«Πέσαμε από τα σύννεφα» – Γερμανοί ερευνητές αναφέρουν ότι ο COVID-19 είναι προϊόν εργαστηρίου

Μια ομάδα Γερμανών  ερευνητών με μια νέα ανάλυση αναφέρει  ότι ανακάλυψαν το «δαχτυλικό αποτύπωμα» μιας γενετικής «χειραγώγησης» στο γονιδίωμα του ιού.

Ο δρ Βαλεντίν Μπρούτελ , από τους συγγραφείς της μελέτης και ειδικός στην ανοσολογία , λέει ότι σε συνδυασμό με άλλες μοριακές ενδείξεις, τα αποτελέσματα των ερευνών δείχνουν ότι αυτός ο ιός είναι κατά 99,9%  ένα τεχνητό αντίγραφο ενός φυσικού ιού».

Οι μέθοδοι που πιθανώς χρησιμοποιήθηκαν για αυτόν τον ιό , χρησιμοποιούνται επίσης σε παρόμοια μορφή από μεμονωμένα ιολογικά εργαστήρια για την παραγωγή συνθετικών ιών. Αυτές οι τεχνικές χρησιμοποιούνται επίσης στην καθημερινή εργασία, αλλά για να αναπτύξουν οι ειδικοί  «εντελώς αβλαβή» φάρμακα με βάση τις πρωτεΐνες για αυτοάνοσα νοσήματα, λέει ο Μπρούτελ, που τιμήθηκε με το φετινό Βραβείο Καινοτομίας στις Γερμανικές Ημέρες Βιοτεχνολογίας.

Ο Μπρούτελ εργάζεται  στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο στο Βάρτζμπουργκ και ήδη από το καλοκαίρι του 2021 παρατήρησε τις πρώτες ανωμαλίες στο γονιδίωμα του Sars-CoV-2. Από τότε συνέχισε να τα μελετά στον ελεύθερο χρόνο του και εργάστηκε σε μια προκαταρκτική δημοσίευση με τους Αλεξ Βασμπουρν και Αντόνιους φαν Ντόνγκεν. Οι τρεις ερευνητές σε προδημοσίευσή τους πρόσφατα στο διαδίκτυο, παρέχουν επιχειρήματα ότι ο Sars-CoV-2 είναι ένας γενετικά τροποποιημένος ιός.

Οι Γερμανοί ερευνητές ανακάλυψαν ένα είδος «δακτυλικού αποτυπώματος» στο γονιδίωμα του Sars-CoV-2 που υποδηλώνει στοχευμένο χειρισμό. Σύμφωνα με τον Μπρούτελ , τα εργαστήρια που τροποποιούν γενετικά τους ιούς RNA όπως τον Sars-CoV-2, συναρμολογούν πρώτα το γονιδίωμα από μεμονωμένα δομικά στοιχεία DNA. Με μια μέθοδο που χρησιμοποιείται συχνά, ορατές “θέσεις αναγνώρισης” παραμένουν στο γονιδίωμα κοντά στις διασταυρώσεις αυτών των δομικών στοιχείων – ένα χαρακτηριστικό, κανονικό μοτίβο. Αυτές οι θέσεις αναγνώρισης θα μπορούσαν επίσης να διευκολύνουν τη δημιουργία πολλών διαφορετικών τεχνητών παραλλαγών ιών από ένα τελικό γονιδίωμα DNA.

Ο Μπρούτελ  και οι συνεργάτες του συνέκριναν τα γονιδιώματα των γνωστών ,τεχνητά δημιουργημένων ιών και των φυσικών «ιών-μοντέλων» τους.

«Στους φυσικούς ιούς, οι τοποθεσίες αναγνώρισης κατανέμονται εντελώς τυχαία», λέει ο Μπρούτελ.

Στην περίπτωση των ιών που αποτελούνται από γενετική σύνθεση, ωστόσο, εμφανίζονταν πάντα με ένα συγκεκριμένο μοτίβο που σχετίζεται με την παραγωγή. «Αυτό το μοτίβο βρίσκεται επίσης στο Sars-CoV-2, αλλά όχι σε στενά συγγενείς ιούς». Τα προκαταρκτικά αποτελέσματά τους έδειξαν ότι η πιθανότητα μια φυσική εξέλιξη να είχε δημιουργήσει αυτό το μοτίβο τυχαία ,ήταν περίπου 1 στα 100 το πολύ, δηλαδή πολύ μικρή.