Υγεία
Το άγχος και η κατάθλιψη, θα πρέπει να γνωστοποιεί πως αποτελούν συχνές διαταραχές που επηρεάζουν ασθενείς με διάφορα χρόνια σωματικά νοσήματα, μεταξύ των οποίων και η δυσλειτουργία του θυρεοειδούς.
Παρότι ένα ποσοστό ανθρώπων με υποθυρεοειδισμό εμφανίζει κατάθλιψη, ο κύριος όγκος εκείνων που υποφέρουν από το ψυχικό αυτό νόσημα πάσχει από υπερθυρεοειδισμό.
Τα μη φυσιολογικά επίπεδα ορμονών είναι μία από τις αιτίες που οι ασθενείς με υπερθυρεοειδισμό εμφανίζουν ψυχικά συμπτώματα.
Πρόσφατη μελέτη επιστημόνων του Πανεπιστημίου του Γκέτεμποργκ που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση The Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism, αποκάλυψε ότι ίσως ευθύνονται και κάποιες αλλαγές που συμβαίνουν στο μέγεθος μερικών κεντρικών τμημάτων του εγκεφάλου.
Τα ευρήματα έδειξαν ότι τμήματα αυτού, όπως είναι ο ιππόκαμπος και η αμυγδαλή, συρρικνώνονται όταν τα επίπεδα των ορμονών είναι υψηλά. Όταν όμως ομαλοποιηθούν και τα συμπτώματα υποχωρήσουν, τα τμήματα αυτά επανέρχονται, σε μεγάλο βαθμό, στο φυσιολογικό μέγεθός τους.
Ο υπερθυρεοειδισμός που οφείλεται στην αυτοάνοση υπερπαραγωγή αντιθυρεοειδικών αντισωμάτων (νόσος Graves) προκαλεί αύξηση της όρεξης, επιτάχυνση του μεταβολισμού, απώλεια βάρους, κόπωση, νευρικότητα, ευερεθιστότητα, εφίδρωση και αίσθημα παλμών.
Επίσης, έχει παρατηρηθεί και αυξημένος επιπολασμός του άγχους, της κατάθλιψης και γνωστική εξασθένιση σε σύγκριση με τον γενικό πληθυσμό αλλά και με ασθενείς που πάσχουν από άλλες χρόνιες παθήσεις του συγκεκριμένου αδένα.
Παλαιότερα, οι γνώσεις οδηγούσαν στο συμπέρασμα ότι τα ψυχικά συμπτώματα σχετίζονταν μόνο με τα μη φυσιολογικά επίπεδα ορμονών. Η πρόσφατη έρευνα των Σουηδών επιστημόνων διαπίστωσε ότι η πάθηση επιδρά αρνητικά στον εγκέφαλο.
Για τις ανάγκες της μελέτης έλαβαν υπόψη τους στοιχεία 62 γυναικών που είχαν διαγνωστεί πρόσφατα με τη νόσο του Graves, οι οποίες υποβλήθηκαν σε διάφορες εξετάσεις και μετά τη θεραπεία, 48 από αυτές παρακολουθήθηκαν για 15 μήνες.
Ελήφθησαν μαγνητικές τομογραφίες και ο όγκος της αμυγδαλής και του ιππόκαμπου, που βρίσκονται στο μέσο κροταφικό λοβό, συγκρίθηκε τόσο με τα κλινικά δεδομένα όσο και με τις απαντήσεις ερωτηματολογίων αλλά και με ευρήματα από νευροψυχολογικά τεστ. Όλα τα παραπάνω συγκρίθηκαν με εκείνα μιας ομάδας με φυσιολογική θυρεοειδική λειτουργία.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι ασθενείς είχαν μικρότερες περιοχές στο μέσο κροταφικό λοβό από ό,τι οι άνθρωποι που περιλήφθηκαν στην ομάδα ελέγχου. Η μελέτη αυτή, δηλαδή, καταδεικνύει την εμπλοκή του εγκεφάλου στη νόσο Graves σε επίπεδο που δεν είχε εντοπιστεί προηγουμένως.
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι η απώλεια όγκου στο μέσο κροταφικό λοβό υπήρχε κατά τη διάγνωση και ότι η απόκριση στη θεραπεία με αντιθυρεοειδικά φάρμακα και/ή η χειρουργική επέμβαση επέφερε μερική αποκατάσταση αυτών των περιοχών.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, οι συγκεκριμένες μεταβολές, που αποκαλύπτουν ένα άγνωστο μέχρι σήμερα επίπεδο συμμετοχής του εγκεφάλου τόσο κατά το υπερθυρεοειδικό στάδιο της πάθησης όσο και μετά τη θεραπεία, είναι τα πρώτα ευρήματα της μελέτης.
Μελλοντικά θα δημοσιευθούν περαιτέρω δεδομένα τόσο από τη μελέτη της μαγνητικής τομογραφίας όσο και από τη λειτουργική διερεύνηση του εγκεφάλου, η οποία θα δίνει επιπλέον στοιχεία για τα συμπτώματα των ασθενών.
