Κράμπες: Ποιοι είναι πιο επιρρεπείς και πώς αντιμετωπίζονται

Η κράμπα είναι μια επώδυνη, σπασμωδική και ακούσια σύσπαση που αφορά όλες τις ίνες του μυός.

Ουσιαστικά πρόκειται για μια στιγμιαία και παροδική ανικανότητα του μυός να χαλαρώσει.

Μπορεί να διαρκέσει λίγα δευτερόλεπτα ή λίγα λεπτά και σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις μερικές ώρες.

Μία κράμπα μπορεί να συμβεί σε κάθε άνθρωπο, οποιαδήποτε στιγμή στη ζωή του.

Γι’ αυτό είναι καλό να γνωρίζετε τι είναι, πού οφείλεται, πώς εκδηλώνεται, πώς αντιμετωπίζεται και πώς προλαμβάνεται.

Δυνητικά κάθε μυς μπορεί να πάθει κράμπα. Οι ομάδες μυών που προσβάλλονται συχνότερα είναι αυτές των κάτω άκρων (γαστροκνήμιοι, τετρακέφαλοι καμπτήρες και πελματιαίοι). Επίσης οι κοιλιακοί, ο δελτοειδής (στα χέρια) και ορισμένοι μύες της πλάτης. Ο σπασμός μπορεί να είναι μικρός και να προκαλεί ελαφρά μυϊκή σύσπαση ή πολύ δυνατός, σε σημείο ακινητοποίησης.

Αιτίες

Οι άνθρωποι που παθαίνουν συχνότερα κράμπες είναι όσοι ασχολούνται με αθλήματα, όπως το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ, το χάντμπολ, το τένις, το σκι, η ποδηλασία, δρομείς μικρών και μεγάλων αποστάσεων, καθώς και οι άλτες.

Η ιδιαίτερα παρατεταμένη εφίδρωση, χωρίς την επαρκή αναπλήρωση υγρών και ηλεκτρολυτών, μπορεί να είναι λόγος εμφάνισης κράμπας. Επίσης μπορεί να εμφανιστούν κατά τη διάρκεια του ύπνου την νύχτα, οπότε η συμβουλή του ειδικού γιατρού είναι απαραίτητη, για να αποκλειστούν άλλες αιτίες, π.χ. αγγειακής ή νευρολογικής φύσεως.

Η εμφάνιση της κράμπας μπορεί να είναι αποτέλεσμα πολλών παραγόντων, ακόμη και ψυχολογικών, όμως ως κύρια και βασική αιτία θεωρείται η συσσώρευση γαλακτικού οξέος στις μυϊκές ίνες. Στους μεσήλικες (και άνω) μπορεί να είναι αποτέλεσμα υπερλιπιδαιμίας.

Άλλες αιτίες και αντιμετώπιση

Άλλες αιτίες θεωρούνται οι φλεγμονές, οι διατάσεις, οι τραυματισμοί και οι κακώσεις των μυών, αλλά και η κακή κυκλοφορία του αίματος (π.χ. λόγω σφιχτών καλτσών ή στενών παπουτσιών), η κακή φυσική ή ψυχική κατάσταση, η ακινησία κάποιου μέλους για μεγάλο διάστημα, που προκαλεί ατροφία των μυών (π.χ. διάστρεμμα ή κάταγμα κτλ.), καθώς και η κόπωση ή η γενική κατάπτωση.

Η έλλειψη σιδήρου, οι μολύνσεις, οι κιρσοί και το κρύο παίζουν ρόλο.

Υπάρχει περίπτωση να εμφανισθεί κράμπα στη διάρκεια της περιόδου στις γυναίκες.

Η αντιμετώπιση της κράμπας γίνεται με τέντωμα του πάσχοντος μυός, με ταυτόχρονη ελαφρά πίεση με την παλάμη επάνω στο μυ (όχι μάλαξη).

Η κίνηση αυτή έχει ως στόχο να επιμηκύνουμε τον μυ με το χέρι και πρέπει να γίνεται με προσοχή, χωρίς βία, γιατί μπορεί να προκληθεί ρήξη των συσπασμένων μυών.

Πρέπει να δίνουμε χρόνο ανάπαυσης για ανάκτηση δυνάμεων. Κατόπιν εφαρμόζουμε απαλές κινήσεις του μέλους μέχρι να χαλαρώσει πλήρως η σύσπαση.

Ιατρικά, μπορεί να δοθεί μυοχαλαρωτική φαρμακευτική αγωγή, αν η σύσπαση επιμένει, και να συστηθεί λήψη (για αναπλήρωση) ηλεκτρολυτών, ιδιαίτερα αν αυτό κριθεί απαραίτητο μετά τις αιματολογικές εξετάσεις.

Επιβάλλεται η κατάλληλη προθέρμανση, ζέσταμα όλων των μυών πριν από την άθληση. Επίσης, διατατικές ασκήσεις τόσο πριν από τον αγώνα όσο και μετά.

Η επαρκής λήψη υγρών (πριν από τους αγώνες, κατά τη διάρκειά τους και μετά).

Σπουδαία φυσική πηγή ιχνοστοιχείων, ηλεκτρολυτών, βιταμινών κτλ. αποτελούν τα φρέσκα φρούτα και λαχανικά, καθώς και η ισορροπημένη διατροφή.

– Να αποφεύγεται η άθληση σε σκληρό έδαφος, όπως στην άσφαλτο ή στο τσιμέντο.

– Να μην υπερεκτιμώνται οι αντοχές του καθενός και η προπόνηση ή η άθληση να γίνονται με προοδευτικό τρόπο, έτσι ώστε να μην επιβαρύνονται οι μύες παραπάνω απ’ όσο αντέχουν.

– Η ένδυση πρέπει να είναι άνετη και υγιεινή με βαμβακερά ρούχα και όχι συνθετικά, τα παπούτσια να έχουν αντικραδασμικό υλικό, να εφαρμόζουν καλά στη φτέρνα και να μην πιέζουν τα δάχτυλα.

Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται στους λάτρεις της θάλασσας και της κολύμβησης, όπου η εμφάνιση της κράμπας μπορεί να είναι πολύ επικίνδυνη, αν δεν αντιμετωπιστεί ψύχραιμα.

Παράγοντας πρόκλησης μπορεί να είναι η χρήση βατραχοπέδιλων, ιδιαίτερα σε άτομα που είναι αγύμναστα.

Τέλος, υπάρχει και ένα είδος κράμπας που οφείλεται στην υπέρχρηση του χεριού και των δαχτύλων λόγω γραφικής εργασίας και έχει ως αποτέλεσμα τον πόνο και το τρεμούλιασμα (υπερτονία) των μυών του χεριού.

Συμπέρασμα

Η κράμπα δεν είναι κάτι σοβαρό, επειδή όμως είναι επώδυνη και καθηλώνει το άτομο, πρέπει να διακόπτεται κάθε δραστηριότητα για 1-2 μέρες. Αν παρ’ όλα αυτά επανεμφανίζεται, επιβάλλεται η επίσκεψη στον ειδικό γιατρό για υποβολή σε πλήρη ιατρικό έλεγχο, για την ανεύρεση της αιτίας που την προκαλεί.