Ο υπερβολικός χρόνος μπροστά στην τηλεόραση στην παιδική ηλικία, οδηγεί σε υψηλότερο κίνδυνο μεταβολικού συνδρόμου στην ηλικία των 45 ετών, σύμφωνα με μια νέα μακροχρόνια μελέτη.
«Αυτό που είναι πραγματικά ανησυχητικό όμως, είναι ότι, ακόμη κι αν αυτά τα παιδιά αποφάσιζαν γύρω στα 20 τους να δραστηριοποιηθούν, εξακολουθούσαν να έχουν αυξημένο μεταβολικό κίνδυνο στην ηλικία των 45 ετών.
Το συμπέρασμα λοιπόν είναι ότι τα παιδιά που κάνουν καθιστική ζωή, κινδυνεύουν με προβλήματα υγείας αργότερα στη ζωή τους», δήλωσε η Δρ. Colleen Kraft, παιδίατρος στο Παιδιατρικό Νοσοκομείο του Λος Άντζελες και καθηγήτρια στη Σχολή Ιατρικής Keck του Πανεπιστημίου της Νότιας Καλιφόρνια.
Το μεταβολικό σύνδρομο είναι ένα σύμπλεγμα συμπτωμάτων που αυξάνουν τον κίνδυνο εγκεφαλικού, καρδιακών παθήσεων και διαβήτη τύπου 2.
Αυτά τα συμπτώματα περιλαμβάνουν υψηλό σάκχαρο στο αίμα, παχυσαρκία, μη φυσιολογικά επίπεδα χοληστερόλης και υψηλή αρτηριακή πίεση.
Η επί μακρόν παρακολούθηση τηλεόρασης στις ηλικίες 5 έως 15 ετών ήταν ο πιο σημαντικός παράγοντας κινδύνου για την ανάπτυξη μεταβολικού συνδρόμου, σύμφωνα με τη μελέτη. Μάλιστα, τα ευρήματα ήταν ανεξάρτητα από τις συνήθειες παρακολούθησης τηλεόρασης στην ενήλικη ζωή.
Οι ειδικοί υπογραμμίζουν ότι είναι επίσης σημαντικό να ληφθεί υπόψη η εξέλιξη της τεχνολογίας από τότε που ξεκίνησε η μελέτη.
«Ποιο είναι το ανησυχητικό σε αυτό που βλέπουμε να συμβαίνει τώρα συγκριτικά με ό,τι συνέβαινε πριν από 45 χρόνια;
Παιδιά σε τηλέφωνα, tablet, υπολογιστές, σε οθόνες για πολλή ώρα την ημέρα, με αποτέλεσμα να μη είναι σωματικά ενεργά», είπε η Kraft, η οποία δεν συμμετείχε στη μελέτη. «Έτσι, θα αντιμετωπίσουμε μια χιονοστιβάδα προβλημάτων υγείας στο μέλλον, αν δεν επικεντρωθούμε στα παιδιά και δεν τους δώσουμε ευκαιρίες να είναι δραστήρια».
Η πρόσφατη πανδημία της COVID-19 επιδείνωσε τον καθιστικό τρόπο ζωής, είπε ο Δρ. Scott Krakower, παιδοψυχίατρος στο Northwell Health στη Νέα Υόρκη, ο οποίος επίσης δεν συμμετείχε στη μελέτη.
«Κατά τη διάρκεια του COVID, οι άνθρωποι ήταν σε lockdown, δεν μπορούσαν να κάνουν πράγματα, αλλά καταγράφηκε και ένας ψηφιακός μετασχηματισμός, κάναμε δηλαδή στις οθόνες πράγματα που δεν μπορούσαμε να κάνουμε ποτέ πριν.
Ανησυχώ για το γεγονός ότι οι άνθρωποι δεν βγαίνουν αρκετά από το σπίτι και ότι έχουν κατά κάποιο τρόπο απομονωθεί με τις ανέσεις και τις ευκολίες του σπιτιού».
Η μελέτη εξέτασε περισσότερους από 1.000 συμμετέχοντες που γεννήθηκαν το 1972 ή το 1973 στη Νέα Ζηλανδία. Οι χρόνοι καθημερινής τηλεθέασης καταγράφηκαν στις ηλικίες των 5, 7, 9, 11, 13, 15 και 32 ετών.
Η περισσότερη παρακολούθηση τηλεόρασης στην παιδική ηλικία συσχετίστηκε με χαμηλότερη καρδιοαναπνευστική ικανότητα και υψηλότερο δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ) στην ηλικία των 45 ετών και υψηλότερες πιθανότητες για μεταβολικό σύνδρομο.
Η μελέτη δεν αποδεικνύει ότι η υπερβολική τηλεόραση προκαλεί μεταβολικό σύνδρομο, καταλήγει ωστόσο σε μια εύλογη σύνδεση, καθώς οι ώρες παραμονής μπροστά στην οθόνη αφαιρούν χρόνο από τη σωματική δραστηριότητα, η οποία συνδέεται με καλύτερη υγεία.
Ταυτόχρονα, τα παιδιά που περνούν πολύ χρόνο στον καναπέ, είναι πιθανό να καταναλώνουν ροφήματα με ζάχαρη και σνακ με πολλά λιπαρά, τονίζουν οι συγγραφείς της μελέτης με επικεφαλής τον Δρα Robert Hancox από το Πανεπιστήμιο του Οτάγκο στη Νέα Ζηλανδία.
Ο υπερβολικός χρόνος μπροστά στις οθόνες δεν βλάπτει μόνο τη σωματική υγεία των παιδιών μακροπρόθεσμα. Οι γιατροί στις ΗΠΑ απηύθυναν φέτος προειδοποίηση για τις επιπτώσεις των μέσων κοινωνικής δικτύωσης στην ψυχική υγεία και την ανάπτυξη του εγκεφάλου των νέων.