Ποιες γυναίκες κινδυνεύουν περισσότερο από εξωμήτρια κύηση

Μία έκτοπη ή εξωμήτρια κύηση συμβαίνει όταν ένα γονιμοποιημένο ωάριο εμφυτεύεται έξω από την μήτρα. Αυτό συμβαίνει περίπου στο 2% των κυήσεων.

Οι εξωμήτριες κυήσεις δεν θα επιβιώσουν μετά τους πρώτους μήνες.

Τα άτομα με μεγαλύτερο ρίσκο έκτοπης εγκυμοσύνης είχαν μία στο παρελθόν. Ο κίνδυνος είναι επίσης μεγαλύτερος για εκείνες με προηγούμενες πυελικές λοιμώξεις η παλιότερα χειρουργεία στη μήτρα. Η εξωσωματική γονιμοποίηση επίσης αυξάνει τον κίνδυνο. Οι μισές από τις εξωμήτριες κυήσεις, όμως, συμβαίνουν σε άτομα με κανένα απολύτως παράγοντα κινδύνου.

Γιατί οι εξωμήτριες κυήσεις χρειάζονται προσοχή;

Η έκτοπη εγκυμοσύνη είναι επικίνδυνη. Το εμφυτευμένο έμβρυο απλά συνεχίζει να μεγαλώνει στον στενό σωλήνα της μήτρας. Περίπου την τρίτη εβδομάδα μετά την εμφύτευση, το έμβρυο είναι αρκετά μεγάλο ώστε να ασκεί πίεση στον σωλήνα από μέσα.

Καθώς αυξάνεται η πίεση, η ασθενής τυπικά έχει συμπτώματα όπως μονόπλευρο κάτω κοιλιακό άλγος, κολπική αιμορραγία και λιποθυμία. Όταν η πίεση από το αναπτυσσόμενο έμβρυο σπάει τον σωλήνα, ο ασθενής αισθάνεται πόνο μαχαιρώματος ή σχίσιμο στη μία πλευρά της κοιλιάς κοντά στη βουβωνική χώρα, μαζί με πτώση της αρτηριακής πίεσης και άλλα συμπτώματα σοκ. Η ρήξη προκαλεί αιμορραγία που μπορεί να είναι θανατηφόρα εάν δεν αντιμετωπιστεί με χειρουργική επέμβαση. Η έκτοπη κύηση είναι η κύρια αιτία μητρικής θνησιμότητας στο πρώτο τρίμηνο.

Έκτοπη κύηση: Πότε δε φτάνει η μητέρα σε τοκετό

Η θεραπεία εξαρτάται από το ιστορικό υγείας του ασθενούς και την ιατρική εκτίμηση της κατάστασής του. Υγιή άτομα με χαμηλό κίνδυνο επικείμενης ρήξης μπορεί να λάβουν γλουτιαία ένεση μεθοτρεξάτης. Ένα φάρμακο που θεραπεύει επίσης καρκίνους και αυτοάνοσες διαταραχές, η μεθοτρεξάτη δυσκολεύει τα κύτταρα να σχηματίσουν DNA ή να πολλαπλασιαστούν. Το έμβρυο σταματά να αναπτύσσεται και το σώμα τελικά το απορροφά ξανά. Μία ή δύο δόσεις είναι συνήθως αποτελεσματικές.

Εάν ο μητρικός σωλήνας έχει σπάσει, η ασθενής χρειάζεται επείγουσα χειρουργική επέμβαση. Μέσω μιας μικρής τομής, ο χειρουργός αφαιρεί το έμβρυο από τον σωλήνα της μήτρας, μερικές φορές με ολόκληρο ή μέρος του ίδιου του σωλήνα.

Η θεραπεία αυτής της πάθησης τερματίζει την εγκυμοσύνη, γι’ αυτό μερικοί άνθρωποι συγχέουν τη θεραπεία της έκτοπης εγκυμοσύνης με τις εκλεκτικές αμβλώσεις. Αλλά με ή χωρίς παρέμβαση, οι εξωμήτριες κυήσεις δεν θα επιβιώσουν μετά τους πρώτους μήνες. Αντίθετα, τελειώνουν πολύ πριν καταστεί δυνατός ένας υγιής τοκετός .

Είναι επίσης αδύνατο να «σωθεί» μια έκτοπη εγκυμοσύνη μεταφέροντας το έμβρυο στη μήτρα. Η αφαίρεση του εμβρύου από τη θέση εμφύτευσης προκαλεί ανεπανόρθωτη βλάβη στο έμβρυο. Γι’ αυτό, οι γιατροί δεν μπορούν να μετακινήσουν μια έκτοπη κύηση από την αρχική της θέση στη μήτρα.