Υγεία
Η ηπατίτιδα είναι ένας γενικός όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει τη φλεγμονή του ήπατος.
Η φλεγμονή του ήπατος μπορεί να προκληθεί από διάφορους ιούς (ιογενής ηπατίτιδα), χημικές ουσίες, φάρμακα, αλκοόλ, ορισμένες γενετικές διαταραχές, ή από υπερδραστήριο ανοσοποιητικό σύστημα που επιτίθεται κατά λάθος στο ήπαρ, που ονομάζεται αυτοάνοση ηπατίτιδα.
Ανάλογα με την πορεία της, η ηπατίτιδα μπορεί να είναι:
- οξεία, οπότε και ξεσπά ξαφνικά και στη συνέχεια υποχωρεί
- χρόνια, οπότε και είναι μια μακροχρόνια πάθηση, που συνήθως προκαλεί πιο λεπτά συμπτώματα και προοδευτική ηπατική βλάβη
Ηπατίτιδα: Ποιος τύπος είναι συχνότερος στα παιδιά
Υπάρχουν πέντε ιοί που προκαλούν τις διαφορετικές μορφές ιογενούς ηπατίτιδας: ηπατίτιδα A, B, C, D και E.
- Η ηπατίτιδα Α είναι ως επί το πλείστον ασθένεια που μεταδίδεται από τα τρόφιμα και μπορεί να μεταδοθεί μέσω μολυσμένου νερού και άπλυτων τροφίμων. Είναι ο πιο εύκολος να μεταδοθεί τύπος ηπατίτιδας, ειδικά στα παιδιά. Αλλά είναι επίσης το λιγότερο πιθανό να βλάψει το ήπαρ, είναι συνήθως πιο ήπια ηπατίτιδα και υποχωρεί πλήρως μέσα σε έξι μήνες.
- Η ηπατίτιδα Β μπορεί να μεταδοθεί μέσω της έκθεσης σε μολυσμένο αίμα, βελόνες, σύριγγες, ή σωματικά υγρά, καθώς και από την μητέρα στο βρέφος. Είναι μια χρόνια διαταραχή και σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να οδηγήσει σε μακροχρόνια ηπατική βλάβη, καρκίνο του ήπατος και κίρρωση του ήπατος μετά από πολλά χρόνια.
- Η ηπατίτιδα C μεταδίδεται μόνο μέσω μολυσμένου αίματος, ή από την μητέρα στο βρέφος κατά τη διάρκεια του τοκετού. Μπορεί επίσης να οδηγήσει σε καρκίνο του ήπατος και κίρρωση μακροπρόθεσμα.
- Η ηπατίτιδα D εντοπίζεται μόνο σε άτομα που έχουν επίσης μολυνθεί από ηπατίτιδα Β.
- Η ηπατίτιδα Ε εντοπίζεται κυρίως στην Αφρική, την Ασία και τη Νότια Αμερική.
Ορισμένα γενικά ασφαλή φάρμακα μπορεί να είναι τοξικά για το ήπαρ και να προκαλέσουν ηπατίτιδα, όταν λαμβάνονται σε πολύ υψηλές δόσεις. Αυτά περιλαμβάνουν την ακεταμινοφαίνη και ακόμη και την βιταμίνη Α. Συμβουλευτείτε τον παιδίατρό σας για την κατάλληλη δόση για το παιδί σας.
Τύποι ηπατίτιδας
- Αυτοάνοση ηπατίτιδα
- Ηπατίτιδα Α
- Ηπατίτιδα Β
- Ηπατίτιδα C
- Ηπατίτιδα D
- Ηπατίτιδα Ε
- Νεογνική ηπατίτιδα
Ηπατίτιδα: Συμπτώματα
- Δυσφορία
- Κοιλιακή ευαισθησία, ειδικά στο πάνω δεξιά τεταρτημόριο της κοιλιάς
- Κούραση
- Ίκτερος (κιτρίνισμα του δέρματος και του λευκού τμήματος των ματιών)
- Σκούρα ούρα
- Ανοιχτόχρωμα κόπρανα
- Κοιλιακός πόνος
- Ναυτία (με ή χωρίς έμετο)
- Κοιλιακό πρήξιμο λόγω κατακράτησης υγρών
Ηπατίτιδα: Διάγνωση
Για τη διάγνωση της ηπατίτιδας απαιτούνται τα ακόλουθα:
- Φυσική εξέταση, η οποία ίσως αποκαλύψει ένα πρησμένο, διευρυμένο ήπαρ
- Εξετάσεις αίματος για τον έλεγχο των ηπατικών ενζύμων, που είναι αυξημένα, όταν το ήπαρ είναι κατεστραμμένο, ή μολυσμένο. Επίσης εξετάσεις αίματος για τον έλεγχο της παρουσίας οποιουδήποτε από τους πέντε ιούς που προκαλούν ηπατίτιδα
- Υπερηχογράφημα ήπατος για ανίχνευση τυχόν αλλαγών
- Βιοψία ήπατος για να επιβεβαιωθεί η υποψία φλεγμονής, όταν άλλες εξετάσεις είναι ασαφείς, καθώς και για να προσδιοριστεί ο ακριβής βαθμός ηπατικής βλάβης
Ηπατίτιδα: Θεραπευτική αγωγή
Για την πρόληψη της μόλυνσης, τα παιδιά (ή οποιοσδήποτε δεν έχει προηγουμένως εμβολιαστεί) θα πρέπει να εμβολιαστεί κατά της ηπατίτιδας Β και της ηπατίτιδας Α.
Δεν υπάρχουν εμβόλια κατά της ηπατίτιδας των τύπων C, D και E.
Δεν υπάρχει θεραπεία για την ηπατίτιδα από τη στιγμή που εμφανιστεί. Η θεραπεία επικεντρώνεται στην πρόληψη περαιτέρω βλάβης στο ήπαρ, στην αναστροφή της υπάρχουσας βλάβης (εάν είναι δυνατόν) και στην ανακούφιση των συμπτωμάτων.
Οι περισσότερες περιπτώσεις οξείας ηπατίτιδας θα υποχωρήσουν με την πάροδο του χρόνου. Στην αυτοάνοση ηπατίτιδα, ορισμένα φάρμακα μπορούν να χρησιμοποιηθούν, για να κρατήσουν υπό έλεγχο το υπερδραστήριο ανοσοποιητικό σύστημα και να αποτρέψουν περαιτέρω επιθέσεις στο ήπαρ.
