Ερευνητές στην Κίνα ερεύνησαν τις συνέπειες του εθισμού στα smartphones στη δημιουργικότητα. Χρησιμοποιώντας τεχνολογία απεικόνισης εγκεφάλου, μέτρησαν τις αποκρίσεις του φλοιού σε δημιουργικές εργασίες.
Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι ο εθισμός στα smartphones επηρεάζει αρνητικά τη δημιουργική ικανότητα του εγκεφάλου.
Συγκεκριμένα, ο προμετωπιαίος φλοιός του εγκεφάλου και οι κροταφικές περιοχές δεν ήταν τόσο ενεργές όταν τους ζητήθηκε να σκεφτούν δημιουργικά. Αυτό ήταν σε αντίθεση με τους συμμετέχοντες που δεν είχαν εθισμό στα smartphones.
Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο Social Cognitive and Affective Neuroscience.
Η πανδημία COVID-19 και η επακόλουθη απομόνωση αύξησαν τον αριθμό των ατόμων με εθισμό στα smartphones. Προηγούμενη έρευνα διαπίστωσε ότι όσοι είχαν εθισμό στα smartphones ήταν λιγότερο δημιουργικοί από εκείνους που δεν είχαν. Ο Xinyi Li και οι συνεργάτες του ήλπιζαν να ανακαλύψουν ποιες περιοχές του εγκεφάλου ήταν υπεύθυνες γι’ αυτήν την μείωση της δημιουργικής ικανότητας.
Πώς έγινε η έρευνα
- Οι συμμετέχοντες ήταν μεταξύ 18 και 25 ετών και ήταν φοιτητές στο Shaanxi Normal University
- 48 συμμετέχοντες αναγνωρίστηκαν χρησιμοποιώντας την κλίμακα εθισμού στα smartphones (SAS)
- 24 από τους συμμετέχοντες σημείωσαν υψηλή βαθμολογία στην κλίμακα SAS και αυτοί αποτέλεσαν την πειραματική ομάδα
- Οι υπόλοιποι 24 με χαμηλές βαθμολογίες στην κλίμακα SAS αποτέλεσαν την ομάδα ελέγχου
- Οι συμμετέχοντες δεν είχαν λάβει φάρμακα που μπορεί να επηρεάσουν το νευρικό σύστημα και δεν είχαν άλλους εθισμούς συμπεριφοράς
Σκοπός των ερευνητών ήταν να μετρήσει τη δημιουργικότητα χρησιμοποιώντας ένα τεστ:
Έδωσαν στους συμμετέχοντες ένα καθημερινό αντικείμενο και 30 δευτερόλεπτα για να ονομάσουν όσο το δυνατόν περισσότερες εναλλακτικές χρήσεις του αντικειμένου.
- Η πρώτη φάση της δοκιμής παρουσίασε μια σειρά αντικειμένων και τις δύο κορυφαίες χρήσεις τους. Οι συμμετέχοντες έπρεπε να απομνημονεύσουν αυτές τις λίστες και να μπορούν να τις επαναλάβουν.
- Η δεύτερη φάση χρησιμοποίησε νευροαπεικόνιση για να αποκαλύψει τι έκανε ο εγκέφαλος ενώ οι συμμετέχοντες έκαναν το τεστ.
Για τους μισούς συμμετέχοντες ορισμένα από τα αντικείμενα που ήταν μέρος του τεστ ήταν επίσης μέρος της πρώτης φάσης. Επομένως, τους είχαν ήδη πει και ζητήσει να θυμούνται τις πιο συνηθισμένες χρήσεις του αντικειμένου.
- Εκείνοι οι συμμετέχοντες που είχαν σκεφτεί δημιουργικά για αντικείμενα που είχαν δει προηγουμένως στο πείραμα, βρίσκονταν σε αυτό που η ερευνητική ομάδα αποκάλεσε “περιορισμένη κατάσταση”.
- Εκείνοι που κλήθηκαν να σκεφτούν χρήσεις μόνο για νέα στους ίδιους αντικείμενα θεωρήθηκαν σε “απεριόριστη κατάσταση”.
Τόσο η πειραματική ομάδα όσο και η ομάδα ελέγχου είχαν συμμετέχοντες που ήταν και στις δύο αυτές “καταστάσεις”. Ο σκοπός αυτών των δύο συνθηκών ήταν να αυξηθεί η δυσκολία του τεστ. Η υπόθεση ήταν ότι οι συμμετέχοντες που είχαν προηγουμένως εκτεθεί στον σκοπό του αντικειμένου θα δυσκολεύονταν περισσότερο να βρουν εναλλακτικές χρήσεις για το κάθε αντικείμενο.
Αναλύοντας τα δεδομένα που προέκυψαν οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι:
Όσοι είχαν εθισμό στα smartphones σημείωσαν χαμηλότερη βαθμολογία σε ευφράδεια, ευελιξία και πρωτοτυπία.
Αυτό ίσχυε για τις συνθήκες περιορισμού και χωρίς περιορισμούς. Η νευραπεικόνιση αποκάλυψε ότι ο προμετωπιαίος φλοιός του εγκεφάλου και οι κροταφικές περιοχές δεν ήταν τόσο ενεργές σε άτομα με εθισμό στα smartphones.
Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα, ότι “τα άτομα με εθισμό στην χρήση smartphones εμφάνισαν μειωμένη ενεργοποίηση και συνδεσιμότητα στον προμετωπιαίο και στον κροταφικό φλοιό, καθιστώντας δύσκολη την υπέρβαση των σημασιολογικών περιορισμών, τη δημιουργία πρωτότυπων συσχετισμών και δημιουργικών ιδεών”.
Η ερευνητική ομάδα παραδέχτηκε ότι υπήρχαν ορισμένοι περιορισμοί στην μελέτη τους:
Δεν έκαναν διάκριση μεταξύ των διαφορετικών ειδών εθισμού στα smartphones. Οι συμμετέχοντες θα μπορούσαν να είναι εθισμένοι απλά σε κάποιο παιχνίδι ή μόνο στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης. Αυτές οι διαφορές θα μπορούσαν να έχουν συνέπειες για τη δημιουργικότητα και την λειτουργία του εγκεφάλου. Επιπλέον, η μελέτη διερεύνησε μόνο ένα στοιχείο της δημιουργικότητας. Για παράδειγμα, η επίλυση προβλημάτων μέσω διορατικότητας δεν αξιολογήθηκε.
Αλλά παρά αυτούς τους περιορισμούς, οι ερευνητές πιστεύουν ότι η μελέτη τους είναι μια σημαντική προσθήκη στη γνώση μας για το πώς ο εθισμός στα smartphones μπορεί να επηρεάσει τη γνωστική λειτουργία.