Σπουδαία ανακάλυψη: Εντοπίστηκε νέο είδος μικροοργανισμών στο ανθρώπινο γονιδίωμα

Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, προχώρησαν σε μια σπουδαία ανακάλυψη καθώς εντόπισαν ένα νέο είδος οντότητας, που μοιάζει με ιό και κατοικεί σε βακτήρια τα οποία βρίσκονται στο μικροβίωμα του εντέρου μας.

Οι νέοι αυτοί οργανισμοί ονομάστηκαν «οβελίσκοι» εξαιτίας του κυκλικού τους σχήματος και φαίνεται πως αποτελούνται από βρόχους RNA.

«Είναι τρελό» σχολίασε ο Mark Peifer, εξελικτικός βιολόγος στο Πανεπιστήμιο της Β. Καρολίνας. «Όσο περισσότερο ψάχνουμε, τόσο πιο τρελά πράγματα βλέπουμε» δηλώνει στο Science.

Δεν είναι ακόμη γνωστό, εάν αυτοί οι οβελίσκοι επηρεάζουν την ανθρώπινη υγεία, λέει ο Matthew Sullivan, βιολόγος στο Πανεπιστήμιο του Οχάιο. Θα μπορούσαν, όμως, να αλλάξουν τη γενετική δραστηριότητα των βακτηρίων-ξενιστών τους, κάτι που με τη σειρά του θα μπορούσε να επηρεάσει τα ανθρώπινα γονίδια.

Οι αλληλουχίες οβελίσκων βρέθηκαν στο 7% των βακτηρίων του ανθρώπινου εντέρου και στα μισά βακτήρια στο ανθρώπινο στόμα, στις βάσεις δεδομένων ανθρώπινου γονιδιώματος που εξετάστηκαν.

Επειδή οι οβελίσκοι περιέχουν γονίδια που δεν μοιάζουν με κανένα που έχει ανακαλυφθεί μέχρι στιγμής σε άλλους οργανισμούς, «αποτελούν μια κατηγορία διαφορετικών RNA που έχουν αποικίσει και έχουν περάσει απαρατήρητα σε ανθρώπινα και παγκόσμια μικροβιώματα», επισημαίνει η επιστημονική ομάδα.

«Νομίζω ότι αυτή (η εργασία) είναι μία ακόμη σαφής ένδειξη ότι εξακολουθούμε να εξερευνούμε τα σύνορα αυτού του ιογενούς σύμπαντος», λέει ο βιολόγος Simon Roux (DOE Joint Genome Institute στο Lawrence Berkeley National Laboratory) ο οποίος επίσης αναζητά νέα είδη οντοτήτων που μοιάζουν με ιούς και έχει βοηθήσει στη δημιουργία μιας βάσης δεδομένων με περισσότερα από 15 εκατομμύρια σχετικές ακολουθίες.

Ένα μεγάλο ερώτημα είναι εάν οι ιοί εξελίχθηκαν από όλο και πιο πολύπλοκα ιοειδή και οβελίσκους ή προέκυψαν πρώτα και μετά εκφυλίστηκαν σε αυτές τις απλούστερες δομές.

«Αυτό είναι ένα από τα πιο συναρπαστικά ερωτήματα, αυτή τη στιγμή», λέει ο Roux και καταλήγει: «Μπορούμε να δούμε την εικόνα της μακράς εξέλιξης των ιών στη Γη, να αρχίζει να αναδύεται σιγά-σιγά».