Όπως σας έχουμε ξανά αναφέρει στο pronews.gr, σε δισεκατομμύρια συνανθρώπους μας χορηγήθηκαν εμβόλια κατά του κορωνοϊού τα οποία είναι πειραματικά σκευάσματα καθώς δεν έχει περάσει ο κατάλληλος χρόνος δοκιμών.
Μάλιστα, το τελευταίο διάστημα, αρκετά συχνά ακούμε και διαβάζουμε πως πλήρως εμβολιασμένοι συμπολίτες μας, με τρεις ή ακόμα και τέσσερις δόσεις, νοσούν από τον Covid-19 παρόλο την «προστασία» που έλεγαν οι «ειδικοί» ότι μας παρέχουν.
Ωστόσο, μια ομάδα 19 επιστημόνων από το Ηνωμένο Βασίλειο δημοσίευσε μια νέα έρευνα με την οποία εξηγεί γιατί οι χώρες με τα υψηλότερα ποσοστά εμβολιασμού εμφανίζουν και τους υψηλότερους αριθμούς αυτού που αποκαλούν «επαναλαμβανόμενες λοιμώξεις».
Η εν λόγω ερευνητική μελέτη, που δημοσιεύθηκε στις 14 Ιουνίου 2022 στο επιστημονικό περιοδικό Science, έχει μεταφορτωθεί σχεδόν 277.500 φορές σε λιγότερο από δύο μήνες. Αυτό είναι πολύ ασυνήθιστο για μια πυκνογραμμένη εξαιρετικά τεχνική επιστημονική μελέτη.
Μπορούμε μόνο να υποθέσουμε τον λόγο για τον οποίο το διάβασαν τόσοι πολλοί άνθρωποι. Αλλά αυτό που υποδηλώνει αυτή η μελέτη -για το οποίο πολλοί κλινικοί γιατροί και ερευνητές επιστήμονες έχουν εκφράσει ανησυχίες- είναι ότι τα mRNA εμβόλια για την COVID-19 καθώς και οι αναμνηστικές δόσεις μπορεί να κάνουν την ανοσολογική μας απόκριση λιγότερο αποτελεσματική έναντι της παραλλαγής Όμικρον.
Εάν αυτό είναι αλήθεια, σημαίνει ότι το ίδιο το εμβόλιο οδηγεί σε ευρεία μόλυνση. Αντί να σταματήσουν τον ιό, φαίνεται ότι τα προγράμματα εμβολιασμού mRNA σε όλο τον κόσμο μπορεί να έχουν ακούσια κάνει τον ιό πιο διαδεδομένο.
Τα υψηλότερα ποσοστά πρόσληψης του εμβολίου οδηγούν σε υψηλότερα ποσοστά μόλυνσης
Όπως επισημαίνουν οι Βρετανοί επιστήμονες, οι χώρες με υψηλότερα ποσοστά πρόσληψης του εμβολίου εμφανίζουν υψηλούς αριθμούς πρωτογενών λοιμώξεων και συχνές επαναμολύνσεις με τον SARS-CoV-2.
Αντίθετα, σε μέρη όπου δεν έχουν εφαρμοστεί ευρέως εκστρατείες εμβολιασμού -συμπεριλαμβανομένων των περισσότερων χωρών της αφρικανικής ηπείρου– οι άνθρωποι δεν μολύνονται.
Αναλύοντας τους λόγους για τους οποίους οι πιο εμβολιασμένοι πληθυσμοί παθαίνουν τις περισσότερες μολύνσεις από την Όμικρον, η παρούσα μελέτη επικεντρώθηκε στην πιο εμβολιασμένη ομάδα επαγγελματιών: Ιατρικό προσωπικό στο οποίο είχαν χορηγηθεί νωρίς οι δύο δόσεις εμβολίων mRNA και στη συνέχεια έλαβαν αναμνηστικές δόσεις άλλες δύο φορές.
Για να διαπιστώσουν τι συνέβαινε σε κυτταρικό επίπεδο με αυτούς τους υψηλά εμβολιασμένους υγειονομικούς, οι επιστήμονες παρακολούθησαν στενά τους διαφορετικούς τύπους ανοσοσφαιρίνης στο αίμα των συμμετεχόντων.
Η ανοσοσφαιρίνη (Ig), γνωστή και ως αντίσωμα (Ab), βρίσκει ιούς, βακτήρια και άλλα παρόμοια και οδηγεί το ανοσοποιητικό σύστημα να ανταποκριθεί κατάλληλα.
Οι επιστήμονες έχουν εντοπίσει διάφορους τύπους ανοσοσφαιρινών, καθένας από τους οποίους καθοδηγεί την ανοσολογική απόκριση με διαφορετικό τρόπο για διαφορετικές φάσεις και τύπους λοίμωξης.
IgG4, μια ανοσολογική απόκριση προς την ανοχή
Η IgG4 είναι η μορφή της ανοσοσφαιρίνης που ενεργοποιεί μια ανοσολογική απόκριση, για πράγματα στα οποία έχετε εκτεθεί επανειλημμένα και δεν είναι απαραίτητο να εκδηλώσετε φλεγμονώδη αντίδραση.
Αυτό είναι καλό αν προσπαθείτε να αποφύγετε την ανοσολογική ευαισθησία σε ένα τρόφιμο, για παράδειγμα. Αλλά δεν είναι το είδος της ανοσολογικής απόκρισης για τη δημιουργία της οποίας σχεδιάστηκαν τα εμβόλια COVID-19.
Οι μελισσοκόμοι, όταν τους τσιμπάνε επανειλημμένα μέλισσες κατά τη διάρκεια της ζωής τους, δημιουργούν μια απάντηση IgG4 στην επίθεση στο ανοσοποιητικό τους σύστημα.
Βασικά, ο οργανισμός τους μαθαίνει ότι το δηλητήριο των μελισσών δεν είναι επικίνδυνο και η ανοσολογική τους απόκριση στο δηλητήριο των μελισσών γίνεται απάντηση IgG4, οπότε είναι σε θέση να ανέχονται τα τσιμπήματα πολύ καλά.
Ενώ το ίδιο το δηλητήριο της μέλισσας δεν θα βλάψει τον οργανισμό, η φλεγμονώδης αντίδραση του ίδιου του οργανισμού μπορεί να είναι επικίνδυνη. Εάν το σώμα αντιδράσει υπερβολικά και αναπτύξει μια γενικευμένη αντίδραση στην οποία η ίδια η φλεγμονή θέτει σε κίνδυνο την αναπνοή του ατόμου, η ανοσολογική αντίδραση μπορεί να είναι θανατηφόρα.
Περισσότερα εμβόλια οδηγούν σε περισσότερες λοιμώξεις Covid-19
Η μελέτη αυτή δείχνει ακριβώς πώς οι επαναλαμβανόμενοι εμβολιασμοί προκαλούν μεγαλύτερη ευαισθησία των ανθρώπων στην Covid-19. Οι αρχικές δόσεις του εμβολίου προκάλεσαν κλασικές φλεγμονώδεις ανοσολογικές αντιδράσεις.
Η φλεγμονή αποτελεί θεμελιώδες μέρος μιας ανοσολογικής απόκρισης (σε ένα εμβόλιο ή σε μια λοίμωξη) και είναι υπεύθυνη για τα περισσότερα από αυτά που αισθάνεστε όταν είστε άρρωστοι: πυρετός, πόνοι, λήθαργος κ.λπ.
Αυτή η φλεγμονή είναι ο λόγος για τον οποίο μπορεί να αισθάνεστε άρρωστοι εάν κάνετε ένα εμβόλιο γρίπης και για τον οποίο το εμβόλιο Covid-19 έχει γίνει διάσημο επειδή κάνει τους ανθρώπους να αισθάνονται τόσο έντονα άρρωστοι για μερικές ημέρες. Το σώμα σας παράγει μια φλεγμονώδη αντίδραση στις πρωτεΐνες Covid-19.
Τι συμβαίνει όμως στον οργανισμό αφού έχετε κάνει δύο εμβόλια και στη συνέχεια σας χορηγείται ένα τρίτο;
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι οι διαδοχικές δόσεις των εμβολίων mRNA αρχίζουν να συνηθίζουν ή να απευαισθητοποιούν τα υποκείμενα στις πρωτεΐνες Covid-19, μεταφέροντας την ανοσολογική τους απάντηση ώστε να κυριαρχείται από τη μορφή IgG4, η οποία ουσιαστικά μαθαίνει στον οργανισμό να ανέχεται τις πρωτεΐνες.
Ένα διαφορετικό είδος προστασίας;
Η αντίδραση των συμμετεχόντων στην Covid-19 είχε στην πραγματικότητα σταματήσει, καθιστώντας τους ακόμη πιο ευάλωτους στη μόλυνση και λιγότερο πιθανό να αντιδράσουν σε αυτήν από ό,τι εκείνοι που δεν είχαν εμβολιαστεί ποτέ.
Όταν εκτίθεστε επανειλημμένα σε ένα κρυολόγημα ή σε οποιονδήποτε άλλο ιό, κατανεμημένα κατά τη διάρκεια της ζωής σας, πράγμα που συμβαίνει με τη φυσική έκθεση, δεν αναπτύσσετε ανοχή σε αυτόν, ο οργανισμός σας τον καταπολεμά χωρίς να το γνωρίζετε.
Το σώμα σας χρησιμοποιεί τη φυσιολογική ανοσολογική αντίδραση που καταπολεμά την ασθένεια, αλλά, εφόσον αναγνωρίζει τον μολυσματικό παράγοντα, δεν έχετε συμπτώματα φλεγμονής. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο όταν εκτίθεστε με φυσικό τρόπο σε πολλές ασθένειες, τότε έχετε ισόβια ανοσία.
Αντίθετα, αυτή η νέα μελέτη δείχνει ότι οι επαναλαμβανόμενες ενέσεις mRNA και οι ενισχυτικές δόσεις για την Covid-19 παράγουν μια ανοσιακή απάντηση, σαν να ήταν ενέσεις αλλεργίας. Συνηθίζουν τον οργανισμό στον ιό, έτσι ώστε να μην τον αναγνωρίζετε πλέον ως κάτι επικίνδυνο.
Μια άλλη μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε τον Ιούλιο από μια ομάδα περισσότερων από 20 Γερμανών επιστημόνων, επιβεβαίωσε ανεξάρτητα ότι οι διαδοχικοί εμβολιασμοί και οι ενισχυτικές δόσεις COVID-19 μετατρέπουν την ανοσολογική απόκριση από την προστατευτική κατηγορία της απόκρισης IgG στην κατηγορία ανοχής.
Ταυτόχρονα, η δημιουργία αυτής της ανοχής που προκλήθηκε από το εμβόλιο δεν σήμαινε ότι τα άτομα παρέμεναν απροστάτευτα.
Κρατώντας τους ανθρώπους άρρωστους
Έτσι, το εμβόλιο και το πρόγραμμα αναμνηστικής αγωγής κατέληξαν να κάνουν το αντίθετο από αυτό που προορίζονταν να κάνουν: όχι μόνο δεν κρατάνε τους ανθρώπους μακριά από την ασθένεια και τον θάνατο, αλλά τους κρατάνε αρρώστους.
Αλλά ήταν ποτέ αυτός ένας ρεαλιστικός στόχος; Η Covid-19 είναι σαν τους συναφείς ενδημικούς κορωνοϊούς. Ακριβώς όπως το κοινό κρυολόγημα, φαίνεται ότι ο SARS-CoV-2 δεν πρόκειται να εξαφανιστεί, ότι κανείς δεν μπορεί να τον αποφύγει επ’ αόριστον και ότι θα συνεχίσει να μεταλλάσσεται.
Από τη μία πλευρά, η μελέτη αυτή υποδηλώνει ότι τα εμβόλια βοηθούν το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού να μην αντιδρά υπερβολικά στον ιό. Ο ίδιος ο ιός δεν σκότωνε τους ανθρώπους – ήταν η αλληλεπίδραση του ιού με το ανοσοποιητικό σύστημα των ασθενών που προκαλούσε σοβαρές και μερικές φορές θανατηφόρες λοιμώξεις, καθώς το ανοσοποιητικό σύστημα αντιδρούσε υπερβολικά σε έναν νέο ιό.
Από την άλλη πλευρά, η φυσικά αποκτηθείσα ανοσία φαίνεται να είναι ισχυρότερη από την αποκτηθείσα με εμβόλιο ανοσία και οι κίνδυνοι των ίδιων των εμβολίων, ιδίως για τους νέους, υποδηλώνουν ότι οι κίνδυνοι του εμβολιασμού υπερτερούν κατά πολύ των ωφελειών.
Εάν οι εμβολιασμένοι κολλάνε τώρα εύκολα τον ιό αλλά έχουν μόνο ήπιες αντιδράσεις επειδή το ανοσοποιητικό τους σύστημα τους λέει να τον ανεχθούν, αυτό μπορεί να ήταν ένα όφελος του εμβολιασμού.
Όμως οι αναμνηστικοί εμβολιασμοί δεν ήταν ποτέ απαραίτητοι για την παραγωγή ανοχής: η μελέτη έδειξε ότι τα άτομα άρχισαν να αναπτύσσουν ανοχή μετά από δύο μόνο δόσεις.
Τα εμβόλια μπορεί να συνέβαλαν στην απευαισθητοποίηση του πληθυσμού σε επιβλαβείς φλεγμονώδεις ανοσολογικές αντιδράσεις στην Covid-19. Έπαιξαν το ρόλο τους. Δεν υπάρχει ανάγκη να συνεχιστεί η χορήγηση διαδοχικών ενισχυτικών εμβολίων.