Μελέτη: Το άγχος επιταχύνει την απώλεια όρασης προκαλώντας θάνατο των οφθαλμικών κυττάρων

Σύμφωνα με μια πρόσφατη μελέτη σε ποντίκια, διαπιστώθηκε πως το συνεχές άγχος μπορεί να επιδεινώσει την όρασή σας με την πάροδο του χρόνου.

Ειδικότερα, η νέα έρευνα διαπιστώνει ότι το επαναλαμβανόμενο στρες γερνά τα κύτταρα στα μάτια, με αποτέλεσμα να πεθαίνουν νωρίτερα.

Όλα τα κύτταρα γερνούν και αυτά στα μάτια σας δεν αποτελούν εξαίρεση. Αλλά η μαζική γήρανση και ο θάνατος των γαγγλιακών κυττάρων του αμφιβληστροειδούς στο μάτι είναι ένας σημαντικός παράγοντας κινδύνου για το γλαύκωμα.

Με τους ανθρώπους να ζουν περισσότερο, οι τρέχουσες εκτιμήσεις για τη γήρανση του πληθυσμού υποδηλώνουν ότι ο αριθμός των ατόμων με γλαύκωμα θα αυξηθεί σε πάνω από 110 εκατομμύρια έως το 2040.

Το στρες, δηλαδή η αύξηση της ενδοφθάλμιας πίεσης στο μάτι, αναγκάζει τον αμφιβληστροειδή ιστό να υποστεί αλλαγές παρόμοιες με αυτές από τη φυσική γήρανση.

Σε νεαρό ιστό αμφιβληστροειδούς, οι συγγραφείς της μελέτης έδειξαν ότι το επαναλαμβανόμενο στρες ανάγκασε τον οφθαλμικό ιστό να επιταχύνει τη διαδικασία γήρανσής του.

Τα ευρήματα θα μπορούσαν να ανοίξουν νέους δρόμους για τη στόχευση και τη διατήρηση της κυτταρικής λειτουργίας σε άτομα με γλαύκωμα.

Τι λένε οι ερευνητές

“Η εργασία μας υπογραμμίζει τη σημασία της έγκαιρης διάγνωσης και πρόληψης καθώς και της ειδικής διαχείρισης ασθενειών που σχετίζονται με την ηλικία, συμπεριλαμβανομένου του γλαυκώματος”, είπε η επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης.

“Οι επιγενετικές αλλαγές που παρατηρήσαμε υποδηλώνουν ότι οι αλλαγές στο επίπεδο της χρωματίνης (chromatin) αποκτώνται με συσσωρευτικό τρόπο, μετά από αρκετές περιπτώσεις στρες από συχνό άγχος. Αυτό μας παρέχει ένα παράθυρο ευκαιρίας για την πρόληψη της απώλειας όρασης, εάν και όταν η ασθένεια αναγνωριστεί εγκαίρως”, πρόσθεσε.

Τι συμβαίνει στο μάτι από το συνεχές άγχος

Η ενδοφθάλμια πίεση έχει κιρκάδιο ρυθμό που κυμαίνεται μεταξύ 12-21 mmHg σε υγιή άτομα. Είναι υψηλότερη σε σχεδόν τα δύο τρίτα των ατόμων τη νύχτα.

Επειδή υπάρχει μεγάλο εύρος ενδοφθάλμιας πίεσης, μια και μόνο μέτρηση δεν αρκεί για να προβλέψει την εξέλιξη της νόσου σε άτομα με γλαύκωμα.

Οι μακροχρόνιες διακυμάνσεις της ενδοφθάλμιας πίεσης θεωρούνται ισχυρός προγνωστικός παράγοντας για την εξέλιξη του γλαυκώματος.

Τα ευρήματα της μελέτης πηγαίνουν αυτή την πρόβλεψη ένα βήμα παραπέρα: Προτείνουν ότι δεν είναι μόνο οι διακυμάνσεις, αλλά ο αντίκτυπος των επαναλαμβανόμενων και ήπιων διακυμάνσεων που επιταχύνουν τη γήρανση του ιστού του αμφιβληστροειδούς.

“Η εργασία μας δείχνει ότι ακόμη και η μέτρια αύξηση ενδοφθάλμιας πίεσης έχει ως αποτέλεσμα την απώλεια γαγγλιακών κυττάρων του αμφιβληστροειδούς και αντίστοιχα οπτικά ελαττώματα, τουλάχιστον στα ηλικιωμένα ζώα”, εξηγεί.

“Συνεχίζουμε να εργαζόμαστε για να κατανοήσουμε τον μηχανισμό των συσσωρευτικών αλλαγών στη γήρανση, προκειμένου να βρούμε πιθανούς στόχους για τη θεραπεία. Δοκιμάζουμε επίσης διαφορετικές προσεγγίσεις για να αποτρέψουμε την επιταχυνόμενη διαδικασία γήρανσης που προκύπτει από το άγχος”, καταλήγει.

Η μελέτη δημοσιεύεται στο περιοδικό Aging Cell.