Υγεία
Οι ορμόνες που παράγει ο θυρεοειδής αδένας είναι σημαντικές για τη λειτουργία του εγκεφάλου και τα μη-φυσιολογικά επίπεδά τους την διαταράσσουν σημαντικά, προκαλώντας μεταξύ άλλων άγχος και κατάθλιψη.
Ωστόσο αυτή δεν είναι η μοναδική αιτία για τις αγχώδεις διαταραχές που προκαλεί ο υπερθυρεοειδισμός, σύμφωνα με μία πρόσφατη μελέτη.
Η μελέτη, που διεξήχθη από επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Γκέτεμποργκ, αποκάλυψε ότι ίσως ευθύνονται και κάποιες αλλαγές που συμβαίνουν στο μέγεθος ορισμένων τμημάτων του εγκεφάλου.
Όπως γράφουν οι ερευνητές στην ιατρική επιθεώρηση Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism, στα τμήματα αυτά συμπεριλαμβάνονται ο ιππόκαμπος και η αμυγδαλή.
Η μελέτη έδειξε ότι οι δομές αυτές συρρικνώνονται όταν τα επίπεδα των ορμονών είναι υψηλά. Όταν όμως ομαλοποιηθούν και τα συμπτώματα που προκαλεί ο υπερθυρεοειδισμός υποχωρήσουν, τα τμήματα αυτά ανακτούν σε μεγάλο βαθμό το φυσιολογικό τους μέγεθος.
Τι συμπτώματα προκαλεί ο υπερθυρεοειδισμός
Ο υπερθυρεοειδισμός που οφείλεται στην αυτοάνοση υπερπαραγωγή αντιθυρεοειδικών αντισωμάτων (νόσος Graves) προκαλεί ευρείας κλίμακας συμπτώματα, όπως:
- Αύξηση της όρεξης
- Επιτάχυνση του μεταβολισμού
- Απώλεια βάρους
- Κόπωση
- Νευρικότητα
- Ευερεθιστότητα
- Εφίδρωση
- Αίσθημα παλμών
Η νόσος Graves, που είναι η συχνότερη αιτία του υπερθυρεοειδισμού, σχετίζεται επίσης με αυξημένο επιπολασμό:
- Του άγχους
- Της κατάθλιψης
- Της γνωστική εξασθένιση
«Τα περισσότερα από αυτά τα συμπτώματα υποχωρούν όταν τα επίπεδα των ορμονών επανέλθουν στα φυσιολογικά όρια. Ωστόσο σε ένα ποσοστό ασθενών η πλήρης ψυχική υγεία δεν ανακτάται», αναφέρει ο καθηγητής Χειρουργικής ΕΚΠΑ κ. Δημήτρης Λινός, διευθυντής της Χειρουργικής Κλινικής στον Όμιλο ΥΓΕΙΑ.
Η νέα μελέτη
Έως πρότινος, οι επιστήμονες πίστευαν ότι τα ψυχικά συμπτώματα που προκαλεί ο υπερθυρεοειδισμός σχετίζονταν αμιγώς με τα μη φυσιολογικά ορμονικά επίπεδα. Η νέα μελέτη, όμως, υποδηλώνει ότι η πάθηση επιδρά και στις δομές του εγκεφάλου.
Η μελέτη διεξήχθη σε 118 γυναίκες, οι 62 εκ των οποίων είχαν διαγνωστεί προσφάτως με νόσο του Graves. Οι εθελόντριες υποβλήθηκαν σε διάφορες εξετάσεις, μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβανόταν μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου με την οποία αξιολογήθηκε ο όγκος της αμυγδαλής και του ιππόκαμπου.
Οι γυναίκες συμπλήρωσαν επίσης ειδικά ερωτηματολόγια και υποβλήθηκαν σε νευροψυχολογικά τεστ.
Μετά την έναρξη της απαιτούμενης θεραπείας, οι επιστήμονες παρακολούθησαν επί σχεδόν 15 μήνες την πορεία της υγείας 48 εκ των ασθενών και όλων των υγιών συνομηλίκων τους.
Οι εξετάσεις έδειξαν ότι ο υπερθυρεοειδισμός σχετιζόταν με αισθητά μικρότερη αμυγδαλή και ιππόκαμπο. Ωστόσο αυτό ίσχυε κατά την έναρξη της μελέτης. Έως το τέλος της, η έναρξη θεραπείας με αντιθυρεοειδικά φάρμακα και/ή η χειρουργική επέμβαση είχε ως αποτέλεσμα να αποκατασταθεί εν μέρει ο φυσιολογικός όγκος τους.
Η θυρεοειδεκτομή
Το άγχος και η κατάθλιψη είναι συχνές διαταραχές. Επηρεάζουν τους πάσχοντες από πολλά χρόνια σωματικά νοσήματα, συμπεριλαμβανομένης της δυσλειτουργίας του θυρεοειδούς.
Μολονότι και μερικοί ασθενείς με υποθυρεοειδισμό εμφανίζουν κατάθλιψη, ο υπερθυρεοειδισμός προκαλεί πολύ συχνότερα άγχος και κατάθλιψη.
Η αντιμετώπισή του γίνεται με φαρμακευτική αγωγή, με θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο και με θυρεοειδεκτομή.
Η τελευταία προσέγγιση συνιστάται διότι θεραπεύει άμεσα τον υπερθυρεοειδισμό και ταυτοχρόνως προφυλάσσει από την εμφάνιση οφθαλμικής νόσου (εξόφθαλμος), ιδίως αν ο ασθενής είναι καπνιστής, τονίζει ο κ. Λινός.
Συνιστάται επίσης σε εγκύους, θηλάζουσες γυναίκες ή μετά τον τοκετό, αφού η θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο έχει επιπλοκές. Προτείνεται επίσης και σε ασθενείς που εμφανίζουν επιπλοκές στη λήψη αντιθυρεοειδικών φαρμάκων.
Η θυρεοειδεκτομή έχει πλέον εξελιχθεί από μία επικίνδυνη επέμβαση σε μία συχνά εκτελούμενη αλλά απαιτητική χειρουργική πράξη, η οποία ενέχει εξαιρετικά λίγους κινδύνους σε σύγκριση με το παρελθόν εφόσον εκτελείται από έμπειρους χειρουργούς.
Πραγματοποιείται με ιδιαίτερα εξελιγμένες τεχνικές και εργαλεία που εξαλείφουν σχεδόν την πιθανότητα επιπλοκών.
«Η θυρεοειδεκτομή είναι η καλύτερη θεραπεία του υπερθυρεοειδισμού που οφείλεται σε τοξική βρογχοκήλη ή στη νόσο Graves. Η συχνότητα επιπλοκών της εγχείρησης είναι παρόμοια με τη συχνότητα επιπλοκών τόσο από τη χορήγηση ραδιενεργού ιωδίου, όσο και από τη χρόνια λήψη αντιθυρεοειδικών φαρμάκων», καταλήγει ο κ. Λινός.
