Μελέτη: Η μοναξιά δεν επηρεάζει μόνο την ψυχική υγεία των ανδρών αλλά και το σώμα τους

Όσο και να την αποζητάμε μερικές φορές, η μοναξιά δεν είναι πάντα εύκολη. Ακόμα και αν κάποιες φορές θέλει κανείς χρόνο με τον εαυτό του και να μείνει μόνος του, η πολύωρη μοναξιά μπορεί να έχει επιπτώσεις τόσο στην ψυχολογική, όσο και στη σωματική κατάσταση.

Μια νέα έρευνα που έχει έρθει στο φως, η οποία μελέτησε τις επιπτώσεις της μοναξιάς στην υγεία των ανδρών, αναφέρει πως η μοναξιά δεν είναι κακή μόνο για την ψυχική τους υγεία, αλλά μπορεί να είναι κακή και για τα οστά τους. Μάλιστα, όπως διαπίστωσαν οι ερευνητές, ενώ η κοινωνική απομόνωση μπορεί να έχει αρνητικό αντίκτυπο στην υγεία των οστών των ανδρών, αυτό δεν ισχύει για τις γυναίκες.

Η Δρ Rebecca Mountain, του Maine Health Institute for Research στο Scarborough του Μέιν, ήταν επικεφαλής της έρευνας στη μελέτη, η οποία παρουσιάστηκε στο ετήσιο συνέδριο Ενδοκρινικής Εταιρείας, στο Σικάγο του Ιλινόις.

See more

Loneliness hurts not just men’s mental health — it may hurt their bones, too: study https://t.co/1h0A5jbMFi pic.twitter.com/3SI3jo63Hw

— New York Post (@nypost) June 19, 2023

«Η κοινωνική απομόνωση είναι μια ισχυρή μορφή ψυχοκοινωνικού στρες», ανέφερε η Δρ Mountain σε δήλωσή της, «και αποτελεί μια αυξανόμενη ανησυχία για τη δημόσια υγεία, ιδίως μεταξύ των ηλικιωμένων». Επίσης, ανέφερε πως «ακόμη και πριν από την έναρξη της πανδημίας του κορονοϊού, η οποία έχει αυξήσει σημαντικά την απομόνωση και τη μοναξιά, οι ερευνητές ανησυχούσαν για μια αυξανόμενη “επιδημία μοναξιάς“», όπως αναφέρεται στο nypost.com.

Σύμφωνα με την ίδια, η κοινωνική απομόνωση συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο για πολλές παθήσεις της υγείας, συμπεριλαμβανομένων των ψυχικών διαταραχών, καθώς και με υψηλότερα συνολικά ποσοστά ασθενειών και θανάτου. «Προηγούμενες κλινικές έρευνες έχουν καταδείξει ότι οι ψυχοκοινωνικοί στρεσογόνοι παράγοντες και οι επακόλουθες διαταραχές της ψυχικής υγείας, αποτελούν σημαντικούς παράγοντες κινδύνου για την οστεοπόρωση και τα κατάγματα, τα οποία πλήττουν τους ηλικιωμένους».

Στη μελέτη, οι ερευνητές εξέθεσαν ποντίκια σε κοινωνική απομόνωση – δηλαδή ένα ποντίκι ανά κλουβί – ή σε ομαδική στέγαση, με τέσσερα ποντίκια ανά κλουβί – για τέσσερις εβδομάδες. Διαπίστωσαν ότι η κοινωνική απομόνωση προκάλεσε σημαντικές μειώσεις στην ποιότητα των οστών στα αρσενικά ποντίκια, συμπεριλαμβανομένης της μειωμένης οστικής πυκνότητας, κάτι που δεν συνέβη στα θηλυκά ποντίκια.

Η περίληψη του άρθρου ανέφερε ότι «τα απομονωμένα αρσενικά ποντίκια είχαν ενδείξεις μειωμένης οστικής αναδιαμόρφωσης που αντιπροσωπεύεται από μειωμένο αριθμό οστεοβλαστών [κύτταρα που σχηματίζουν νέα οστά]. Ωστόσο, τα απομονωμένα θηλυκά είχαν αυξημένη γονιδιακή έκφραση σχετιζόμενη με την οστική απορρόφηση, χωρίς καμία αλλαγή στην οστική μάζα».

Το θέμα χρειάζεται περισσότερη μελέτη

Η Dr. Mountain δήλωσε πως «συνολικά, τα δεδομένα μας υποδηλώνουν ότι η κοινωνική απομόνωση έχει δραματική αρνητική επίδραση στα οστά των αρσενικών ποντικιών, αλλά μπορεί να λειτουργεί μέσω διαφορετικών μηχανισμών ή σε διαφορετικό χρονικό πλαίσιο στα θηλυκά ποντίκια».

«Χρειάζεται μελλοντική έρευνα για να κατανοήσουμε πώς αυτά τα ευρήματα μεταφράζονται στους ανθρώπινους πληθυσμούς», ανέφερε επίσης. «Η εργασία μας παρέχει κρίσιμη εικόνα για τις επιπτώσεις της απομόνωσης στα οστά και έχει βασικές κλινικές επιπτώσεις καθώς παλεύουμε με τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στην υγεία από την αύξηση της κοινωνικής απομόνωσης που σχετίζεται με την πανδημία του κορωνοϊού».