Κήλη μπορεί να παρουσιάσουν όλοι οι άνθρωποι χωρίς απαραίτητα να έχουν κάποιο ιστορικό υγείας.
Χαρακτηριστικό της είναι η παρουσία εξογκώματος σε κάποιο μέρος της κοιλιάς, το οποίο αρχικά είναι ανώδυνο και παρουσιάζεται μόνο όταν το άτομο κουράζεται ή όταν κάνει έντονη γυμναστική.
Η κήλη μπορεί να παρουσιαστεί σε διάφορα σημεία της κοιλιακής χώρας. Στους βουβώνες όπου ονομάζεται βουβωνοκήλη, στον ομφαλό όπου ονομάζεται ομφαλοκήλη, μετά από ένα χειρουργείο όπου ονομάζεται μετεγχειρητική κήλη κ.ο.κ.
Στην αρχή ο ασθενής την αντιλαμβάνεται μετά από πίεση όπως άρση βαρών ή βήχας. Σε επόμενο στάδιο η κήλη μπορεί να προεξέχει του δέρματος και με μία μικρή πίεση του δαχτύλου να επανέρχεται.
Σε τελικό στάδιο ακόμα και σε όρθια θέση η κήλη φαίνεται και δεν είναι ανατάξιμη.
Σε αυτό το σημείο, η κήλη πρέπει να ελεγχθεί επειγόντως καθώς υπάρχει πάντα το ενδεχόμενο περίσφιξης, κατάσταση η οποία επιβάλλει οπωσδήποτε νοσηλεία και επέμβαση.
Στην περισφιγμένη κήλη, εμφανίζεται συμπτωματολογία που περιλαμβάνει ναυτία, εμετό, απόφραξη και πόνο. Ουσιαστικά πρόκειται για στραγγαλισμό του σπλάχνου, το οποίο μπορεί να σταματήσει να αιματώνεται μέχρι να συμβεί η σήψη του. Οι γιατροί λένε ότι ο χρόνος που έχει ο ασθενής να διακομιστεί στο νοσοκομείο είναι 6 ώρες.
Δεν μπορεί να καθοριστεί χρονικά κανένα περιστατικό, καθώς το καθένα είναι διαφορετικό.
Οι επιπλοκές σε μία κήλη με σταδιακή επιδείνωση είναι αυξημένες, γι’ αυτό και το καλύτερο που μπορεί να κάνει ένας ασθενής είναι να προγραμματίσει σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα την επέμβαση, η οποία γίνεται πλέον λαπαροσκοπικά ή ρομποτικά και είναι ρουτίνας.