Όσα πρέπει να γνωρίζετε για τον χρόνιο πόνο: Ποιος κινδυνεύει περισσότερο και πως αντιμετωπίζεται

Ο ξαφνικός πόνος που αισθανόμαστε, είναι μια αντίδραση του νευρικού συστήματος που βοηθά να ειδοποιηθείτε για πιθανό τραυματισμό.

Όταν συμβεί ένας τραυματισμός, τα σήματα πόνου ταξιδεύουν από την τραυματισμένη περιοχή μέχρι το νωτιαίο μυελό και στον εγκέφαλο δίνοντας το σήμα του πόνου.

Ο πόνος συνήθως γίνεται λιγότερο σοβαρός καθώς ο τραυματισμός επουλώνεται. Ωστόσο, ο χρόνιος πόνος είναι διαφορετικός από τον τυπικό πόνο.

Με τον χρόνιο πόνο, το σώμα σας συνεχίζει να στέλνει σήματα πόνου στον εγκέφαλό σας, ακόμη και μετά την επούλωση ενός τραυματισμού. Αυτό μπορεί να διαρκέσει αρκετές εβδομάδες έως χρόνια.

Ο χρόνιος πόνος μπορεί να περιορίσει την κινητικότητά σας και να μειώσει την ευελιξία, τη δύναμη και την αντοχή σας δυσκολεύοντας την ολοκλήρωση των καθημερινών εργασιών και δραστηριοτήτων σας.

Ο χρόνιος πόνος ορίζεται ως πόνος που διαρκεί τουλάχιστον 12 εβδομάδες. Ο πόνος μπορεί να είναι αιχμηρός ή θαμπός, προκαλώντας μια αίσθηση καψίματος ή πόνου στις πληγείσες περιοχές.

Μπορεί να είναι σταθερός ή διαλείπων, να έρχεται και να φεύγει χωρίς προφανή λόγο. Ο χρόνιος πόνος μπορεί να εμφανιστεί σχεδόν σε οποιοδήποτε μέρος του σώματός σας.

Μερικοί από τους πιο συνηθισμένους τύπους χρόνιου πόνου περιλαμβάνουν:

• πονοκέφαλος
• μετεγχειρητικός πόνος
• μετατραυματικός πόνος
• οσφυαλγία
• καρκινικός πόνος
• πόνος αρθρίτιδας
• νευρογενής πόνος (πόνος που προκαλείται από βλάβη των νεύρων)
• ψυχογενής πόνος (πόνος που δεν προκαλείται από ασθένεια, τραυματισμό ή νευρική βλάβη)

Σύμφωνα με την Αμερικανική Ακαδημία Ιατρικής του Πόνου, περισσότεροι από 1,5 δισεκατομμύριο άνθρωποι σε όλο τον κόσμο πάσχουν από χρόνιο πόνο. Μάλιστα είναι η πιο κοινή αιτία μακροχρόνιας αναπηρίας στις Ηνωμένες Πολιτείες, επηρεάζοντας περίπου 100 εκατομμύρια Αμερικανούς.

Τι προκαλεί χρόνιο πόνο;

Ο χρόνιος πόνος προκαλείται συνήθως από έναν αρχικό τραυματισμό, όπως ένα διάστρεμμα στην πλάτη ή τραβηγμένο μυ. Πιστεύεται ότι ο χρόνιος πόνος αναπτύσσεται μετά την καταστροφή των νεύρων.

Η νευρική βλάβη κάνει τον πόνο πιο έντονο και μακράς διαρκείας. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η θεραπεία του υποκείμενου τραυματισμού μπορεί να μην επιλύσει τον χρόνιο πόνο.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, ωστόσο, οι άνθρωποι βιώνουν χρόνιο πόνο χωρίς προηγούμενο τραυματισμό. Οι ακριβείς αιτίες του χρόνιου πόνου χωρίς τραυματισμό δεν είναι καλά κατανοητές.

Ο πόνος μπορεί μερικές φορές να προκύψει από μια υποκείμενη κατάσταση υγείας, όπως:

• Σύνδρομο χρόνιας κόπωσης: Χαρακτηρίζεται από ακραία, παρατεταμένη κόπωση που συχνά συνοδεύεται από πόνο
• Ενδομητρίωση: Πρόκειται για μια οδυνηρή διαταραχή που συμβαίνει όταν η επένδυση της μήτρας αναπτύσσεται έξω από τη μήτρα
• Ινομυαλγία: Πρόκειται για εκτεταμένο πόνο στα οστά και τους μυς
• Φλεγμονώδης νόσος του εντέρου: Προκαλεί επώδυνη, χρόνια φλεγμονή στο πεπτικό σύστημα
• Διάμεση κυστίτιδα: Είναι μια χρόνια διαταραχή που χαρακτηρίζεται από πίεση της ουροδόχου κύστης και πόνο
• Δυσλειτουργία της κροταφογναθικής άρθρωσης (ΚΓΔ): Είναι μια κατάσταση που προκαλεί επώδυνο κλικ, σκάσιμο ή κλείδωμα της γνάθου

Ποιος κινδυνεύει από χρόνιο πόνο;

Ο χρόνιος πόνος μπορεί να επηρεάσει άτομα όλων των ηλικιών, αλλά είναι πιο συχνός σε ηλικιωμένους ενήλικες. Εκτός από την ηλικία, άλλοι παράγοντες που μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο εμφάνισης χρόνιου πόνου περιλαμβάνουν:

• τραυματισμός
• χειρουργική επέμβαση
• φύλο (γυναίκα)
• όντας υπέρβαρος ή παχύσαρκος

Πώς αντιμετωπίζεται ο χρόνιος πόνος;

Ο κύριος στόχος είναι η μείωση του πόνου και η ενίσχυση της κινητικότητας. Αυτό σας βοηθά να επιστρέψετε στις καθημερινές σας δραστηριότητες χωρίς δυσφορία.

Η σοβαρότητα και η συχνότητα του χρόνιου πόνου μπορεί να διαφέρουν μεταξύ των ατόμων. Έτσι, οι γιατροί δημιουργούν τρόπους διαχείρισης του πόνου για κάθε άτομο ξεχωριστά.

• Φάρμακα για χρόνιο πόνο
• Διάφοροι τύποι φαρμάκων είναι διαθέσιμοι που μπορούν να βοηθήσουν στη θεραπεία του χρόνιου πόνου.

Ακολουθούν μερικά παραδείγματα:

• μη συνταγογραφούμενα αναλγητικά, συμπεριλαμβανομένης της ακεταμινοφαίνης ή μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα όπως η ασπιρίνη ή η ιβουπροφαίνη
• οπιοειδή αναλγητικά, συμπεριλαμβανομένης της μορφίνης, της κωδεΐνης και της υδροκωδόνης
• επικουρικά αναλγητικά, όπως αντικαταθλιπτικά και αντισπασμωδικά

Ιατρικές μέθοδοι

Ορισμένες μέθοδοι μπορούν επίσης να παρέχουν ανακούφιση από τον χρόνιο πόνο.

• ηλεκτρική διέγερση, η οποία μειώνει τον πόνο στέλνοντας ήπια ηλεκτροσόκ στους μυς σας
• μπλοκάρισμα νεύρων, μέσω ένεσης που εμποδίζει τα νεύρα να στέλνουν σήματα πόνου στον εγκέφαλο
• βελονισμός, ο οποίος περιλαμβάνει ελαφρύ τσίμπημα του δέρματός σας με βελόνες για να ανακουφίσει τον πόνο
• χειρουργική επέμβαση, η οποία διορθώνει τραυματισμούς που μπορεί να έχουν επουλωθεί ακατάλληλα και που μπορεί να συμβάλλουν στον πόνο

Μη ιατρικές θεραπείες

Επιπλέον, διάφορες θεραπείες μη ιατρικές μπορούν να βοηθήσουν στην ανακούφιση του χρόνιου πόνου.

Τα παραδείγματα περιλαμβάνουν:

• φυσικοθεραπεία
• τάι τσι
• γιόγκα
• μουσικοθεραπεία
• θεραπεία με την αρωγή κατοικίδιων ζώων
• ψυχοθεραπεία
• μασάζ
• διαλογισμός

Αντιμετώπιση χρόνιου πόνου

Δεν υπάρχει θεραπεία για τον χρόνιο πόνο, αλλά η κατάσταση μπορεί να γίνει διαχειρίσιμη. Είναι σημαντικό να τηρείτε ένα ημερολόγιο και να ακολουθείτε πιστά τις οδηγίες των γιατρών.

Ο σωματικός πόνος σχετίζεται με τον συναισθηματικό, οπότε ο χρόνιος πόνος μπορεί να αυξήσει τα επίπεδα άγχους σας.

Φροντίστε όσο μπορείτε καλύτερα το σώμα σας. Η καλή διατροφή, ο επαρκής ύπνος και η τακτική άσκηση μπορούν να διατηρήσουν το σώμα σας υγιές και να μειώσουν τα συναισθήματα άγχους.

Συνεχίστε να συμμετέχετε στις καθημερινές σας δραστηριότητες. Μπορείτε να ενισχύσετε τη διάθεσή σας και να μειώσετε το άγχος συμμετέχοντας σε δραστηριότητες που απολαμβάνετε. Ο χρόνιος πόνος μπορεί να δυσκολέψει την εκτέλεση ορισμένων εργασιών, αλλά η απομόνωση δεν βοηθά.