα, αυτή η μελέτη υπογραμμίζει τη σημασία της στα κύτταρα του παγκρέατος.

Τα ευρήματα δείχνουν ότι η ινσουλίνη υποστηρίζει τη φυσιολογική λειτουργία αυτών των κυττάρων στην παραγωγή πεπτικών ενζύμων που διασπούν τροφές πλούσιες σε λιπαρά.

Αλλά σε υψηλά επίπεδα, η αυξημένη δράση της μπορεί ακούσια να προάγει την παγκρεατική φλεγμονή και την ανάπτυξη προκαρκινικών κυττάρων.

Τα ευρήματα μπορεί να ανοίξουν τον δρόμο για νέες στρατηγικές πρόληψης του καρκίνου και ακόμη και θεραπευτικές προσεγγίσεις που στοχεύουν τους υποδοχείς ινσουλίνης στα κύτταρα του βλεννογόνου.

«Ελπίζουμε ότι αυτή η εργασία θα αλλάξει την κλινική πρακτική και θα βοηθήσει στην προώθηση παρεμβάσεων στον τρόπο ζωής που μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο καρκίνου του παγκρέατος στον γενικό πληθυσμό.

Αυτή η έρευνα θα μπορούσε επίσης να ανοίξει το δρόμο για στοχευμένες θεραπείες που ρυθμίζουν τους υποδοχείς ινσουλίνης για την πρόληψη ή την επιβράδυνση της εξέλιξης του καρκίνου του παγκρέατος», δήλωσε ο δρ. Janel Kopp, επίκουρος καθηγητής στο τμήμα κυτταρικών και φυσιολογικών επιστημών στο UBC.

Δυνατότητες για ευρύτερη έρευνα για τον καρκίνο

Σε συνεργασία με ερευνητές στο BC Cancer και στο Pancreas Center BC, η ομάδα ξεκίνησε μια κλινική δοκιμή για να βοηθήσει ασθενείς με διάγνωση PDAC να ελέγξουν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα τους και τα επίπεδα ινσουλίνης στην κυκλοφορία με τη βοήθεια ενός ενδοκρινολόγου.

Οι ερευνητές λένε ότι τα ευρήματα μπορεί να έχουν επιπτώσεις σε άλλους καρκίνους που σχετίζονται με την παχυσαρκία και τον διαβήτη τύπου 2, όπου τα αυξημένα επίπεδα ινσουλίνης μπορεί επίσης να συμβάλλουν στην έναρξη της νόσου.

«Συνάδελφοι στο Τορόντο έχουν δείξει παρόμοιες συνδέσεις μεταξύ ινσουλίνης και καρκίνου του μαστού.

Στο μέλλον, ελπίζουμε να προσδιορίσουμε εάν και πώς η υπερβολική ινσουλίνη μπορεί να συμβάλει σε άλλους τύπους καρκίνων που προκαλούνται από την παχυσαρκία και τον διαβήτη», είπε ο δρ. Johnson.