Υγεία
Σύμφωνα με νέα έρευνα, οι άνθρωποι που ροχαλίζουν μπορεί να διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο για να παρουσιάσουν νόσο Αλτσχάιμερ και εγκεφαλικά επεισόδια.
Σύμφωνα με τα ευρήματα, όσοι πάσχουν από άπνοια ύπνου που προκαλεί δυνατό ροχαλητό είχαν περισσότερες πιθανότητες να έχουν βιοδείκτες που συνδέονται με αυτές τις παθήσεις. Η άπνοια ύπνου συμβαίνει όταν η αναπνοή σας σταματά και αρχίζει ενώ κοιμάστε, σύμφωνα με το NHS.
Η πάθηση του ύπνου μπορεί επίσης να προκαλέσει προβλήματα όπως το να ξυπνάτε συχνά και να κάνετε ήχους ροχαλητού ή πνιγμού. Η ερευνητική ομάδα εξέτασε τους παράγοντες ύπνου και τους βιοδείκτες υγείας της λευκής ουσίας του εγκεφάλου.
Τα μόρια που βρίσκονται στο αίμα μετρούν πόσο καλά διατηρείται η λευκή ουσία, η οποία είναι σημαντική για τη σύνδεση των διαφόρων τμημάτων του εγκεφάλου.
Ένας από τους βιοδείκτες που εξέτασε η ομάδα ήταν οι υπερπυκνώσεις της λευκής ουσίας, οι οποίες περιγράφουν μικροσκοπικές βλάβες που είναι ορατές στις τομογραφίες του εγκεφάλου. Ο άλλος βιοδείκτης μετρά την ακεραιότητα των αξόνων, οι οποίοι αποτελούν τις νευρικές ίνες που συνδέουν τα νευρικά κύτταρα.
Ο συγγραφέας της μελέτης Diego Z. Carvalho, της Κλινικής Mayo στο Ρότσεστερ της Μινεσότα, δήλωσε: «Ο βιομικροβιακός δείκτης είναι ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες που μπορεί να επηρεάσει την υγεία. Αυτοί οι βιοδείκτες είναι ευαίσθητα σημάδια πρώιμης εγκεφαλοαγγειακής νόσου».
«Η διαπίστωση ότι η σοβαρή άπνοια ύπνου και η μείωση του ύπνου αργών κυμάτων σχετίζονται με αυτούς τους βιοδείκτες είναι σημαντική, δεδομένου ότι δεν υπάρχει θεραπεία για αυτές τις αλλαγές στον εγκέφαλο, οπότε πρέπει να βρούμε τρόπους να τις αποτρέψουμε από το να συμβούν ή να επιδεινωθούν», σημειώνει ακόμα ο Carvalho.
Οι ερευνητές κατέληξαν στα συμπεράσματά τους εξετάζοντας 140 άτομα με αποφρακτική άπνοια ύπνου. Οι συμμετέχοντες, οι οποίοι ήταν κατά μέσο όρο 73 ετών, υποβλήθηκαν σε σάρωση εγκεφάλου και έπρεπε να περάσουν μια νύχτα σε εργαστήριο ύπνου.
Αυτά τα άτομα της μελέτης δεν είχαν γνωστικά προβλήματα στην αρχή της μελέτης και δεν εμφάνισαν άνοια στο τέλος της. Η μελέτη παρατήρησε πόσο χρόνο οι άνθρωποι πέρασαν στον ύπνο αργών κυμάτων, ο οποίος είναι επίσης γνωστός ως βαθύς ύπνος.
Η ερευνητική ομάδα διαπίστωσε ότι για κάθε μείωση κατά 10 μονάδες του ποσοστού του ύπνου αργών κυμάτων, υπήρχε αύξηση της ποσότητας των υπερεντάσεων της λευκής ουσίας – παρόμοια με την επίδραση της ηλικίας κατά 2,3 χρόνια.
