Υγεία
Το φαγητό είναι μία ιερή στιγμή που πρέπει να τηρούμε όλες τις παραδόσεις και τους κανονισμούς μιας και δεν έχουν βγει τυχαία.
Γνωρίζουμε ότι η κατανάλωση φαγητού ενώ είμαστε ξαπλωμένοι μπορεί να έχει ανεπιθύμητα αποτελέσματα για το γαστρεντερικό μας σύστημα.
Είναι ασφαλέστερο να τρώμε όρθιοι ή μήπως όχι;
Το να τρώει κανείς όρθιος δεν είναι ό,τι καλύτερο κι αυτό είναι γνωστό.
Η καθιστική ζωή είναι εχθρός της υγείας όσο και το να τρώμε ενώ είμαστε ξαπλωμένοι.
Γνωρίζουμε ότι ο περιορισμός της πρώτης με παράλληλη αύξηση της σωματικής άσκησης μειώνει τον κίνδυνο διαβήτη και παχυσαρκίας.
Στη δεύτερη περίπτωση ωστόσο, θα πρέπει να εγκαταλείψουμε το τραπέζι και να απολαύσουμε το γεύμα μας όρθιοι;
Σύμφωνα με τον διακεκριμένο γαστρεντερολόγο από το Ινστιτούτο της Νότιας Καλιφόρνιας, Δρ Peyton Berookim, η επιλογή είναι στο χέρι μας.
Αρκεί πάντα να ζυγίσουμε τα υπέρ και τα κατά κάθε περίπτωσης.
Τι πρέπει επομένως να λάβετε υπ’ όψιν;
Τρώγοντας όρθιοι, άνθρωποι με πρόβλημα γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης ενδεχομένως να νιώσουν ανακούφιση από τα συμπτώματα.
Όπως εξηγεί ο ειδικός, σε αυτή τη στάση η βαρύτητα βοηθά το περιεχόμενο του στομάχου (τροφή, γαστρικά υγρά) να παραμείνει εκεί και να μην προωθηθεί στον οισοφάγο, κάτι που συμβαίνει σε άτομα με την παραπάνω διαταραχή με συνέπεια τις καούρες, την ερυγή (ρέψιμο) και αίσθηση μουδιάσματος στο στόμα.
Για το λόγο αυτό πρέπει και να αποφεύγεται η κατάκλιση αμέσως μετά το φαγητό, ώστε να μην δέχεται το στομάχι μεγαλύτερη πίεση.
Περνώντας στην αρνητική πλευρά της κατανάλωσης φαγητού σε όρθια στάση, ο Δρ Berookim ανέφερε δύο βασικά προβλήματα της κατανάλωσης φαγητού σε όρθια θέση.
Κατ’ αρχάς, μπορεί να προκαλέσει φούσκωμα και αέρια.
Όπως εξηγεί ο ειδικός όταν στεκόμαστε όρθιοι το αίμα ρέει προς τα πόδια και ενώ το έντερο δεν αιματώνεται όσο χρειάζεται για την πέψη των υδατανθράκων με αποτέλεσμα τη δημιουργία αερίων.
Παράλληλα, όταν καταναλώνουμε το γεύμα μας όρθιοι τρώμε με γρηγορότερους ρυθμούς, κάτι που αυξάνει την πιθανότητα ταυτόχρονης κατάποσης αέρα με συνέπεια το φούσκωμα.
