Νέα ανησυχητική έρευνα: Επικίνδυνο για καρκίνο το λίπος στο συκώτι ακόμα και στους νέους

«Καμπανάκι» χτυπούν οι ειδικοί για τους νεαρούς ενήλικες με «λίπος στο συκώτι» καθώς σύμφωνα με μία νέα έρευνα, όσο νεότερος είναι κάποιος όταν διαγιγνώσκεται με την πάθηση αυτή, τόσο περισσότερο κινδυνεύει να αναπτύξει καρκίνο.

Η μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος (ΜΑΛΝΗ), όπως είναι η επιστημονική ονομασία της πάθησης, σχετίζεται με σημαντική βλάβη του ήπατος. Υπολογίζεται ότι ήδη προσβάλλει το 25% παγκόσμιου πληθυσμού, ενώ έως το 2030 θα πάσχει το 33,5%.

Η νόσος σχετίζεται ισχυρά με τον τύπου 2 διαβήτη και την παχυσαρκία. Ουσιαστικά πρόκειται για τη συσσώρευση λίπους στο ήπαρ λόγω κυρίως της κακής διατροφής. Δυστυχώς, όμως, δεν είναι αθώα κατάσταση. Καθώς εξελίσσεται, μπορεί να έχει σοβαρές επιπλοκές, όπως μη αλκοολική στεατοηπατίτιδα (NASH) και κίρρωση του ήπατος.

Η μη αλκοολική στεατοηπατίτιδα είναι χρόνια φλεγμονή στο ήπαρ των ασθενών με στεάτωση, δηλαδή με λίπος στο ήπαρ. Αντίστοιχα, η κίρρωση του ήπατος είναι δυνητικά προκαρκινική κατάσταση.

Η ΜΑΛΝΗ και οι επιπλοκές της σχετίζονται και με άλλες συστηματικές ασθένειες, όπως η καρδιαγγειακή και η χρόνια νεφρική νόσος. Το «λίπος στο συκώτι» σχετίζεται επίσης με ιδιαίτερα αυξημένο κίνδυνο καρκίνου, ο οποίος μπορεί να εντοπίζεται στο ήπαρ ή σε άλλα όργανα.

Κίνδυνος καρκίνου

Όπως εξηγούν εξέχοντες επιστήμονες από τη Θεραπευτική Κλινική της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ, τα τελευταία χρόνια μελέτες έδειξαν πως οι ασθενείς με ΜΑΛΝΗ έχουν 1,2 έως 15 φορές υψηλότερο κίνδυνο για:

• Καρκίνο του ήπατος
• Καρκίνο του γαστρεντερικού συστήματος

Στην πραγματικότητα, η μη αλκοολική στεατοηπατίτιδα που προκαλείται από το «λίπος στο συκώτι» έχει αναδειχθεί ως η κύρια αιτία θανάτου από καρκίνο του ήπατος. Αυτό σημαίνει ότι ξεπέρασε ως αιτία τους ιούς της ηπατίτιδας Β και C.

Το πιο ανησυχητικό, όμως, είναι πως μειώνεται η ηλικία διάγνωσης της ΜΑΛΝΗ. «Μεταξύ των ασθενών με θανάτους που σχετίζονται με χρόνια ηπατική νόσο, το ένα τρίτο εμφάνισε μη αλκοολική λιπώδη νόσο του ήπατος σε ηλικία μικρότερη των 30 ετών», επισημαίνουν η κυρία Θεοδώρα Ψαλτοπούλου (καθηγήτρια Επιδημιολογίας & Προληπτικής Ιατρικής), Μαρία Καπαρέλου και Θάνος Δημόπουλος (καθηγητής Θεραπευτικής – Ογκολογίας – Αιματολογίας).

Με βάση το γεγονός αυτό διεξήχθη προσφάτως μελέτη που εξέτασε εάν διατρέχουν και οι νεαροί ασθενείς αυξημένο κίνδυνο καρκίνου.

Νέα μελέτη

Η νέα μελέτη δημοσιεύθηκε την περασμένη εβδομάδα στην ιατρική επιθεώρηση JAMA. Οι ερευνητές ενέταξαν σε αυτήν 63.696 εθελοντές, μέσης ηλικίας περίπου 51 ετών. Η πλειονότητα (το σχεδόν 83%) ήσαν άνδρες. Οι μισοί συμμετέχοντες έπασχαν από «λίπος στο συκώτι» και οι υπόλοιποι όχι (αυτοί ήταν η ομάδα ελέγχου).

Οι επιστήμονες παρακολούθησαν την πορεία της υγείας του επί σχεδόν μία δεκαετία. Στο μεσοδιάστημα, 2.415 από τους συμμετέχοντες διαγνώστηκαν με καρκίνο.

Οι ερευνητές εξέτασαν τα περιστατικά καρκίνου ανά ηλικιακή ομάδα και αναλόγως με το ατομικό ιστορικό ΜΑΛΝΗ. Όπως διαπίστωσαν, όσο νεότερος ήταν κάποιος όταν είχε διαγνωστεί με συσσώρευση λίπους στο ήπαρ του, τόσο περισσότερο κινδύνευε να διαγνωστεί με καρκίνο.

Ειδικότερα, οι συμμετέχοντες που ήταν κάτω των 45 ετών όταν άρχισε η ΜΑΛΝΗ, είχαν 52% περισσότερες πιθανότητες καρκίνου. Όσοι είχαν ηλικία 45-54 ετών την εποχή της διάγνωσή της, είχαν 50% μεγαλύτερο κίνδυνο καρκίνου. Αντίστοιχα, ήταν 13% όταν η ΜΑΛΝΗ είχε εκδηλωθεί σε ηλικία 55-64 ετών. Στις μεγαλύτερες ηλικίας η διαφορά που παρατηρήθηκε δεν ήταν στατιστικώς σημαντική.

Τι είδους καρκίνο είχαν

Η μελέτη έδειξε ακόμα πως οι συμμετέχοντες που είχαν «λίπος στο συκώτι» από νεαρή ηλικία, εκδήλωσαν κυρίως:

• Καρκίνους του πεπτικού συστήματος
• Καρκίνο του πνεύμονα

Τα ευρήματα αυτά είναι πολύ ανησυχητικά. «Η αυξανόμενη επίπτωση της μη αλκοολικής λιπώδους νόσου του ήπατος στους νεότερους πληθυσμούς υπογραμμίζει την υποεκτίμηση των επιβλαβών αποτελεσμάτων που σχετίζονται με αυτήν την πάθηση», τονίζουν οι ειδικοί του ΕΚΠΑ. «Τα ευρήματά σε αυτή τη μελέτη υποδηλώνουν ότι ο έγκαιρος έλεγχος και η παρέμβαση για την αντιμετώπιση της μη αλκοολικής λιπώδους νόσου του ήπατος μπορεί να είναι ζωτικής σημασίας για τη μείωση της εμφάνισης καρκίνων που σχετίζονται με αυτήν».