Ψωρίαση: Οι παράγοντες που πυροδοτούν τις εξάρσεις – Ποια τα συμπτώματά της

Η ψωρίαση είναι μια χρόνια δερματοπάθεια κατά την οποία τα κύτταρα του δέρματος στις πάσχουσες περιοχές ανανεώνονται ανά 4-6 ημέρες και όχι ανά 28-30 που είναι ο φυσιολογικός ρυθμός ανανέωσης.

Αυτά τα «πλεονάζοντα» δερματικά κύτταρα που δημιουργούν τις ψωριασικές πλάκες, είναι διαφορετικά στο χρώμα, σκληρά στην αφή ορατά «μπαλώματα», πιο συχνά στους αγκώνες, τα γόνατα, τις παλάμες, τα πέλματα, το κρανίο και τη μέση.

Τα συμπτώματα ποικίλουν ανάλογα με τη βαρύτητα της νόσου. Μπορεί να είναι από ήπια μέχρι και σοβαρά, από δερματικά έως και γενικευμένα σωματικά και ψυχικά.

Τα πιο συχνά είναι ευαισθησία, φαγούρα, αίσθημα καύσου ή ψωριασικές πλάκες. Xαρακτηριστικό είναι ότι κατά την απομάκρυνση των πλακών με το ξύσιμο εμφανίζεται αιμορραγία.

Ένα ποσοστό 30% των ατόμων με ψωρίαση μπορεί επίσης να εμφανίσει ψωριασική αρθρίτιδα. Επιπλέον, για πολλά άτομα η ψωρίαση έχει μεγάλο και σοβαρό συναισθηματικό αντίκτυπο, καθώς αισθάνονται υποχρεωμένα να δίνουν εξηγήσεις στο φιλικό, οικογενειακό και επαγγελματικό τους περιβάλλον.

Ποια άτομα μπορεί να προσβληθούν από ψωρίαση;

Η ψωρίαση δεν «κάνει διακρίσεις». Μπορεί να εμφανιστεί σε κάθε άτομο κάθε στιγμή της ζωής του, ανεξαρτήτως φύλου και ηλικίας (είναι λίγο πιο συχνή σε άτομα 20-35 ετών).

Αφορά εκατομμύρια άτομα σε όλο τον κόσμο (2-3% του παγκόσμιου πληθυσμού).

Πρόκειται για έκφραση κάποιων γονιδίων (τα γονίδια υπάρχουν εκ γενετής, αλλά το αν ή πότε θα ενεργοποιηθεί η ψωρίαση έχει να κάνει και με περιβαλλοντικούς και ψυχικούς παράγοντες).

Είναι μεταδοτική η ψωρίαση;

Η ψωρίαση δεν είναι μεταδοτική ούτε απειλεί κατά κανένα τρόπο τη δημόσια υγεία. Προκαλείται από μια πιο έντονη δραστηριότητα, μια υπεραντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος και όχι από κάποιον ιό ή βακτήριο.

Τα πάσχοντα άτομα την εκδηλώνουν, δεν την κολλούν και δεν την μεταδίδουν με κάποιον τρόπο.

Παράγοντες που μπορεί να πυροδοτήσουν την ψωρίαση

Παρόλο που η ψωρίαση αποτελεί μια ενδογενή κατάσταση (έκφραση γονιδίων), παραμένει άγνωστο ακόμη τι ακριβώς την ενεργοποιεί. Θεωρείται δεδομένο ότι εμπλέκονται εξωγενείς παράγοντες όπως περιβαλλοντικοί και ψυχολογικοί.

Το στρες, οι αγχογόνες καταστάσεις, η παχυσαρκία, το αλκοόλ, το κάπνισμα, κάποια φάρμακα, η υπερβολική έκθεση στον ήλιο, ο ψυχρός και ξηρός καιρός και κάποιες ιώσεις φαίνεται να συμβάλλουν στην ενεργοποίησή της.

Ωστόσο, παράγοντες που σε κάποια άτομα φαίνεται να επηρεάζουν την εμφάνισή της, δεν την επηρεάζουν σε άλλα άτομα.

Γι’ αυτό και ο ακριβής προσδιορισμός των παραγόντων αυτών γίνεται εξατομικευμένα σε διάλογο και συνεργασία με τον δερματολόγο.