Οι καρκινοπαθείς που είναι σωματικά αδρανείς, αντιμετωπίζουν μεγαλύτερο κίνδυνο να πεθάνουν μέσα σε έξι μήνες από τη διάγνωση του καρκίνου, συγκριτικά με όσους είναι σωματικά δραστήριοι.
Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξε βραζιλιάνικη μελέτη στην οποία συμμετείχαν 2.692 καρκινοπαθείς.
Οι ασθενείς έπασχαν από καρκίνο του προστάτη, του μαστού, του εντέρου και του πνεύμονα, δηλαδή των πιο κοινών μορφών καρκίνου.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι όσοι ήταν σωματικά αδρανείς, είχαν 28% περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν εντός έξι μηνών από τη διάγνωσή τους.
Οι ασθενείς ταξινομήθηκαν με βάση τα επίπεδα δραστηριότητάς τους. Οι δραστήριοι ήταν όσοι περπατούσαν τουλάχιστον για 30 λεπτά πέντε φορές την εβδομάδα.
Μετά από 180 ημέρες, το 90% όσων ανήκαν στην ομάδα των σωματικά δραστήριων, ήταν ακόμη ζωντανοί, σε σύγκριση με το 74% όσων έκαναν καθιστική ζωή.
Η Δρ. Jurema Telles de Oliveira Lima, από το Instituto de Medicina Integral Professor Fernando Figueira στη Βραζιλία, η οποία ηγήθηκε της μελέτης, είπε ότι η άσκηση επιβραδύνει τις βλαβερές διαδικασίες γήρανσης, συμπεριλαμβανομένης της διάσπασης των κυττάρων και των μεταλλάξεων του DNA.
«Ο σημερινός τρόπος συνδέεται με το 30-40% των περιπτώσεων καρκίνου. Θα είχαμε λιγότερες περιπτώσεις καρκίνου αν είχαμε διαφορετικό τρόπο ζωής και η μελέτη μας δείχνει ότι πιθανότατα θα είχαμε και χαμηλότερη θνησιμότητα. Συχνά δεν μπορούμε να ελέγξουμε το γεγονός ότι πάσχουμε από, μπορούμε όμως να ελέγξουμε πώς ανταποκρίνεται το σώμα και πώς ανταποκρινόμαστε στη θεραπεία».
Η Melissa Hudson, εμπειρογνώμονας σε θέματα επιβίωσης από καρκίνο στο νοσοκομείο St Jude’s Children’s Research Hospital, στο Μέμφις, είπε ότι είναι ζωτικής σημασίας για τους ασθενείς, να παραμένουν ενεργοί κατά τη διάρκεια της θεραπείας.
«Πιστεύω ότι όλο και περισσότεροι άνθρωποι γνωρίζουν πλέον ότι πρέπει να αρχίσουμε να λαμβάνουμε αυτά τα μηνύματα νωρίτερα. Ένα άλλο μήνυμα είναι ότι οι ογκολόγοι πρέπει να λένε στους ασθενείς τους ότι είναι σημαντικό να παραμένουν όσο δραστήριοι μπορούν, με βάση τα τρέχοντα συμπτώματά τους».